Przysłów 19

1 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.

Mieux vaut le pauvre qui marche dans son intégrité, que celui qui est pervers de lèvres et qui est un sot.

2 Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.

De même, le manque de connaissance dans une âme n’est pas une bonne chose, et celui qui se hâte de ses pieds bronche.

3 Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.

La folie de l’homme pervertit sa voie, et son cœur s’irrite contre l’Éternel.

4 Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.

Les richesses font beaucoup d’amis, mais le pauvre est séparé de son ami.

5 Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.

Le faux témoin ne sera pas tenu pour innocent, et celui qui profère des mensonges n’échappera point.

6 Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

Beaucoup de gens recherchent la faveur d’un noble, et chacun est ami d’un homme qui donne.

7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.

Tous les frères du pauvre le haïssent; combien plus ses amis s’éloigneront-ils de lui! Il les poursuit de ses paroles, … ils n’y sont plus!

8 Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.

Celui qui acquiert du sens aime son âme; celui qui garde l’intelligence, c’est pour trouver le bonheur.

9 Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.

Le faux témoin ne sera pas tenu pour innocent, et celui qui profère des mensonges périra.

10 Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

Une vie de délices ne sied pas à un sot; combien moins [sied-il] à un serviteur de gouverner des princes!

11 Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

La sagesse de l’homme le rend lent à la colère; et sa gloire, c’est de passer par-dessus la transgression.

12 Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

La colère d’un roi est comme le rugissement d’un jeune lion, mais sa faveur, comme la rosée sur l’herbe.

13 Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

Un fils insensé est un malheur pour son père, et les querelles d’une femme sont une gouttière continuelle.

14 Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

Maison et richesse sont l’héritage des pères, mais une femme sage vient de l’Éternel.

15 Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

La paresse fait tomber dans un profond sommeil, et l’âme négligente aura faim.

16 Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

Celui qui garde le commandement garde son âme; celui qui ne veille pas sur ses voies mourra.

17 Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Qui use de grâce envers le pauvre prête à l’Éternel, et il lui rendra son bienfait.

18 Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

Corrige ton fils tandis qu’il y a de l’espoir, mais ne te laisse pas aller au désir de le faire mourir.

19 Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.

Celui qui est très colère en portera la peine; car si tu le délivres, tu devras recommencer.

20 Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.

Écoute le conseil, et reçois l’instruction, afin que tu sois sage à ta fin.

21 Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.

Il y a beaucoup de pensées dans le cœur d’un homme; mais le conseil de l’Éternel, c’est là ce qui s’accomplit.

22 Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.

Ce qui attire dans un homme, c’est sa bonté; et le pauvre vaut mieux que l’homme menteur.

23 Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.

La crainte de l’Éternel mène à la vie, et l’on reposera rassasié, sans être visité par le mal.

24 Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.

Le paresseux enfonce sa main dans le plat, et il ne la ramène pas à sa bouche.

25 Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.

Frappe le moqueur, et le simple deviendra avisé; corrige l’homme intelligent, et il comprendra la connaissance.

26 Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.

Celui qui ruine son père et chasse sa mère, est un fils qui fait honte et apporte l’opprobre.

27 Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.

Mon fils, cesse d’écouter l’instruction qui fait errer loin des paroles de la connaissance.

28 Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.

Un témoin de Bélial se moque du juste jugement, et la bouche des méchants avale l’iniquité.

29 Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.

Les jugements sont préparés pour les moqueurs, et les coups pour le dos des sots.