Przysłów 17

1 Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.

Huzur içinde kuru bir lokma, Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.

2 Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.

Sağduyulu köle, Ailesini utanca sokan oğula egemen olur Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.

3 Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.

Altın ocakta, gümüş potada arıtılır, Yüreği arıtansa RAB'dir.

4 Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.

Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler, Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.

5 Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.

Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür. Felakete sevinen cezasız kalmaz.

6 Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.

Torunlar yaşlıların tacıdır, Çocukların övüncü anne babalarıdır.

7 Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.

Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa, Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.

8 Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.

Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır. Ne yapsa başarılı olur.

9 Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.

Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar, Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.

10 Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.

Akıllı kişiyi azarlamak, Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.

11 Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.

Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir, Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.

12 Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.

Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak, Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.

13 Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.

İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin Evinden kötülük eksik olmaz.

14 Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.

Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.

15 Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.

Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de RAB'bi tiksindirir.

16 Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?

Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın? Zaten sağduyudan yoksun!

17 Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.

Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.

18 Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.

Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp Başkasına kefil olur.

19 Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.

Başkaldırıyı seven kavgayı sever, Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.

20 Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.

Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli. Diliyle aldatan da belaya düşer.

21 Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.

Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.

22 Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.

İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.

23 Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.

Kötü kişi adaleti saptırmak için Gizlice rüşvet alır.

24 Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.

Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz, Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.

25 Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.

Akılsız çocuk babasına üzüntü, Annesine acı verir.

26 Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.

Ne suçsuza ceza kesmek iyidir, Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...

27 Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.

Bilgili kişi az konuşur, Akıllı kişi sakin ruhludur.

28 Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.

Çenesini tutup susan ahmak bile Bilge ve akıllı sayılır.