Przysłów 17
1 Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.
Parempi kuiva kannikka rauhassa kuin talon täysi uhripaistia riidassa.
2 Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.
Taitava palvelija hallitsee kunnotonta poikaa ja pääsee perinnönjaolle veljesten rinnalla.
3 Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.
Hopealle sulatin, kullalle uuni, mutta sydämet koettelee Herra.
4 Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.
Paha kuuntelee häijyjä huulia, petollisuus kuulee pahoja kieliä.
5 Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.
Joka köyhää pilkkaa, se herjaa hänen luojaansa; joka toisen onnettomuudesta iloitsee, ei jää rankaisematta.
6 Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.
Vanhusten kruunu ovat lastenlapset, ja isät ovat lasten kunnia.
7 Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.
Ei sovi houkalle ylevä puhe, saati sitten ruhtinaalle valhe.
8 Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.
Lahjus on käyttäjänsä silmissä kallis kivi: mihin vain hän kääntyy, hän menestyy.
9 Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.
Joka rikkeen peittää, se rakkautta harrastaa; mutta joka asioita kaivelee, se erottaa ystävykset.
10 Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.
Nuhde pystyy paremmin ymmärtäväiseen kuin sata lyöntiä tyhmään.
11 Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.
Pelkkää onnettomuutta hankkii kapinoitsija, mutta häntä vastaan lähetetään armoton sanansaattaja.
12 Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.
Kohdatkoon miestä karhu, jolta on riistetty poikaset, mutta älköön tyhmä hulluudessansa.
13 Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.
Joka hyvän pahalla palkitsee, sen kodista ei onnettomuus väisty.
14 Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.
Alottaa tora on päästää vedet valloilleen; herkeä, ennenkuin riita syttyy.
15 Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.
Syyllisen syyttömäksi ja syyttömän syylliseksi tekijä ovat kumpikin Herralle kauhistus.
16 Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?
Mitä hyötyä on rahasta tyhmän käsissä? Viisauden hankkimiseen ei ole ymmärrystä.
17 Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.
Ystävä rakastaa ainiaan ja veli syntyy varaksi hädässä.
18 Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.
Mieltä vailla on mies, joka kättä lyöpi, joka menee toista takaamaan.
19 Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.
Joka toraa rakastaa, se rikkomusta rakastaa; joka ovensa korottaa, se hankkii kukistumistaan.
20 Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.
Väärämielinen ei onnea löydä, ja kavalakielinen suistuu onnettomuuteen.
21 Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.
Tyhmä on murheeksi siittäjällensä, ja houkan isä on iloa vailla.
22 Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.
Terveydeksi on iloinen sydän, mutta murtunut mieli kuivuttaa luut.
23 Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.
Jumalaton ottaa lahjuksen vastaan toisen povelta vääristääksensä oikeuden tiet.
24 Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.
Ymmärtäväisellä on viisaus kasvojensa edessä, mutta tyhmän silmät kiertävät maailman rantaa.
25 Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.
Tyhmä poika on isällensä suruksi ja synnyttäjällensä mielihaikeaksi.
26 Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.
Paha jo sekin, jos syytöntä sakotetaan; kovin kohtuutonta, jos jaloja lyödään.
27 Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.
Joka hillitsee sanansa, on taitava, ja mielensä malttava on ymmärtäväinen mies.
28 Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.
Hullukin käy viisaasta, jos vaiti on; joka huulensa sulkee, on ymmärtäväinen.
