Przysłów 15
1 Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.
Łagodna odpowiedź uśmierza zapalczywość, a przykre słowa wzniecają gniew.
2 Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.
Język mądrych zdobi wiedzę, ale usta głupich tryskają głupotą.
3 Na każdem miejscu oczy Pańskie upatrują złe i dobre.
Oczy PANA są na każdym miejscu, upatrują złych i dobrych.
4 Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.
Zdrowy język [jest] drzewem życia, a jego przewrotność [jest] zniszczeniem dla ducha.
5 Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.
Głupi gardzi pouczeniem swego ojca, a kto przyjmuje upomnienia, jest roztropny.
6 W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.
W domu sprawiedliwego [jest] wielki dostatek, a w dochodach niegodziwego jest zamieszanie.
7 Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.
Wargi mądrych szerzą wiedzę, a serce głupich nie.
8 Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.
Ofiara niegodziwych budzi odrazę w PANU, [a] modlitwa prawych mu się podoba.
9 Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.
Droga niegodziwego wzbudza odrazę w PANU, a miłuje on tego, kto podąża za sprawiedliwością.
10 Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.
Sroga kara [należy się] temu, kto zbacza z drogi, a kto nienawidzi upomnień, umrze.
Piekło i zatracenie [są] przed PANEM; o ileż bardziej serca synów ludzkich. (Sheol h7585)
12 Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.
Szyderca nie miłuje tego, który go strofuje, ani nie pójdzie do mądrych.
13 Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.
Radosne serce rozwesela twarz, [ale] gdy smutek w sercu, duch jest przygnębiony.
14 Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem
Serce rozumne szuka wiedzy, a usta głupich karmią się głupotą.
15 Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.
Wszystkie dni strapionego [są] złe, ale kto jest wesołego serca, ma nieustanną ucztę.
16 Lepsza jest trocha w bojaźni Pańskiej, niżeli skarb wielki z kłopotem.
Lepiej [mieć] mało z bojaźnią PANA niż wielki skarb z kłopotem.
17 Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.
Lepsza jest potrawa z jarzyn, gdzie miłość, niż tuczny wół, gdzie panuje nienawiść.
18 Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.
Człowiek gniewny wszczyna kłótnie, a nieskory do gniewu łagodzi spory.
19 Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.
Droga leniwego jest jak płot cierniowy, a ścieżka prawych jest wyrównana.
20 Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.
Mądry syn jest radością ojca, a człowiek głupi gardzi własną matką.
21 Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.
Głupota [jest] radością dla nierozumnego, a człowiek roztropny postępuje uczciwie.
22 Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.
Gdzie nie ma rady, nie udają się zamysły; powiodą się zaś przy mnóstwie doradców.
23 Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!
Człowiek cieszy się z odpowiedzi swoich ust, a słowo powiedziane we właściwym czasie jakże jest dobre!
Droga życia dla mądrego [jest] w górze, aby uniknął głębokiego piekła. (Sheol h7585)
25 Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.
PAN zniszczy dom pysznych, a utwierdzi granicę wdowy.
26 Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.
Myśli złego budzą odrazę w PANU, a słowa czystych [są] przyjemne.
27 Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.
Kto jest chciwy zysku, ściąga kłopoty na własny dom, a kto nienawidzi darów, będzie żył.
28 Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.
Serce sprawiedliwego rozmyśla nad odpowiedzią, a usta niegodziwych tryskają złymi rzeczami.
29 Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.
PAN jest daleko od niegodziwych, ale wysłuchuje modlitwy sprawiedliwych.
30 Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.
Światło oczu rozwesela serce, a dobra wieść tuczy kości.
31 Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.
Ucho, które słucha upomnienia życia, będzie mieszkać pośród mądrych.
32 Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.
Kto odrzuca karność, gardzi własną duszą, a kto przyjmuje upomnienie, nabiera rozumu.
33 Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.
Bojaźń PANA [jest] pouczeniem w mądrości, a pokora poprzedza chwałę.
