Przysłów 12

1 Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.

Qui aime la réprimande aime la science; mais qui hait les remontrances est un sot.

2 Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.

L’Homme bon s’attire la bienveillance de l’Eternel, l’homme artificieux sa réprobation:

3 Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.

On ne se maintient pas par l’iniquité; mais les justes jettent des racines inébranlables.

4 Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.

Une femme vertueuse est la couronne de son époux; une dévergondée, c’est la carie dans ses os.

5 Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.

Les justes ne rêvent que justice, les méchants ne combinent que tromperies.

6 Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.

Les méchants ne parlent que de dresser des embûches meurtrières; mais la bouche des justes ne s’applique qu’à sauver.

7 Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.

Une secousse, et les méchants ne sont plus! Mais la demeure des justes est stable.

8 Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.

En proportion de son intelligence, l’homme mérite des éloges; mais les cœurs obliques sont un objet de mépris.

9 Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.

Mieux vaut être dédaigné et posséder un esclave, que de faire le grand et manquer de pain.

10 Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.

Le juste a le souci du bien-être de ses bêtes; mais les entrailles des méchants ne connaissent pas la pitié.

11 Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.

Celui qui cultive sa terre a du pain à satiété; celui qui poursuit des frivolités manque de sens.

12 Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.

L’Impie convoite ce qui devient un piège pour les méchants; mais la racine des justes est généreuse en fruits.

13 W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.

Les lèvres criminelles constituent un piège funeste; mais le juste échappe à la peine.

14 Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.

L’Homme doit à l’usage de la parole le bien dont il jouit; on paie à chacun le prix de ses œuvres.

15 Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.

La voie de l’insensé paraît droite à ses yeux; mais écouter des conseils, c’est être sage.

16 Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.

Le sot, sur l’heure, manifeste son dépit; un habile homme sait dévorer un affront.

17 Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.

Celui qui est épris de loyauté expose fidèlement les faits; le témoin mensonger les dénature.

18 Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.

Il en est dont la parole blesse comme des coups d’épée, mais, le langage des sages est un baume bienfaisant.

19 Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.

La vérité est éternelle; le mensonge dure un clin d’œil.

20 Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.

Dans le cœur de ceux qui méditent le mal s’il n’y a que perfidie; chez ceux qui donnent des conseils salutaires, il n’y a que joie.

21 Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.

Aucune calamité ne surprend le juste; mais les méchants sont accablés de maux.

22 Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.

L’Eternel a horreur des lèvres mensongères; mais il aime ceux qui agissent avec loyauté.

23 Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.

Un homme avisé ne fait pas montre de son savoir; les esprits sots crient leur sottise.

24 Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.

La main diligente assure le pouvoir; la main négligente paie tribut.

25 Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.

Le souci abat le cœur de l’homme; mais une bonne parole y ramène la joie.

26 Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.

Supérieur à tous est le juste; les méchants suivent un chemin qui les égare.

27 Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.

La paresse évite de mettre son gibier sur le feu; mais l’activité est un trésor précieux pour l’homme.

28 Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.

Sur le chemin de la vertu se trouve la vie, et son sentier aboutit à l’immortalité.