Przysłów 11

1 Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.

Statera dolosa, abominatio est apud Deum: et pondus aequum, voluntas eius.

2 Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.

Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia: ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.

3 Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.

Simplicitas iustorum diriget eos: et supplantatio perversorum vastabit illos.

4 Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.

Non proderunt divitiae in die ultionis: iustitia autem liberabit a morte.

5 Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.

Iustitia simplicis diriget viam eius: et in impietate sua corruet impius.

6 Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.

Iustitia rectorum liberabit eos: et in insidiis suis capientur iniqui.

7 Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.

Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes: et expectatio solicitorum peribit.

8 Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.

Iustus de angustia liberatus est: et tradetur impius pro eo.

9 Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.

Simulator ore decipit amicum suum: iusti autem liberabuntur scientia.

10 Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.

In bonis iustorum exultabit civitas: et in perditione impiorum erit laudatio.

11 Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.

Benedictione iustorum exaltabitur civitas: et ore impiorum subvertetur.

12 Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.

Qui despicit amicum suum, indigens corde est: vir autem prudens tacebit.

13 Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.

Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana: qui autem fidelis est, celat amici commissum.

14 Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.

Ubi non est gubernator, populus corruet: salus autem, ubi multa consilia.

15 Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.

Affligetur malo, qui fidem facit pro extraneo: qui autem cavet laqueos, securus erit.

16 Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.

Mulier gratiosa inveniet gloriam: et robusti habebunt divitias.

17 Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.

Benefacit animae suae vir misericors: qui autem crudelis est, etiam propinquos abiicit.

18 Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.

Impius facit opus instabile: seminanti autem iustitiam merces fidelis.

19 Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.

Clementia praeparat vitam: et sectatio malorum mortem.

20 Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.

Abominabile Domino cor pravum: et voluntas eius in iis, qui simpliciter ambulant.

21 Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.

Manus in manu non erit innocens malus: semen autem iustorum salvabitur.

22 Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.

Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.

23 Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.

Desiderium iustorum omne bonum est: praestolatio impiorum furor.

24 Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.

Alii dividunt propria, et ditiores fiunt: alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.

25 Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.

Anima, quae benedicit, impinguabitur: et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.

26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.

Qui abscondit frumenta, maledicetur in populis: benedictio autem super caput vendentium.

27 Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.

Bene consurgit diluculo qui quaerit bona: qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.

28 Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.

Qui confidit in divitiis suis, corruet: iusti autem quasi virens folium germinabunt.

29 Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.

Qui conturbat domum suam, possidebit ventos: et qui stultus est, serviet sapienti.

30 Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.

Fructus iusti lignum vitae: et qui suscipit animas, sapiens est.

31 Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.

Si iustus in terra recipit, quanto magis impius et peccator?