Przysłów 1
1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Provérbios de Salomão, filho de David, rei de Israel;
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
Para se conhecer a sabedoria e a instrução; para se entenderem as palavras da prudência;
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Para se receber a instrução do entendimento, a justiça, o juízo, e a equidade;
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
Para dar aos símplice prudência, e aos moços conhecimento e bom siso;
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
Para o sábio ouvir e crescer em doutrina, e o entendido adquirir sábios conselhos;
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
Para entender provérbios e a sua declaração: como também as palavras dos sábios, e as suas adivinhações.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
O temor do Senhor é o princípio da ciência: os loucos desprezam a sabedoria e a instrução.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Filho meu, ouve a instrução de teu pai, e não deixes a doutrina de tua mãe.
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
Porque diadema de graça serão para a tua cabeça, e colares para o teu pescoço.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Filho meu, se os pecadores te atraírem com afagos, não consintas.
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Se disserem: Vem conosco; espiemos o sangue; espreitemos o inocente sem razão;
Traguemo-los vivos, como a sepultura; e inteiros, como os que descem à cova; (Sheol h7585)
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
Acharemos toda a sorte de fazenda preciosa; encheremos as nossas casas de despojos;
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
Lança a tua sorte entre nós; teremos todos uma só bolsa.
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
Filho meu, não te ponhas a caminho com eles: desvia o pé das suas veredas;
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
Porque os seus pés correm para o mal, e se apressam a derramar sangue.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Na verdade debalde se estende a rede perante os olhos de toda a sorte de aves.
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
E estes armam ciladas contra o seu próprio sangue; e as suas próprias vidas espreitam.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
Assim são as veredas de todo aquele que usa de avareza: ela prenderá a alma de seus amos.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
A suprema sabedoria altamente clama de fora: pelas ruas levanta a sua voz.
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
Nas encruzilhadas, em que há tumultos, clama: às entradas das portas, na cidade profere as suas palavras.
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
Até quando, ó símplices, amareis a simplicidade? e vós, escarnecedores, desejareis o escarneio? e vós, loucos, aborrecereis o conhecimento?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Tornai-vos à minha repreensão: eis que abundantemente vos derramarei de meu espírito e vos farei saber as minhas palavras.
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Porquanto clamei, e vós recusastes; estendi a minha mão, e não houve quem desse atenção;
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
Mas rejeitastes todo o meu conselho, e não quizestes a minha repreensão.
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
Também eu me rirei na vossa perdição, e zombarei, vindo o vosso temor;
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
Vindo como a assolação o vosso temor, e vindo a vossa perdição como uma tormenta, sobrevindo-vos aperto e angústia.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Então a mim clamarão, porém eu não responderei; de madrugada me buscarão, porém não me acharão.
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
Porquanto aborreceram o conhecimento; e não elegeram o temor do Senhor;
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
Não consentiram ao meu conselho e desprezaram toda a minha repreensão.
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
Assim que comerão do fruto do seu caminho, e fartar-se-ão dos seus próprios conselhos.
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
Porque o desvio dos símplices os matará, e a prosperidade dos loucos os destruirá.
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Porém o que me der ouvidos habitará seguramente, e estará descançado do temor do mal
