Liczb 9
1 I rzekł Pan do Mojżesza na puszczy Synaj, roku wtórego po wyjściu ich z ziemi Egipskiej, miesiąca pierwszego, mówiąc:
Izip prae hoi tacawt o pacoeng, saning hnetto haih, khrah hmaloe koek naah, Sinai praezaek ah Angraeng mah Mosi khaeah,
2 Niech obchodzą synowie Izraelscy święto przejścia czasu naznaczonego.
atue phak naah Israel kaminawk misong loihaih ni to uumsak ah.
3 Czternastego dnia miesiąca tego, między dwoma wieczorami, obchodzić je będziecie czasu naznaczonego; według wszystkich obrzędów jego, i według wszystkich ceremonii jego, obchodzić je będziecie.
Sakhaih atawk baktih, sakhaih daan baktih toengah, hae khrah hatlai palito, duembang phak naah loe, uumhaih poih to sah oh, tiah a naa.
4 Mówił tedy Mojżesz do synów Izraelskich, aby obchodzili święto przejścia.
To pongah Mosi mah Israel kaminawk khaeah, misong loihaih poih to sak o hanah a thuih pae.
5 I obchodzili święto przejścia, pierwszego miesiąca, czternastego dnia, między dwoma wieczorami, na puszczy Synaj; według wszystkiego, jak rozkazał Pan Mojżeszowi, tak uczynili synowie Izraelscy.
To pongah khrah tangsuek, ni hatlai palito naah, Sinai praezaek ah misong loihaih poih to a sak o; Angraeng mah Mosi khaeah thuih ih lok baktih toengah, Israel kaminawk mah sak o.
6 I byli niektórzy ludzie, którzy się byli splugawili nad umarłym człowiekiem, i nie mogli obchodzić święta przejścia dnia onego; tedy przystąpili do Mojżesza i do Aarona w tenże dzień;
Toe kadueh kami pongah kaciim ai thoemto kaminawk loe, misong loihaih poih to sah o thai ai pongah, Mosi hoi Aaron khaeah angzoh o moe,
7 I rzekli oni ludzie do niego: Zmazaliśmy się nad umarłym: i nie będzież nam wolno oddać ofiary Panu czasu naznaczonego wespół z synami Izraelskimi?
Mosi khaeah, Kadueh kami pongah kaicae loe ka ciim o ai boeh; tipongah atue phak naah kalah Israel kaminawk baktih toengah, Angraeng khaeah hmuen tathlanghaih nang sahsak ai loe? tiah a naa o.
8 Którym odpowiedział Mojżesz: Postójcie, aż usłyszę, co rozkaże Pan o was.
Mosi mah nihcae khaeah, Nangcae kawng pongah Angraeng mah lok na paek ai karoek to, zing o raeh, tiah a naa.
9 Tedy rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
To naah Angraeng mah Mosi khaeah,
10 Powiedz synom Izraelskim i rzecz: Jeźliby się kto zmazał nad umarłym, alboby na drodze dalekiej był, tak z was, jako i z potomstwa waszego, przecię będzie odprawował święto przejścia Panu.
Israel kaminawk khaeah, Nangcae hoi na caanawk loe kadueh kami pongah ciimcai ai ah na oh o moe, kholong kangthla ah na caeh o cadoeh, misong loihaih poih to na sah o thai tih.
11 Miesiąca wtórego, czternastego dnia, między dwoma wieczorami, odprawować je będą; z przaśnemi chleby, i z gorzkiemi zioły jeść je będą:
Khrah hnetto haih, ni hatlai palito, duembang ah sah oh; nihcae mah tuucaa moi hoi aan kakhaa to taeh thuh ai ih takaw hoiah nawnto caak o han oh.
12 Nie zostawią nic z niego do jutra, i kości nie złamią w nim; według wszystkiego postanowienia święta przejścia odprawować je będą:
Moi to khawnbang khoek to amtlai o sak han om ai; ahuh to khaek ai ah, misong loihaih poih sakhaih atawk baktih toengah sak o han oh.
13 Ale człowiek, któryby był czysty, a nie byłby w drodze, i nie obchodziłby święta przejścia, tedy dusza ona wykorzeniona będzie z ludu swego, bo ofiary Pańskiej nie odprawował czasu naznaczonego; grzech swój poniesie on człowiek.
Toe amhnonghaih om ai, kholong ah doeh caeh ai to mah, misong loihaih poih to sah ai kami loe, atue phak naah Angraeng khaeah hmuen tathlanghaih sah ai pongah, anih to angmah ih kaminawk salak hoiah takhoe ving han oh; anih loe zaehaih atho to hnu tih.
14 A jeźliby przychodzień mieszkający między wami obchodził święto przejścia Panu, według ustawy święta przejścia i według obrzędów jego obchodzić je będzie; ustawa jedna będzie, wam i przychodniowi, i zrodzonemu w ziemi.
Nangcae khaeah kaom angvin mah Angraeng hanah misong loihaih ni to uum han koeh nahaeloe, sak zong ih misong loihaih baktih, poih sakhaih atawk baktih toengah a sak han oh; prae kami hoi angvin hanah poih sakhaih dan kangvan ah sah paeh, tiah a naa.
15 Dnia tedy onego, którego wystawiony był przybytek, obłok okrył przybytek nad namiotem świadectwa, a wieczór bywało nad przybytkiem jako widzenie ognia aż do poranku.
Kahni im sakhaih niah, hnukung ah kaom, kahni im to tamai mah khuk hmoek; duembang hoi akhawnbang khoek to kahni im ranui ah hmai baktiah amtueng.
16 Tak bywało ustawicznie; we dnie okrywał go obłok, a jako widzenie ognia w nocy.
To tiah oh poe; athun ah tamai mah khuk moe, aqum ah hmai baktiah amtueng.
17 A gdy się podnaszał obłok od namiotu, tedy się ruszali synowie Izraelscy; a gdziekolwiek stawał obłok, tamże stanowili obóz synowie Izraelscy.
Tamai mah kahni im to caehtaak naah, Israel kaminawk kholong caeh o moe, tamai tabok naah, Israel kaminawk mah im to sak o.
18 Na rozkazanie Pańskie ciągnęli synowie Izraelscy, i na rozkazanie Pańskie stanowili obóz; po wszystkie dni, których zostawał obłok nad przybytkiem, i oni leżeli obozem.
Angraeng mah paek ih lok baktih toengah, Israel kaminawk kholong caeh o moe, Angraeng mah paek ih lok baktih toengah nihcae mah im to sak o; kahni im nuiah tamai oh nathung, nihcae loe angmacae ih kahni im ah anghak o.
19 A gdy trwał obłok nad przybytkiem przez wiele dni, tedy odprawowali synowie Izraelscy straż Panu, a nie ruszali się.
Kahni im nuiah atue kasawk ah tamai oh naah, Israel kaminawk kholong caeh o ai, Angraeng mah paek ih lok to a zing o.
20 Ale gdy nie długo trwał obłok nad przybytkiem, na rozkazanie Pańskie stanowili obóz, i na rozkazanie Pańskie ciągnęli.
Kahni im nuiah atue setta thung tamai tabok naah loe, Angraeng mah paek ih lok baktih toengah anghak o; to pacoengah Angraeng mah paek ih lok baktih toengah kholong caeh o let.
21 A gdy bywał obłok od wieczora aż do poranku, a podnosił się zaś poranku, tedy ciągnęli; tak we dnie jako i w nocy, gdy się podniósł obłok, ciągnęli.
Duembang hoi akhawnbang khoek to tamai tabok moe, akhawnbang ah tamai van bangah angkhong tahang naah, Israel kaminawk kholong caeh o; khodai ah doeh, khoving ah doeh, tamai angkhong tahang kruek, kholong a caeh o.
22 A jeźli przez dwa dni, albo przez miesiąc, albo też przez rok trwał obłok nad przybytkiem, zostawając nad nim, obozem leżeli synowie Izraelscy, i nie ruszali się; ale gdy się on podnosił, i oni się ruszali.
Kahni im nuiah ni hnetto maw, to tih ai boeh loe khrah to maw, to tih ai boeh loe saningto maw, tamai mah khuk nahaeloe, Israel kaminawk loe tamai oh nathung kholong caeh o mak ai, anghak o tih; toe tamai van ah angkhong tahang nahaeloe, nihcae mah kholong caeh amsak o tih.
23 Na rozkazanie Pańskie stanowili obóz, i na rozkazanie Pańskie ciągnęli, straż Pańską trzymając, jako im Pan rozkazał przez Mojżesza.
Angraeng mah paek ih lok baktih toengah, nihcae loe im ah anghak o moe, Angraeng mah paek ih lok baktih toengah, nihcae loe kholong caeh amsak o; Angraeng mah Mosi ban ah paek ih lok baktih toengah, Angraeng ih lok to tahngaih o.
