Liczb 5
1 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
2 Rozkaż synom Izraelskim, aby wyrzucili z obozu każdego trędowatego, i każdego, który cierpi płynienie nasienia, i każdego, który się splugawił nad umarłym;
“Ke ke fekau ki he fānau ʻa ʻIsileli, kenau tuku kituaʻā mei he ʻapitanga ʻae kilia kotoa pē, pea mo ia kotoa pē ʻoku fānoa ai ha meʻa, pea mo ia kotoa pē ʻoku fakaʻuli ʻe he mate.
3 Tak mężczyznę jako i niewiastę wyrzucicie; precz za obóz wyrzucicie je, aby nie splugawili obozu tych, między którymi Ja mieszkam.
ʻAe tangata mo e fefine ke mou tuku kituaʻā, ke mou tuku ʻakinautolu ki he tuaʻā ʻoe ʻapitanga: koeʻuhi ke ʻoua naʻa nau fakaʻuli honau ʻapitanga, ʻaia ʻoku ou nofo ai, ʻi hono lotolotonga.”
4 I uczynili tak synowie Izraelscy, a wygnali je precz za obóz; jako rozkazał Pan Mojżeszowi, tak uczynili synowie Izraelscy.
Pea naʻe fai pehē ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻonau tuku ʻakinautolu kituaʻā ʻi he ʻapitanga: ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova kia Mōsese, naʻe pehē ʻae fai ʻene fānau ʻa ʻIsileli.
5 Nad to rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
6 Powiedz synom Izraelskim: Mąż albo niewiasta, gdyby popełnili jakikolwiek grzech ludzki, dopuściwszy się występku przeciwko Panu, a byłaby winna ona dusza:
Ke ke fakahā ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻOka fai ʻe ha tangata pe ʻe ha fefine ʻae angahala ʻoku fai ʻe he kakai, ke fai ha talangataʻa kia Sihova, pea halaia moʻoni ʻae tokotaha ko ia;
7 Tedy wyznają grzech swój, którego się dopuścili, i wrócą to, w czem by winni byli cale; a przydawszy jeszcze nad to piątą część, oddadzą onemu, przeciw któremu zgrzeszyli.
Tenau toki vete ʻenau angahala ʻaia kuo nau fai; pea te ne totongi ʻene angahala ʻaki ʻae meʻa ʻoku na tatau, pea ne fakalahi ki ai ʻaki ʻa hono vahe nima, pea te ne foaki ia kiate ia naʻa ne fai kovi ki ai.
8 A jeźliby nie było tego, komu by szkodę trzeba nagrodzić, ona szkoda oddana będzie Panu, i zostanie kapłanowi oprócz barana oczyszczenia, przez którego ma być oczyszczony.
Pea kapau ʻoku ʻikai ha kāinga ʻoe tangata ʻoku totongi ki ai ʻae fai kovi, tuku ke ʻatu ʻae totongi ʻoe fai kovi kia Sihova, ʻio, ki he taulaʻeiki; ko e fakalahi eni ʻoe sipitangata ʻoe feilaulau fakalelei ʻaia ʻe fai ʻaki ha fakalelei koeʻuhi ko ia.
9 Każda też ofiara podnoszenia ze wszech rzeczy poświęconych od synów Izraelskich, którą przyniosą do kapłana, jemu się dostanie.
Pea ko e meʻa foaki kotoa pē ʻi he ngaahi meʻa tapu kotoa pē ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻaia kuo nau ʻomi ki he taulaʻeiki, ʻe ʻaʻana ia.
10 Owe rzeczy poświęcone od kogożkolwiek, jego będą; i kto by co oddał kapłanowi, jemu zostanie.
Pea ko e ngaahi meʻa ʻae tangata kotoa pē kuo fakatapui, ʻe ʻaʻana ia: pea ko e meʻa kotoa pē ʻe foaki ʻe ha tangata ki he taulaʻeiki ʻe ʻaʻana ia.
11 Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
12 Mów do synów Izraelskich, a powiedz im: Każdy mąż, którego by żona wystąpiła, i dopuściłaby się grzechu przeciwko niemu;
“Ke ke fakahā ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo ke pehē kiate kinautolu, kapau ʻe afe ʻae uaifi ʻo ha tangata, ʻo fai meʻa kovi kiate ia,
13 A złączyłby się inszy z nią złączeniem nasienia, a byłoby to skryte przed oczyma męża jej, i taiłaby się, będąc splugawioną, a świadka by nie było przeciwko niej, aniby jej zastano;
Pea kapau ʻe mohe ha tangata mo ia, pea fakafufū ia mei he mata ʻo hono husepāniti, pea ʻoku ʻikai fakahā, pea kuo ne ʻuliʻi ai, pea ʻoku ʻikai ha taha ke tukuakiʻi ia, pea naʻe ʻikai mamata ki ai ha taha;
14 Jednak przypadłby nań duch zapalczywości, i miałby w podejrzeniu żonę swą, która by splugawiona była; albo żeby przypadł nań duch zapalczywości, i miałby w podejrzeniu żonę swą, która by splugawiona nie była:
Pea kapau ʻe tō kiate ia ʻae laumālie fakahoa, pea te ne fuaʻa ki hono uaifi, ka kuo ne ʻuliʻi: pea kapau ʻe tō kiate ia ʻae laumālie ʻoe fakahoa, pea te ne fuaʻa ki hono uaifi, ka ʻoku ʻikai ʻuliʻi ia:
15 Tedy przywiedzie on mąż żonę swoję do kapłana, i przyniesie z nią ofiarę jej, dziesiątą część efy mąki jęczmiennej nie lejąc na nią oliwy, ani kładąc na nią kadzidła; albowiem jest ofiara podejrzenia, ofiara śniedna, pamiętna, przywodząca na pamięć grzech.
ʻE toki ʻomi ʻe he tangata hono uaifi ki he taulaʻeiki, pea te ne ʻomi ʻa ʻene feilaulau ʻaʻana, ko hono hongofulu ʻoe vahe ʻoe efa ʻoe paʻale kuo momosi; ʻe ʻikai te ne lilingi ʻae lolo ki ai, pe tuku ʻae laipeno ki ai; he ko e feilaulau eni ʻoe fuaʻa, ko e feilaulau ke fakamanatu, ke fakamanatuʻi ai ʻae angahala.
16 A tak będzie ją ofiarował kapłan, i stawi ją przed oblicznością Pańską.
Pea ʻe ʻomi ia ʻe he taulaʻeiki ke ofi, pea ʻe tuku ia ʻi he ʻao ʻo Sihova:
17 I weźmie kapłan wody świętej w naczynie gliniane, i prochu, który będzie na tle przybytku, weźmie kapłan, a wsypie do wody.
Pea ʻe toʻo ʻe he taulaʻeiki ʻae vai tapu ʻi ha ipu ʻumea; pea ʻe toʻo ʻe he taulaʻeiki ʻae efu mei he faliki ʻoe fale fehikitaki, ʻo ʻai ia ki he vai.
18 Potem postawi kapłan niewiastę przed Panem, i odkryje głowę niewiasty, a da w ręce jej ofiarę śniedną pamiętną; ofiara to śniedna podejrzenia; a kapłan będzie miał w ręce wodę gorzką przeklęstwa.
Pea ʻe tuku ʻe he taulaʻeiki ʻae fefine ʻi he ʻao ʻo Sihova, pea ʻe tatala ʻae ʻulu ʻoe fefine, pea ʻe tuku ʻae feilaulau ʻoe fakamanatu ki hono nima, ʻaia ko e feilaulau ʻoe fuaʻa: pea ʻe ʻi he nima ʻoe taulaʻeiki ʻae vai kona, ʻaia ʻoku tupu ai ʻae malaʻia:
19 I poprzysięże ją kapłan, i rzecze do niewiasty: Jeźli nie spał kto inszy z tobą, a jeźliś się nie uniosła w grzech nieczysty przy mężu swym, bądź nienaruszona od tej wody gorzkiej przeklęstwa;
Pea ʻe tuku ia ʻe he taulaʻeiki ke fuakava, ʻo ne pehē ki he fefine, “Kapau naʻe ʻikai te mo mohe mo ha tangata, pea kapau naʻe ʻikai te ke afe ke ʻuliʻi ko e mo ha taha ʻoku ʻikai ko ho husepāniti, te ke ʻataʻatā ko e mei he vai kona ni ʻoku tupu ai ʻae malaʻia:
20 Ale jeźliżeś ustąpiła od męża twego, i jesteś splugawiona, a kto inny spał z tobą oprócz męża twego:
Pea kapau kuo ke afe ki ha tokotaha, ka ʻoku ʻikai ko ho husepāniti, pea kapau kuo ke ʻuliʻi koe, pea kuo mo mohe mo ha tangata ʻoku ʻikai ko ho husepāniti:
21 Tedy poprzysięże kapłan niewiastę onę przysięgą przeklęstwa, i rzecze do niej: Niechaj cię poda Pan na złorzeczenie, i na przeklinanie między ludem twoim, przepuściwszy, aby łono twoje wypadło, i żywot twój opuchł:
(Pea ʻe toki tuku ʻe he taulaʻeiki ʻae fefine ke fuakava ki he malaʻia, pea ʻe pehē ʻe he taulaʻeiki ki he fefine), ʻE tuku ko e ʻe Sihova ko e malaʻia, pea mo e fuakavaʻanga ʻi ho kakai, ʻoka ngaohi ko e ʻe Sihova ke popo ho tenga, pea pupula ho kete;”
22 Niechże przenikną te wody przeklęte wnętrzności twoje, aby opuchł żywot twój, i wypadło łono twoje; i odpowie niewiasta: Amen. Amen.
Pea ko e vai ni ʻaia ʻoku tupu ai ʻae malaʻia, ʻe hū ia ki ho fatu, pea ʻe pupula ai ho kete, pea popo ai ho tenga. Pea ʻe pehē ʻe he fefine, “ʻEmeni, ʻEmeni.’
23 Tedy napisze te przeklęstwa kapłan na księgach, a omyje je oną wodą gorzką;
Pea ʻe tohi ʻe he taulaʻeiki ʻae ngaahi malaʻia ni ʻi ha tohi, pea te ne holoholoʻi ia ke ʻosi ʻaki ʻae vai kona:
24 I da się napić niewieście wody gorzkiej przeklęstwa, i przenikną ją wody przeklęstwa, i obrócą się w gorzkość.
Pea te ne tuku ʻae fefine ke ne inu ʻae vai kona, ʻaia ʻoku tupu ai ʻae malaʻia; pea ko e vai kuo tupu ai ʻae malaʻia ʻe hū kiate ia; pea toki hoko ʻo kona.
25 Potem weźmie kapłan z rąk niewiasty onej ofiarę śniedną podejrzenia, a będzie ją podnosił przed Panem, ofiarując ją na ołtarzu;
Pea ʻe ʻave ʻe he taulaʻeiki mei he nima ʻoe fefine ʻae feilaulau ʻoe fuaʻa, pea te ne taʻaloʻalo ʻaki ʻae feilaulau ʻi he ʻao ʻo Sihova, pea hili ia ki he funga feilaulauʻanga:
26 Weźmie też kapłan na garść pamiętnego z ofiary śniednej, i spali to na ołtarzu, potem da wypić wodę niewieście.
Pea ʻe toʻo ʻe he taulaʻeiki mei he feilaulau ha falukunga, ʻio, ko hono fakamanatu ʻo ia, ʻo tutu ia ʻi he funga feilaulauʻanga, pea hili ia te ne tuku ʻae fefine ke ne inu ʻae vai.
27 A gdy się jej da napić onej wody, stanie się, jeźliby splugawiona była, i wystąpiła grzechem przeciwko mężowi swemu, że ją przenikną wody przeklęstwa, i obrócą się w gorzkość, i opuchnie żywot jej, i wypadnie łono jej, i stanie się niewiasta ona przeklęstwem między ludem swoim.
Pea ʻoka ne ka tuku ʻae fefine ke ne inu ʻae vai, ʻe hoko ʻo pehē, kapau kuo fakaʻuliʻi ia, ʻi heʻene fai meʻa kovi ki hono husepāniti, ko e vai ʻoku tupu ai ʻae malaʻia ʻe hū ia kiate ia, pea hoko ʻo kona, pea ʻe pupula hono kete, pea ʻe popo hono tenga: pea ʻe malaʻia ʻae fefine ʻi hono kakai.
28 A jeźliby nie była splugawiona niewiasta, aleby czysta była, niewinna zostanie, i dziatki rodzić będzie.
Pea kapau kuo ʻikai fakaʻuliʻi ia, ka ʻoku maʻa pe; ʻe toki ʻataʻatā ia, pea ʻe faʻa tuituʻia ia.
29 Tać jest ustawa podejrzenia, gdyby ustąpiła żona od męża swego, i byłaby splugawiona;
Ko eni ʻae fono ʻoe fuaʻa ʻoka afe atu ʻae fefine ki ha taha kae tuku ʻa hono husepāniti, pea ʻoku ʻuli ai ia.
30 Albo żeby na męża przypadł duch zapalczywy, a miałby w podejrzeniu żonę swoję, i postawiłby ją przed Panem, a uczyniłby z nią kapłan wszystko według tej ustawy;
Pea ʻoka tō ki he tangata ʻae laumālie ʻoe fakahoa, pea te ne fuaʻa ki hono uaifi, te ne tuku ʻae fefine ʻi he ʻao ʻo Sihova, pea ʻe fai ʻe he taulaʻeiki kiate ia ʻae fono ni kotoa pē.
31 Tedy nie będzie mąż on winien grzechu; ale niewiasta ona poniesie nieprawość swoję.
Pea ʻe toki ʻataʻatā ʻae tangata mei he angahala, pea ʻe fua ʻe he fefine ni ʻene angahala.
