Mateusza 22
1 A odpowiadając Jezus, zasię im rzekł w podobieństwach, mówiąc:
E GESÙ, messosi a parlare, da capo ragionò loro in parabole, dicendo:
2 Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;
Il regno de' cieli è simile ad un re, il qual fece le nozze al suo figliuolo.
3 I posłał sługi swe, aby wezwali zaproszonych na wesele; ale nie chcieli przyjść.
E mandò i suoi servitori a chiamar gl'invitati alle nozze, ma essi non vollero venire.
4 Znowu posłał insze sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował, woły moje i co było karmnego, pobito, i wszystko gotowe, pójdźcież na wesele.
Di nuovo mandò altri servitori, dicendo: Dite agl'invitati: Ecco, io ho apparecchiato il mio desinare, i miei giovenchi, e i miei animali ingrassati sono ammazzati, ed ogni cosa è apparecchiata; venite alle nozze.
5 Ale oni zaniedbawszy odeszli, jeden do roli swojej, a drugi do kupiectwa swego;
Ma essi non curando[sene], se ne andarono, chi alla sua possessione, chi alla sua mercatanzia.
6 A drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili je.
E gli altri, presi i suoi servitori, li oltraggiarono ed uccisero.
7 Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił.
E quel re, udito ciò, si adirò, e mandò i suoi eserciti, e distrusse que' micidiali, ed arse la lor città.
8 Tedy rzekł sługom swoim: Weseleć wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.
Allora egli disse a' suoi servitori: Ben son le nozze apparecchiate, ma i convitati non n'erano degni.
9 Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.
Andate adunque in su i capi delle strade, e chiamate alle nozze chiunque troverete.
10 Tedy wyszedłszy oni słudzy na drogi, zgromadzili wszystkie, którekolwiek znaleźli, złe i dobre, i napełnione jest wesele gośćmi.
E quei servitori, usciti in su le strade, raunarono tutti coloro che trovarono, cattivi e buoni, e [il luogo del]le nozze fu ripieno di persone ch'erano a tavola.
11 A wszedłszy król, aby oglądał goście, obaczył tam człowieka nie odzianego szatą weselną;
Or il re, entrato per vedere quei che erano a tavola, vide quivi un uomo che non era vestito di vestimento da nozze.
12 I rzekł mu: Przyjacielu! jakoś tu wszedł, nie mając szaty weselnej? A on zamilknął.
E gli disse: Amico, come sei entrato qua, senza aver vestimento da nozze? E colui ebbe la bocca chiusa.
13 Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
Allora il re disse a' servitori: Legategli le mani e i piedi, e toglietelo, e gettatelo nelle tenebre di fuori. Ivi sarà il pianto, e lo stridor dei denti.
14 Albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.
Perciocchè molti son chiamati, ma pochi eletti.
15 Tedy odszedłszy Faryzeuszowie uczynili radę, jako by go usidlili w mowie.
ALLORA i Farisei andarono, e tenner consiglio come lo sorprenderebbero in fallo nelle sue parole.
16 I posłali do niego ucznie swoje z Herodyjany, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką.
E gli mandarono i lor discepoli, con gli Erodiani, a dirgli: Maestro, noi sappiamo che tu sei verace, e che insegni la via di Dio in verità, e che non ti curi d'alcuno; perciocchè tu non riguardi alla qualità delle persone degli uomini.
17 Przetoż powiedz nam, co ci się zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, czyli nie?
Dicci adunque: Che ti par egli? È egli lecito di dare il censo a Cesare, o no?
18 Ale Jezus poznawszy złość ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie, obłudnicy?
E Gesù, riconosciuta la lor malizia, disse: Perchè mi tentate, o ipocriti?
19 Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu podali grosz.
Mostratemi la moneta del censo. Ed essi gli porsero un denaro.
20 I rzekł im: Czyjże to obraz i napis?
Ed egli disse loro: Di chi è questa figura, e questa soprascritta?
21 Rzekli mu: Cesarski. Tedy im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.
Essi gli dissero: Di Cesare. Allora egli disse loro: Rendete dunque a Cesare le cose che appartengono a Cesare, e a Dio le cose che appartengono a Dio.
22 To usłyszawszy, zadziwili się, a opuściwszy go, odeszli.
Ed essi, udito [ciò], si maravigliarono, e, lasciatolo, se ne andarono.
23 Dnia onego przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go,
IN quell'istesso giorno vennero a lui i Sadducei, i quali dicono che non vi è risurrezione, e lo domandarono, dicendo:
24 Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeźliby kto umarł, nie mając dzieci, aby brat jego prawem powinowactwa pojął żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.
Maestro, Mosè ha detto: Se alcuno muore senza figliuoli, sposi il suo fratello per ragione d'affinità la moglie di esso, e susciti progenie al suo fratello.
25 Było tedy u nas siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę, umarł, a nie mając nasienia, zostawił żonę swoję bratu swemu.
Or appo noi vi erano sette fratelli; e il primo, avendo sposata moglie, morì; e, non avendo progenie, lasciò la sua moglie al suo fratello.
26 Także też wtóry i trzeci, aż do siódmego.
Simigliantemente ancora il secondo, e il terzo, fino a tutti e sette.
27 A na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.
Ora, dopo tutti, morì anche la donna.
28 Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z tych siedmiu będzie żoną, gdyż ją wszyscy mieli?
Nella risurrezione adunque, di cui d'infra i sette sarà ella moglie? poichè tutti l'hanno avuta.
29 A odpowiadając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc powiadomieni Pisma, ani mocy Bożej.
Ma Gesù, rispondendo, disse loro: Voi errate, non intendendo le Scritture, nè la potenza di Dio.
30 Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić, ani za mąż chodzić nie będą, ale będą jako Aniołowie Boży w niebie.
Perciocchè nella risurrezione non si prendono, nè si dànno mogli; anzi [gli uomini] son nel cielo come angeli di Dio.
31 A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga mówiącego:
E quant'è alla risurrezione de' morti, non avete voi letto ciò che vi fu detto da Dio, quando disse:
32 Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale żywych.
Io son l'Iddio d'Abrahamo, e l'Iddio d'Isacco, e l'Iddio di Giacobbe? Iddio non è l'Iddio de' morti, ma de' viventi.
33 A usłyszawszy to lud, zdumiał się nad nauką jego.
E le turbe, udite queste cose, stupivano della sua dottrina.
34 Lecz gdy usłyszeli Faryzeuszowie, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się wespół.
ED i Farisei, udito ch'egli avea chiusa la bocca a' Sadducei, si raunarono insieme.
35 I spytał go jeden z nich, zakonnik, kusząc go i mówiąc:
E un dottor della legge lo domandò, tentandolo, e dicendo:
36 Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie?
Maestro, quale è il maggior comandamento della legge?
37 A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.
E Gesù gli disse: Ama il Signore Iddio tuo con tutto il tuo cuore, e con tutta l'anima tua, e con tutta la mente tua.
38 To jest pierwsze i największe przykazanie.
Quest'è il primo, e il gran comandamento.
39 A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.
E il secondo, simile ad esso, [è: ] Ama il tuo prossimo come te stesso.
40 Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.
Da questi due comandamenti dipendono tutta la legge, ed i profeti.
41 A gdy się Faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus,
ED essendo i Farisei raunati, Gesù domandò loro, dicendo:
42 Mówiąc: Co się wam zda o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.
Che vi par egli del Cristo? di chi è egli figliuolo? Essi gli dicono: Di Davide.
43 I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w duchu nazywa go Panem? mówiąc:
Egli disse loro: Come adunque Davide lo chiama egli in ispirito Signore, dicendo:
44 Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
Il Signore ha detto al mio Signore: Siedi alla mia destra, finchè io abbia posti i tuoi nemici [per] iscannello de' tuoi piedi?
45 Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, jakoż jest synem jego?
Se dunque Davide lo chiama Signore, come [è] egli suo figliuolo?
46 A żaden mu nie mógł odpowiedzieć i słowa, i nie śmiał go nikt więcej od onego dnia pytać.
E niuno poteva rispondergli nulla; niuno eziandio ardì più, da quel dì innanzi, fargli alcuna domanda.
