Mateusza 15
1 Tedy przystąpili do Jezusa z Jeruzalemu nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie, mówiąc:
Kungai Mapalishayo na bhaajiganya bha Shalia gubhaikengenenje koposhela ku Yelushalemu, gubhaajendelenje a Yeshu, nikwaabhuya,
2 Czemu uczniowie twoi przestępują ustawę starszych? albowiem nie umywają rąk swych, gdy mają jeść chleb.
“Pakuti bhaajiganywa bhenu bhakakamulanga ikubho itujigenywe na bhanangulungwa bhetu? Bhakaanabhanga makono ukoto pa shalya.”
3 A on odpowiadając, rzekł im: Czemuż i wy przestępujecie przykazanie Boże dla ustawy waszej?
A Yeshu gubhaajangwilenje, “Pakuti numbe mmanganyanji nnalekanga Shalia ja a Nnungu, nikagulila ikubho yenunji?
4 Albowiem Bóg przykazał, mówiąc: Czcij ojca twego i matkę; i kto by złorzeczył ojcu albo matce, śmiercią niechaj umrze.
A Nnungu bhaashite, ‘Gwaajogope ainago na akwenu, pabha ishijandikwa, akwaatukana ainagwe eu akwabhe, abhulagwe.’
5 Ale wy powiadacie: Kto by rzekł ojcu albo matce: Dar, którykolwiek jest ode mnie, tobie pożyteczny będzie; a nie uczciłby ojca swego albo matki swojej, bez winy będzie.
Ikabheje mmanganya nnajiganyanga kuti mundu abhaga na shindu shakwaapa ainagwe eu akwabhe, ikabheje ashibheleketa, ‘Shene shindushi njikwaapa a Nnungu,’
6 I wzruszyliście przykazania Boże dla ustawy waszej.
bhai, akapinjikwa kabhili kwaajogopa ainagwe nikwaapa! Nnei shinkuti kulinyegeyanga lilobhe lya a Nnungu nkukagula ikubho yenunji.
7 Obłudnicy! dobrze o was prorokował Izajasz, mówiąc:
Mmanganya mmagulumba! A Ishaya bhalondwele ukoto genu mmanganya.”
8 Lud ten przybliża się do mnie usty swemi, i wargami czci mię; ale serce ich daleko jest ode mnie.
A Nnungu bhanabheleketa, “‘Bhene bhandunjibha bhananyogopanga kwa malobhepe, Ikabheje mitima jabhonji jishitalikangana na nne.
9 Lecz próżno mię czczą, nauczając nauk, które są przykazania ludzkie.
Kundindibhalila kwabhonji kwayoyo, Pabha majiganyo gabhonji ni malajilo ga shigundupe.’”
10 A zawoławszy do siebie ludu, rzekł im: Słuchajcie, a rozumiejcie.
A Yeshu gubhaashemilenje bhandu bhagumbelenje bhala, gubhaalugulilenje, “Mpilikananje, na mmumanyanje!
11 Nie to, co wchodzi w usta, pokala człowieka; ale co wychodzi z ust, to pokala człowieka.
Shindu shalya mundu shikakuntenda mundu anyate, ikabhe malobhe gakopoka nkang'wa, ni gakuntenda mundu anyate.”
12 Tedy przystąpiwszy uczniowie jego, rzekli mu: Wiesz, iż Faryzeuszowie, usłyszawszy tę mowę, zgorszyli się?
Kungai bhaajiganywa gubhaajendelenje, nikwaabhuya, “Bhuli, mmumanyi kuti Mapalishayo bhashinkutumbalanga bhakapilikananjeje malobhe genu?”
13 A on odpowiadając rzekł: Wszelki szczep, którego nie szczepił Ojciec mój niebieski, wykorzeniony będzie.
A Yeshu gubhaajangwilenje, “Litepo lyolyowe lyangapandwa na Atati bha kunnungu, lipingatutumbulwa.
14 Zaniechajcie ich; ślepi są wodzowie ślepych, a ślepy jeźliby ślepego prowadził, obadwa w dół wpadną.
Mwaalekanje bhanganyabho, ashikalongolele nangalole. Nangalole annongoyaga nangalole mwine, bhowe bhanaabhili shibhatumbushilanje nniimbo.”
15 A odpowiadając Piotr, rzekł mu: Wyłóż nam to podobieństwo.
A Petili gubhashite, “Nntulugulile ukoto ga lutango.”
16 I rzekł Jezus: Jeszczeż i wy bezrozumni jesteście?
A Yeshu gubhashite, “Nkali mmanganya mpaka nnaino nkanabhe kumumanyanga?
17 Jeszczeż nie rozumiecie, iż wszystko, co wchodzi w usta, w brzuch idzie, i do wychodu bywa wyrzucono?
Bhuli, nkakumumanyanga kuti shoshowe shijinjila nkang'wa shinakwenda nnipitiu na kungai shinaepukwa kulilindi?
18 Ale co z ust pochodzi, z serca wychodzi, a toć pokala człowieka.
Ikabheje malobhe gakopoka nkang'wa mugakoposhele muntima, na genego ni gakuntenda mundu anyate.
19 Albowiem z serca wychodzą złe myśli, mężobójstwa, cudzołóstwa, wszeteczeństwa, złodziejstwa, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.
Pabha muntima inakoposhela ng'aniyo ya nyata, kubhulaga na labhalabha na gwii na kong'ondela unami na matukano.
20 Toć jest, co pokala człowieka: ale jeść nieumytemi rękoma, toć nie pokala człowieka.
Genego ni gakuntenda mundu anyate. Ikabheje kulya shalya gwangali nabha makono kukakuntenda mundu anyate.”
21 A wyszedłszy Jezus stamtąd, ustąpił w strony Tyru i Sydonu.
A Yeshu gubhajabhwile pepala gubhapite tama mmbali ja ku Tilo na ku Shidoni.
22 A oto niewiasta Chananejska z onych granic wyszedłszy, wołała, mówiąc do niego: Zmiłuj się nade mną Panie, synu Dawidowy! córka moja ciężko bywa od dyjabła dręczona.
Bhai, bhakongwe bhamo Bhakanaani bha shene shilambosho gubhaaishile, gubhautiye lilobhe bhalinkuti, “Mmakulungwa, Bhaulongo gwa a Daudi, mmonele shiya! Mwali jwangu analaga kaje lioka.”
23 A on jej nie odpowiedział i słowa. Tedy przystąpiwszy uczniowie jego, prosili go, mówiąc: Odpraw ją, boć woła za nami.
Ikabheje a Yeshu bhangaajangula. Bhai, bhaajiganywa bhabho gubhaajendelenje, nikwaabhalanjila, “Mwaalugulile bhajabhule, pabha bhanakutukagula bhalijobhela.”
24 A on odpowiadając rzekł: Nie jestem posłany, tylko do owiec, które zginęły z domu Izraelskiego.
A Yeshu gubhajangwile, “Nangatumwa ikabhe kubhandu bha ku Ishilaeli bhalinginji malinga ngondolo iobhile.”
25 Lecz ona przystąpiwszy, pokłoniła mu się, mówiąc: Panie, ratuj mię!
Penepo bhakongwe bhala gubhaatindibhalile, bhalinkuti, “Mmakulungwa, nnjiye kunnyangutile.”
26 A on odpowiadając rzekł: Niedobra jest brać chleb dziecinny, a miotać szczeniętom.
A Yeshu gubhaajangwile, “Nngabha mmbone tola shalya sha bhana nikwiijaila mbwa.”
27 A ona rzekła: Tak jest, Panie! a wszakże i szczenięta jedzą odrobiny, które padają z stołu panów ich.
Bhakongwe bhala gubhashite, “Kweli, Mmakulungwa, ikabheje nkali mbwa inalya malepeyo gagwa pa mesha ya ashinangologwe.”
28 Tedy odpowiadając Jezus rzekł jej: O niewiasto! wielka jest wiara twoja; niechaj ci się stanie, jako chcesz. I uzdrowiona jest córka jej od onejże godziny.
Penepo a Yeshu gubhajangwile, “Mama, ngulupai jenu jikulungwa, bhai, ntendelwe malinga shinkupinga.” Lioka jula akunshokaga mwali jula, nigwalamile malanga gala.
29 A Jezus poszedłszy stamtąd, przyszedł nad morze Galilejskie, a wstąpiwszy na górę, siedział tam.
A Yeshu gubhashoshile pepala gubhapite nnyenje litanda lya Galilaya, gubhajombweshe ku shitumbi, nigubhatemi.
30 I przyszedł do niego wielki lud, mając z sobą chrome, ślepe, nieme, ułomne i inszych wiele, i kładli je u nóg Jezusowych, i uzdrawiał je,
Bhandu bhabhagwinji gubhaaishilenje bhalikwaapeleshelanga bhalemelenje na ashinangalole na ashinangwabha na bhubhu na bhalwelenji bhabhagwinji, gubhaabhishilenje mmujo jabho, nabhalabho a Yeshu gubhaalamiyenje.
31 Tak iż się on lud dziwował, widząc, że niemi mówią, ułomni uzdrowieni są, chromi chodzą, a ślepi widzą; i wielbili Boga Izraelskiego.
Lugwinjili lwa bhandu lula lwashinkulapa bhakaabhonanjeje ashibhubhu bhalibheleketanga, bhalemelenje bhalamilenje, ashinangwabha bhalijimajimanga, na ashinangalole bhalilolanga, bhandu gubhaainiyenje a Nnungu bha Ishilaeli.
32 Lecz Jezus zwoławszy uczniów swoich, rzekł: Żal mi tego ludu; albowiem już trzy dni przy mnie trwają, a nie mają, co by jedli, a nie chcę ich rozpuścić głodnych, by snać nie pomdleli na drodze.
Bhai, a Yeshu gubhaashemilenje bhaajiganywa bhabho, gubhashite, “Ngunakwaabhonelanga shiya bhandunjibha, pabha bhashitamangana na nne mobha gatatu, nnaino bhangalinginji shalya. Ngapinga kwaalekanga bhajabhulangane gwangali kulya shalya, bhanaondokanga mumpanda.”
33 Tedy mu rzekli uczniowie jego: Skądże byśmy wzięli tak wiele chleba na tej puszczy, abyśmy tak wielki lud nasycili?
Bhaajiganywa bhabho gubhaalugulilenje, “Putulipano paanga, shitupate kwei shalya sha jukuta bhandu bhabhagwinji nnei?”
34 I rzekł im Jezus: Wieleż macie chlebów? A oni rzekli: Siedm, i trochę rybek.
A Yeshu gubhaabhushiyenje, “Mikate jilingwa jinkwetenje?” Gubhaajangwilenje, “Shabha na yamaki ishokope.”
35 Tedy rozkazał ludowi, aby siedli na ziemi.
Bhai, a Yeshu gubhaamulishenje bhandu bhatamangane pai.
36 A wziąwszy one siedm chlebów i one ryby, uczyniwszy dzięki, łamał i dał uczniom swoim, a uczniowie ludowi.
Gubhatolile mikate shabha jila na yamaki ila, gubhatendile eja kwa a Nnungu, gubhagebhenye, gubhaapelenje bhaajiganywa bhabho, na bhalabhonji gubhaagabhanishiyenje bhandunji.
37 I jedli wszyscy i nasyceni są, i zebrali, co zbyło ułomków, siedm koszów pełnych.
Bhowe gubhalilenje nijukuta. Kungai gubhakundikenyenje malepei, gubhagumbeyenje ikapu shabha yaikulungwa.
38 A było tych, którzy jedli, cztery tysiące mężów, oprócz niewiast i dziatek.
Bhalilenjebho pubhalinginji bhanabhalume elupu nsheshe, gwangali kubhalanganishiya bhanabhakongwe na bhana.
39 Tedy rozpuściwszy lud, wstąpił w łódź, i przyszedł na granice Magdalańskie.
Bhai, a Yeshu gubhaalajilenje bhandunji, gubhakwelile muntumbwi, gubhapite mmbali ja ku Magadani.
