< Marka 3 >

1 Wszedł zasię do bóżnicy, a był tam człowiek, który miał rękę uschłą.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨ ਰ੍ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਹਸ੍ਤ ਏਕੋ ਮਾਨਵ ਆਸੀਤ੍|
2 I podstrzegali go, jeźliby go w sabat uzdrowił, aby go oskarżyli.
ਸ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਤਮਰੋਗਿਣੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਨਵੇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਬਹਵਸ੍ਤਮ੍ ਅਪਵਦਿਤੁੰ ਛਿਦ੍ਰਮਪੇਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ|
3 I rzekł onemu człowiekowi, który miał rękę uschłą: Wystąp w pośrodek.
ਤਦਾ ਸ ਤੰ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਹਸ੍ਤੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੰ ਜਗਾਦ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਤ੍ਵਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ|
4 I rzekł do nich: Godzili się w sabat dobrze czynić, czyli źle czynić? człowieka zachować, czyli zabić? a oni milczeli.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਤਾਨ੍ ਪਪ੍ਰੱਛ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਹਿਤਮਹਿਤੰ ਤਥਾ ਹਿ ਪ੍ਰਾਣਰਕ੍ਸ਼਼ਾ ਵਾ ਪ੍ਰਾਣਨਾਸ਼ ਏਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਿੰ ਕਰਣੀਯੰ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਨਿਃਸ਼ਬ੍ਦਾਸ੍ਤਸ੍ਥੁਃ|
5 Tedy spojrzawszy po nich z gniewem i zasmuciwszy się nad zatwardzeniem serca ich, rzekł onemu człowiekowi: Wyciągnij rękę twoję! i wyciągnął; i przywrócona jest ręka jego do zdrowia jako i druga.
ਤਦਾ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਾਂ ਕਾਠਿਨ੍ਯਾੱਧੇਤੋ ਰ੍ਦੁਃਖਿਤਃ ਕ੍ਰੋਧਾਤ੍ ਚਰ੍ਤੁਦਸ਼ੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ੰ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਤੰ ਹਸ੍ਤੰ ਵਿਸ੍ਤਾਰਯ, ਤਤਸ੍ਤੇਨ ਹਸ੍ਤੇ ਵਿਸ੍ਤ੍ਰੁʼਤੇ ਤੱਧਸ੍ਤੋ(ਅ)ਨ੍ਯਹਸ੍ਤਵਦ੍ ਅਰੋਗੋ ਜਾਤਃ|
6 Tedy wyszedłszy Faryzeuszowie, uczynili wnet radę z Herodyjany przeciwko niemu, jakoby go stracili.
ਅਥ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਃ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੰ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਹੇਰੋਦੀਯੈਃ ਸਹ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਿਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ|
7 Ale Jezus z uczniami swymi ustąpił nad morze, a wielkie mnóstwo szło za nim z Galilei i z ziemi Judzkiej,
ਅਤਏਵ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਪੁਨਃ ਸਾਗਰਸਮੀਪੰ ਗਤਃ;
8 I z Jeruzalemu, i z Idumei, i zza Jordanu, i z tych, którzy mieszkali około Tyru i Sydonu, wielkie mnóstwo, słysząc, jak wielkie rzeczy czynił, przyszli do niego.
ਤਤੋ ਗਾਲੀਲ੍ਯਿਹੂਦਾ-ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍-ਇਦੋਮ੍-ਯਰ੍ਦੰਨਦੀਪਾਰਸ੍ਥਾਨੇਭ੍ਯੋ ਲੋਕਸਮੂਹਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਤਃ; ਤਦਨ੍ਯਃ ਸੋਰਸੀਦਨੋਃ ਸਮੀਪਵਾਸਿਲੋਕਸਮੂਹਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਮਹਾਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿਮਾਗਤਃ|
9 I rozkazał uczniom swoim, aby łódkę mieli zawsze w pogotowiu, dla ludu, aby go nie cisnęli.
ਤਦਾ ਲੋਕਸਮੂਹਸ਼੍ਚੇਤ੍ ਤਸ੍ਯੋਪਰਿ ਪਤਤਿ ਇਤ੍ਯਾਸ਼ਙ੍ਕ੍ਯ ਸ ਨਾਵਮੇਕਾਂ ਨਿਕਟੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨਾਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
10 Albowiem ich wiele uzdrawiał, tak iż nań padali, aby się go dotykali, którzykolwiek choroby mieli.
ਯਤੋ(ਅ)ਨੇਕਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮਾਰੋਗ੍ਯਕਰਣਾਦ੍ ਵ੍ਯਾਧਿਗ੍ਰਸ੍ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤੰ ਸ੍ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਬਲੇਨ ਯਤ੍ਨਵਨ੍ਤਃ|
11 A duchowie nieczyści, gdy go ujrzeli, upadali przed nim i wołali, mówiąc: Ty jesteś Syn Boży!
ਅਪਰਞ੍ਚ ਅਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤਾਸ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤੱਚਰਣਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋਚੈਃ ਪ੍ਰੋਚੁਃ, ਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਃ|
12 Ale ich on srodze gromił, żeby go nie objawiali.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਢਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪ੍ਯ ਸ੍ਵੰ ਪਰਿਚਾਯਿਤੁੰ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧਵਾਨ੍|
13 I wstąpił na górę, a wezwał do siebie tych, których sam chciał, i przyszli do niego.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਪਰ੍ੱਵਤਮਾਰੁਹ੍ਯ ਯੰ ਯੰ ਪ੍ਰਤਿੱਛਾ ਤੰ ਤਮਾਹੂਤਵਾਨ੍ ਤਤਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤਾਃ|
14 I postanowił ich dwanaście, aby z nim byli, a iżby je wysłał kazać Ewangieliję:
ਤਦਾ ਸ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਜਨਾਨ੍ ਸ੍ਵੇਨ ਸਹ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਾਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਭਵਿਤੁੰ
15 I żeby mieli moc uzdrawiać choroby i wyganiać dyjabły:
ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਵ੍ਯਾਧੀਨਾਂ ਸ਼ਮਨਕਰਣਾਯ ਪ੍ਰਭਾਵੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁਞ੍ਚ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
16 Szymona, któremu imię dał Piotr;
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਾਮਾਨੀਮਾਨਿ, ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਸਿਵਦਿਪੁਤ੍ਰੋ
17 I Jakóba, syna Zebedeuszowego, i Jana, brata Jakóbowego, (którym dał imię Boanerges, to jest: synowie gromu);
ਯਾਕੂਬ੍ ਤਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਯੋਹਨ੍ ਚ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਃ ਫਿਲਿਪੋ ਬਰ੍ਥਲਮਯਃ,
18 I Andrzeja, i Filipa, i Bartłomieja, i Mateusza, i Tomasza, i Jakóba, syna Alfeuszowego, i Tadeusza, i Szymona Kananejczyka;
ਮਥੀ ਥੋਮਾ ਚ ਆਲ੍ਫੀਯਪੁਤ੍ਰੋ ਯਾਕੂਬ੍ ਥੱਦੀਯਃ ਕਿਨਾਨੀਯਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਯਸ੍ਤੰ ਪਰਹਸ੍ਤੇਸ਼਼੍ਵਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਸ਼੍ਚ|
19 I Judasza Iszkaryjota, który go też wydał.
ਸ ਸ਼ਿਮੋਨੇ ਪਿਤਰ ਇਤ੍ਯੁਪਨਾਮ ਦਦੌ ਯਾਕੂਬ੍ਯੋਹਨ੍ਭ੍ਯਾਂ ਚ ਬਿਨੇਰਿਗਿਸ਼੍ ਅਰ੍ਥਤੋ ਮੇਘਨਾਦਪੁਤ੍ਰਾਵਿਤ੍ਯੁਪਨਾਮ ਦਦੌ|
20 I przyszli do domu. I zgromadził się znowu lud, tak iż nie mogli ani chleba jeść.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਗਤਾਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰਾਪਿ ਪੁਨਰ੍ਮਹਾਨ੍ ਜਨਸਮਾਗਮੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਸ੍ਮਾੱਤੇ ਭੋਕ੍ਤੁਮਪ੍ਯਵਕਾਸ਼ੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
21 A gdy o tem usłyszeli jego powinni, przyszli, aby go pojmali; bo mówili, że odszedł od rozumu.
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸੁਹ੍ਰੁʼੱਲੋਕਾ ਇਮਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸ ਹਤਜ੍ਞਾਨੋਭੂਦ੍ ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਨੇਤੁੰ ਗਤਾਃ|
22 A nauczeni w Piśmie, którzy byli przyszli z Jeruzalemu, mówili: Iż ma Beelzebuba, a iż przez książęcia dyjabelskiego wygania dyjabły.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ ਆਗਤਾ ਯੇ ਯੇ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਸ੍ਤੇ ਜਗਦੁਰਯੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਭੂਤਪਤ੍ਯਾਬਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤੇਨ ਭੂਤਪਤਿਨਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਤਿ|
23 I wezwawszy ich, mówił do nich w podobieństwach: Jakoż może szatan szatana wyganiać?
ਤਤਸ੍ਤਾਨਾਹੂਯ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੈਃ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਕਥੰ ਸ਼ੈਤਾਨੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
24 A jeźliże królestwo samo w sobie będzie rozdzielone, nie może się ostać ono królestwo.
ਕਿਞ੍ਚਨ ਰਾਜ੍ਯੰ ਯਦਿ ਸ੍ਵਵਿਰੋਧੇਨ ਪ੍ਰੁʼਥਗ੍ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ ਰਾਜ੍ਯੰ ਸ੍ਥਿਰੰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
25 I dom, jeźliby sam przeciwko sobie był rozdzielony, nie będzie się mógł ostać on dom.
ਤਥਾ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਪਰਿਵਾਰੋ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਰੋਧੀ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸੋਪਿ ਪਰਿਵਾਰਃ ਸ੍ਥਿਰੰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
26 Takci, jeźli szatan powstał sam przeciwko sobie i jest rozdzielony, nie może się ostać, ale koniec bierze.
ਤਦ੍ਵਤ੍ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਯਦਿ ਸ੍ਵਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਯਾ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਭਿੰਨੋ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸੋਪਿ ਸ੍ਥਿਰੰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤੂੱਛਿੰਨੋ ਭਵਤਿ|
27 Nikt nie może sprzętu mocarzowego, wszedłszy do domu jego, rozchwycić, jeźliby pierwej mocarza onego nie związał; a potem dom jego splądruje.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪ੍ਰਬਲੰ ਜਨੰ ਪ੍ਰਥਮੰ ਨ ਬੱਧਾ ਕੋਪਿ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਲੁਣ੍ਠਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤੰ ਬਦ੍ੱਵੈਵ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਲੁਣ੍ਠਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
28 Zaprawdę powiadam wam, że wszystkie grzechy synom ludzkim będą odpuszczone, i bluźnierstwa, któremibykolwiek bluźnili;
ਅਤੋਹੇਤੋ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਯਾਨਿ ਯਾਨਿ ਪਾਪਾਨੀਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਞ੍ਚ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮਪਰਾਧਾਨਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ,
29 Ale kto bluźni przeciwko Duchowi Świętemu, nie ma odpuszczenia na wieki, ale winien jest sądu wiecznego. (aiōn g165, aiōnios g166)
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਮਾਤ੍ਮਾਨੰ ਨਿਨ੍ਦਤਿ ਤਸ੍ਯਾਪਰਾਧਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾ ਕਦਾਪਿ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸੋਨਨ੍ਤਦਣ੍ਡਸ੍ਯਾਰ੍ਹੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Bo mówili: Ma ducha nieczystego.
ਤਸ੍ਯਾਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਤਤ੍ਕਥਾਹੇਤੋਃ ਸ ਇੱਥੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
31 Przyszli tedy bracia i matka jego, a stojąc przed domem, posłali do niego, i kazali go zawołać.
ਅਥ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਸ਼੍ਚਾਗਤ੍ਯ ਬਹਿਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਤਮਾਹੂਤਵਨ੍ਤਃ|
32 A lud siedział około niego, i rzekli mu: Oto matka twoja i bracia twoi szukają cię przed domem.
ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਸੰਨਿਧੌ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ ਪਸ਼੍ਯ ਬਹਿਸ੍ਤਵ ਮਾਤਾ ਭ੍ਰਾਤਰਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਾਮ੍ ਅਨ੍ਵਿੱਛਨ੍ਤਿ|
33 Ale im on odpowiedział, mówiąc: Któż jest matka moja, i bracia moi?
ਤਦਾ ਸ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਮਮ ਮਾਤਾ ਕਾ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਵਾ ਕੇ? ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਸ੍ਵਮੀਪੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਅਵਲੋਕਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸ
34 A spojrzawszy wokoło po tych, którzy koło niego siedzieli, rzekł: Oto matka moja, i bracia moi!
ਪਸ਼੍ਯਤੈਤੇ ਮਮ ਮਾਤਾ ਭ੍ਰਾਤਰਸ਼੍ਚ|
35 Albowiem ktobykolwiek czynił wolę Bożą, ten jest brat mój, i siostra moja, i matka moja.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇਸ਼਼੍ਟਾਂ ਕ੍ਰਿਯਾਂ ਕਰੋਤਿ ਸ ਏਵ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਭਗਿਨੀ ਮਾਤਾ ਚ|

< Marka 3 >