Łukasza 24
1 A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;
But very early on the first day of the week they went to the tomb, taking with them the spices that they had prepared.
2 I znalazły kamień odwalony od grobu.
They found that the stone had been rolled away from the tomb;
3 A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.
and, on going into it, they could not find the body.
4 I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.
While they were at a loss to account for this, all at once two men stood beside them, in dazzling clothing.
5 A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?
But, when in their fear the women bowed their faces to the ground, the men said to them, ‘Why are you looking among the dead for him who is living?
6 Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,
Remember how he spoke to you before he left Galilee –
7 Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
How he said that the Son of Man must be betrayed into the hands of wicked men, and be crucified, and rise again on the third day.’
8 I wspomniały na słowa jego.
Then they remembered the words of Jesus,
9 A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.
and, on returning from the tomb, they told all this to the Eleven and to all the rest.
10 A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.
There were Mary of Magdala, and Joanna, and Mary, the mother of James. The other women, too, spoke about this to the apostles.
11 Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.
What they said seemed to the apostles mere nonsense, and they did not believe them.
12 Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.
13 A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
It happened that very day that two of the disciples were going to a village called Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem,
14 A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
talking together, as they went, about all that had just taken place.
15 I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
While they were talking about these things and discussing them, Jesus himself came up and went on their way with them;
16 Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
but their eyes were blinded so that they could not recognise him.
17 I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
‘What is this that you are saying to each other as you walk along?’ Jesus asked. They stopped, with sad looks on their faces,
18 A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
and then one of them, whose name was Cleopas, said to Jesus, ‘Are you staying by yourself at Jerusalem, that you have not heard of the things that have happened there within the last few days?’
19 I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
‘What things do you mean?’ asked Jesus. ‘Why, about Jesus of Nazareth,’ they answered, ‘who, in the eyes of God and all the people, was a prophet, whose power was felt in both his words and actions;
20 A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
and how the chief priests and our leading men gave him up to be sentenced to death, and afterwards crucified him.
21 A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
But we were hoping that he was the Destined Deliverer of Israel; yes, and besides all this, it is now three days since these things occurred.
22 Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
And what is more, some of the women among us have greatly astonished us. They went to the tomb at daybreak
23 A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
And, not finding the body of Jesus there, came and told us that they had seen a vision of angels who told them that he was alive.
24 I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
So some of our number went to the tomb and found everything just as the women had said, but they did not see Jesus.’
25 Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
Then Jesus said to them, ‘Foolish men, slow to accept all that the prophets have said!
26 Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
Was not the Christ bound to undergo this suffering before entering into his glory?’
27 A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
Then, beginning with Moses and all the prophets, he explained to them all through the scriptures the passages that referred to himself.
28 I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
When they got near the village to which they were walking, Jesus appeared to be going further;
29 Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
but they pressed him not to do so. ‘Stay with us,’ they said, ‘for it is getting towards evening, and the sun in already low.’ So Jesus went in to stay with them.
30 I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
After he had taken his place at the table with them, he took the bread and said the blessing, and broke it, and gave it to them.
31 I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
Then their eyes were opened and they recognised him; but he disappeared from their sight.
32 I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
‘How our hearts glowed,’ the disciples said to each other, ‘while he was talking to us on the road, and when he explained the scriptures to us!’
33 A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
Then they immediately got up and returned to Jerusalem, where they found the Eleven and their companions all together,
34 Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
who told them that the Master had really risen, and had appeared to Simon.
35 A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
So they also related what had happened during their walk, and how they had recognised Jesus at the breaking of the bread.
36 A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
While they were still talking about these things, Jesus himself stood among them.
37 A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
In their terror and alarm they thought they saw a ghost,
38 I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
but Jesus said to them, ‘Why are you so startled? And why do doubts arise in your minds?
39 Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
Look at my hands and my feet, and you will know that it is I. Feel me, and look at me, for a ghost has not flesh and bones, as you see that I have.’
40 A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
41 Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
While they were still unable to believe it all, overcome with joy, and were wondering if it were true, Jesus said to them, ‘Have you anything here to eat?’
42 A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
They handed him a piece of broiled fish,
43 A on wziąwszy, jadł przed nimi.
and he took it and ate it before their eyes.
44 I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
‘This is what I told you,’ he said, ‘when I was still with you – that everything that had been written about me in the Law of Moses, the prophets, and the Psalms, must be fulfilled.’
45 Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
Then he enabled them to understand the meaning of the scriptures, saying to them,
46 I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
‘Scripture says that the Christ will suffer, and that he will rise again from the dead on the third day,
47 I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
and that repentance for forgiveness of sins will be proclaimed on his authority to all the nations – beginning at Jerusalem.
48 A wy jesteście świadkami tego.
You yourselves are to be witnesses to all this.
49 A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.
And now I am myself about to send you that which my Father has promised. But you must remain in the city until you have been invested with power from above.’
50 I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.
After this, Jesus led them out as far as Bethany, and there raised his hands and blessed them.
51 I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.
As he was in the act of blessing them, he left them.
52 A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.
They returned to Jerusalem full of joy;
53 I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
and they were constantly in the Temple Courts, blessing God.
