Łukasza 18
1 I powiedział im jeszcze podobieństwo do tego zmierzające, iż się zawsze potrzeba modlić, a nie ustawać,
And he spake a parable unto them to the end that they ought always to pray, and not to faint;
2 Mówiąc: Był niektóry sędzia w jednem mieście, który się Boga nie bał, i człowieka się nie wstydził.
saying, There was in a city a judge, who feared not God, and regarded not man:
3 Była też wdowa w temże mieście, która przychodziła do niego, mówiąc: Pomścij się krzywdy mojej nad przeciwnikiem moim.
and there was a widow in that city; and she came oft unto him, saying, Avenge me of mine adversary.
4 Lecz on długo nie chciał. Ale potem rzekł sam w sobie: Aczci się Boga nie boję i człowieka się nie wstydzę,
And he would not for a while: but afterward he said within himself, Though I fear not God, nor regard man;
5 Wszakże iż mi się uprzykrza ta wdowa, pomszczę się krzywdy jej, aby na ostatek przyszedłszy, nie była mi ciężką.
yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest she wear me out by her continual coming.
6 Rzekł tedy Pan: Słuchajcież, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
And the Lord said, Hear what the unrighteous judge saith.
7 A Bóg izali się nie pomści krzywdy wybranych swoich, wołających do siebie we dnie i w nocy, chociaż im długo cierpi?
And shall not God avenge his elect, that cry to him day and night, and [yet] he is longsuffering over them?
8 Powiadam wam, iż się pomści krzywdy ich w rychle. Ale gdy przyjdzie Syn człowieczy, izali znajdzie wiarę na ziemi?
I say unto you, that he will avenge them speedily. Nevertheless, when the Son of man cometh, shall he find faith on the earth?
9 Rzekł też i do niektórych, którzy ufali sami w sobie, że byli sprawiedliwymi, a inszych za nic nie mieli, to podobieństwo:
And he spake also this parable unto certain who trusted in themselves that they were righteous, and set all others at nought:
10 Dwoje ludzi wstąpiło do kościoła, aby się modlili, jeden Faryzeusz a drugi celnik.
Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.
11 Faryzeusz stanąwszy, tak się sam u siebie modlił: Dziękuję tobie, Boże! żem nie jest jako inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jako i ten celnik.
The Pharisee stood and prayed thus with himself, God, I thank thee, that I am not as the rest of men, extortioners, unjust, adulterers, or even as this publican.
12 Poszczę dwakroć w tydzień; daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.
I fast twice in the week; I give tithes of all that I get.
13 A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje, mówiąc: Boże! bądź miłościw mnie grzesznemu.
But the publican, standing afar off, would not lift up so much as his eyes unto heaven, but smote his breast, saying, God, be thou merciful to me a sinner.
14 Powiadam wam, żeć ten odszedł usprawiedliwionym do domu swego, więcej niżeli on: albowiem kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
I say unto you, This man went down to his house justified rather than the other: for every one that exalteth himself shall be humbled; but he that humbleth himself shall be exalted.
15 Przynoszono też do niego i niemowlątka, aby się ich dotykał; co gdy widzieli uczniowie, gromili je.
And they were bringing unto him also their babes, that he should touch them: but when the disciples saw it, they rebuked them.
16 Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł: Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im; albowiem takowych jest królestwo Boże.
But Jesus called them unto him, saying, Suffer the little children to come unto me, and forbid them not: for to such belongeth the kingdom of God.
17 Zaprawdę powiadam wam: Ktobykolwiek nie przyjął królestwa Bożego jako dzieciątko, nie wnijdzie do niego.
Verily I say unto you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child, he shall in no wise enter therein.
18 I pytał go niektóry książę, mówiąc: Nauczycielu dobry! co czyniąc odziedziczę żywot wieczny? (aiōnios g166)
And a certain ruler asked him, saying, Good Teacher, what shall I do to inherit eternal life? (aiōnios g166)
19 I rzekł mu Jezus: Przecz mię zowiesz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg.
And Jesus said unto him, Why callest thou me good? none is good, save one, [even] God.
20 Umiesz przykazania? Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie świadcz fałszywie, czcij ojca twego i matkę twoję.
Thou knowest the commandments, Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Honor thy father and mother.
21 A on rzekł: Tegom wszystkiego przestrzegał od młodości mojej.
And he said, All these things have I observed from my youth up.
22 Co usłyszawszy Jezus, rzekł mu: Jednego ci jeszcze nie dostaje; wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyszedłszy naśladuj mię.
And when Jesus heard it, he said unto him, One thing thou lackest yet: sell all that thou hast, and distribute unto the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.
23 A on usłyszawszy to, bardzo się zasmucił; bo był nader bogaty.
But when he heard these things, he became exceeding sorrowful; for he was very rich.
24 A gdy go Jezus ujrzał bardzo zasmuconego, rzekł: Jakoż trudno ci, co mają pieniądze, wnijdą do królestwa Bożego!
And Jesus seeing him said, How hardly shall they that have riches enter into the kingdom of God!
25 Albowiem łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.
For it is easier for a camel to enter in through a needle’s eye, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
26 Tedy rzekli ci, którzy to słyszeli: I któż może być zbawiony?
And they that heard it said, Then who can be saved?
27 Ale on rzekł: Co jest niemożebne u ludzi, możebne jest u Boga.
But he said, The things which are impossible with men are possible with God.
28 I rzekł Piotr: Otośmy my opuścili wszystko, a poszliśmy za tobą.
And Peter said, Lo, we have left our own, and followed thee.
29 Tedy im on rzekł: Zaprawdę powiadam wam, iż nie masz nikogo, co by opuścił dom, albo rodziców, albo braci, albo żonę, albo dzieci dla królestwa Bożego,
And he said unto them, Verily I say unto you, There is no man that hath left house, or wife, or brethren, or parents, or children, for the kingdom of God’s sake,
31 A wziąwszy z sobą onych dwunastu, rzekł im: Oto wstępujemy do Jeruzalemu, a wypełni się wszystko, co napisano przez proroki o Synu człowieczym.
And he took unto him the twelve, and said unto them, Behold, we go up to Jerusalem, and all the things that are written through the prophets shall be accomplished unto the Son of man.
32 Bo będzie wydany poganom, i będzie naśmiewany, i zelżony, i uplwany:
For he shall be delivered up unto the Gentiles, and shall be mocked, and shamefully treated, and spit upon:
33 A ubiczowawszy zabiją go; ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.
and they shall scourge and kill him: and the third day he shall rise again.
34 Lecz oni z tego nic nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono.
And they understood none of these things; and this saying was hid from them, and they perceived not the things that were said.
35 I stało się, gdy się on przybliżał do Jerycha, ślepy niektóry siedział podle drogi, żebrząc.
And it came to pass, as he drew nigh unto Jericho, a certain blind man sat by the way side begging:
36 A usłyszawszy lud przechodzący, pytał, co by to było?
and hearing a multitude going by, he inquired what this meant.
37 I powiedziano mu, iż Jezus Nazareński tędy idzie.
And they told him, that Jesus of Nazareth passeth by.
38 I zawołał, mówiąc: Jezusie, Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
And he cried, saying, Jesus, thou son of David, have mercy on me.
39 Lecz ci, co szli wprzód, gromili go, aby milczał. Ale on tem więcej wołał: Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
And they that went before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried out the more a great deal, Thou son of David, have mercy on me.
40 Zastanowiwszy się tedy Jezus, kazał go przywieść do siebie; a gdy się przybliżył, pytał go, mówiąc:
And Jesus stood, and commanded him to be brought unto him: and when he was come near, he asked him,
41 Co chcesz, abym ci uczynił? A on rzekł: Panie! abym przejrzał.
What wilt thou that I should do unto thee? And he said, Lord, that I may receive my sight.
42 A Jezus mu rzekł: Przejrzyj, wiara twoja ciebie uzdrowiła.
And Jesus said unto him, Receive thy sight: thy faith hath made thee whole.
43 I zarazem przejrzał, i szedł za nim, wielbiąc Boga. Co wszystek lud widząc, dał chwałę Bogu.
And immediately he received his sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw it, gave praise unto God.
