Kapłańska 17

1 Tedy rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

Angraeng mah Mosi khaeah,

2 Mów do Aarona i do synów jego, i do wszystkich synów Izraelskich, a powiedz im: Tać jest rzecz, którą przykazał Pan mówiąc:

Aaron hoi a capanawk, Israel kaminawk boih khaeah, Angraeng mah hae tiah thuih;

3 Ktobykolwiek z domu Izraelskiego zabił wołu, albo owcę, albo kozę w obozie, albo kto by zabił za obozem,

kawbaktih Israel kami mah doeh maitaw maeto, to tih ai boeh loe tuucaa maeto, to tih ai boeh loe maeh to angmacae ohhaih im ah maw, to tih ai boeh loe tasa bangah maw boh moe,

4 A do drzwi namiotu zgromadzenia nie przywiódłby tego, aby ofiarował ofiarę Panu, przed przybytkiem Pańskim, krwi winien będzie on mąż, krew przelał; przetoż wytracony będzie on mąż z pośrodku ludu swego.

Angraeng ih kahni im hmaa ih, amkhuenghaih kahni im thok taengah, Angraeng khaeah paek han sin ai nahaeloe, to kami to athii longsak kami ah net moe, angmah ih acaeng thung hoi pahnawt han oh.

5 Synowie tedy Izraelscy przywiodą ofiary swoje, które zabijali na polu; przywiodą je Panu do drzwi namiotu zgromadzenia, do kapłana; a tak niechaj sprawują ofiary spokojne Panu.

Israel kaminawk loe taw ah a sak o ih angbawnhaih to, kaminawk amkhuenghaih kahni im hmaa, Angraeng hmaa ah, qaima khaeah sin o tih; to hmuen to Angraeng khaeah angdaeh angbawnhaih ahmuen ah paek o tih.

6 I wyleje kapłan krew na ołtarz Pański u drzwi namiotu zgromadzenia, a spali tłustość ku wdzięcznej wonności Panu.

Qaima mah athii to amkhuenghaih kahni im thok taengah kaom, hmaicam nuiah haeh ueloe, Angraeng khaeah hmuihoih ah athawk to hmai pakhaem tih.

7 I nie będą ofiarować więcej ofiar swych dyjabłom, z którymi cudzołożyli; ta ustawa wieczna będzie im w narodziech ich.

Nihcae mah angmacae hoi a takpum zawhhaih, taqawk khaeah angbawnhaih sah o mak ai boeh. Hae loe nihcae hoi a caanawk khoek to pazui han paek ih dungzan ah kaom zaehhoihhaih daan ah oh.

8 Nadto im jeszcze powiedz: Jeźliby kto z domu Izraelskiego, albo z przychodniów między wami mieszkających chciał ofiarować ofiarę całopalenia, albo inszą ofiarę,

Nihcae khae ih, Mi kawbaktih Israel kami doeh, nihcae khaeah kaom angvinnawk doeh, hmai angbawnhaih maw, to tih ai boeh loe paek han ih hmuen maw a sin o naah,

9 A do drzwi namiotu zgromadzenia nie przywiódłby jej, aby ją ofiarował Panu, wytracony będzie człowiek ten z ludu swego.

amkhuenghaih kahni im thok taengah, Angraeng khaeah sin o ai nahaeloe, to kami to angmah ih acaeng thung hoi pahnawt oh, tiah thui paeh.

10 A ktobykolwiek z domu Izraelskiego, albo z przychodniów którzy by gośćmi byli między nimi, jadł krew jaką, postawię rozgniewaną twarz swą przeciwko człowiekowi krew jedzącemu, i wygładzę go z pośrodku ludu jego.

Israel imthung takoh mah maw, to tih ai boeh loe nihcae salakah kaom angvinnawk mah maw, athii to caa o nahaeloe, athii caa kami to mikhmai ka set thuih moe, angmah ih acaeng thung hoiah pahnawt sut han.

11 Albowiem dusza wszelkiego ciała we krwi jego jest; a Ja dałem ją wam na ołtarz ku oczyszczeniu dusz waszych; bo krew jest, która duszę oczyszcza.

Taksa hinghaih loe athii thungah oh; na sak o ih zaehaih to tahmen moe, na hing o thai hanah, to athii to hmaicam nuiah ka paek boeh; hae loe kami hing hanah zae angbawnhaih athii ah oh.

12 Dla tegoż powiedziałem synom Izraelskim: Żaden między wami nie będzie jadał krwi; ani przychodzień, który gościem jest między wami, nie będzie jadał krwi.

To pongah Israel kaminawk khaeah, Nangcae thung ih mi kawbaktih doeh athii to caa o hmah; nangcae salakah kaom angvin mah doeh athii to caak han om ai, tiah ka thuih boeh.

13 I ktobykolwiek z synów Izraelskich, albo z przychodniów, którzy są gośćmi między wami, goniąc ułowił jakie zwierzę albo ptaka, co się godzi jeść, tedy krew z niego wypuści, i zasypie ją piaskiem.

Israel kami mah maw, to tih ai boeh loe nangcae salakah kaom angvin mah maw, moi zoep naah moi maw, tavaa maw naeh nahaeloe, athii pathok moe, athii to maiphu hoi aphum pacoengah ni, caak han oh.

14 Bo dusza każdego ciała jest krew jego, która jest miasto duszy jego; przetożem powiedział synom Izraelskim: Krwi wszelkiego ciała jeść nie będziecie; bo dusza wszelkiego ciała jest krew jego; kto by ją kolwiek jadł, wytracony będzie.

Athii loe taksa boih hinghaih ah oh; to pongah, Nangcae loe kawbaktih moi thii doeh caa o hmah, tiah Israel kaminawk khaeah ka thuih boeh; taksa boih hinghaih loe athii ah oh pongah, athii caa kami loe, pahnawt sut ah om tih.

15 Jeźliby też kto jadł co zdechłego, albo od zwierza rozszarpanego, tak w domu zrodzony, jako przychodzień, tedy upierze szaty swoje i omyje się wodą, a nieczystym będzie aż do wieczora; potem czysty będzie.

Angmah koeh kadueh moi, moi kasan mah kaek ih moi caa kami, prae thung ih kami maw, to tih ai boeh loe angvin doeh, a khukbuen to pasuk moe, tui amhluk han oh; anih loe duembang khoek to ciim mak ai; tui amhluk pacoengah ni ciim vop tih.

16 Ale jeźliby nie uprał szat swoich, a ciała swego nie omył, poniesie nieprawość swoję.

Toe a khukbuen to pasuk ai moe, tui doeh amhluh ai nahaeloe, to kami loe a zaehaih tho to hnu tih, tiah thui paeh, tiah a naa.