< Lamentacje 5 >

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Молитва Иеремии пророка. Помяни, Господи, что бысть нам: призри и виждь укоризну нашу:
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
достояние наше обратися к чуждим и домы нашя ко иноплеменником:
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
сири быхом, несть отца, матери нашя яко вдовы.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Воду нашу за сребро пихом, дрова наша за цену куповахом:
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
на выя нашя гоними быхом, трудихомся, не почихом.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Египет даде руку, Ассур в насыщение их.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Отцы наши согрешиша, и несть их, мы же беззакония их подяхом.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Раби обладаша нами, избавляющаго несть от руку их.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
В душах наших носихом хлеб наш, от лица меча в пустыни.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Кожа наша аки пещь обгоре, разседошася от лица бурей глада.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Жен в Сионе смириша, девиц во градех Иудиных.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
Князи в руках их повешени быша, старейшины не прославишася.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Избраннии плачь подяша, и юноши в кладе изнемогоша.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
И старцы от врат оскудеша, избраннии от песней своих умолкоша.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Разсыпася радость сердец наших, обратися в плачь лик наш,
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
спаде венец со главы нашея: горе нам, яко согрешихом.
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
О сем смутися сердце наше, о сем померкнуша очи наши.
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
На горе Сионе, яко погибе, лисицы ходиша.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Ты же, Господи, во веки вселишися, престол Твой в род и род.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
Вскую во веки забываеши нас, оставиши ли нас в продолжение дний?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Обрати ны, Господи, к Тебе, и обратимся, и вознови дни нашя якоже прежде.
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
Яко отревая отринул еси нас, разгневался еси на ны зело.

< Lamentacje 5 >