Lamentacje 5

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Lembra-te, Senhor, do que nos tem succedido: considera, e olha o nosso opprobrio.

2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Orphãos somos sem pae, nossas mães são como viuvas.

4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

A nossa agua por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.

6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Aos egypcios estendemos as mãos, e aos syros, para nos fartarem de pão.

7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Nossos paes peccaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.

8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Servos dominam sobre nós; ninguem ha que nos arranque da sua mão.

9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Nossa pelle se ennegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.

11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judah.

12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

Os principes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.

13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.

14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

Os velhos cessaram de se assentarem á porta, os mancebos de sua canção.

15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.

16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

Já caiu a corôa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque peccámos.

17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.

18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por elle.

19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu throno de geração em geração.

20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?

21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como d'antes.

22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?

Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?