< Lamentacje 5 >

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Yaa Waaqayyo, waan nurra gaʼe yaadadhu; ilaali; salphina keenyas argi.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Handhuuraan keenya alagootaaf, manneen keenyas Namoota Ormaatiif dabarfamanii kennamaniiru.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Nu ijoollee abbaa hin qabne taane; haadhonni keenya immoo haadhota hiyyeessaa taʼaniiru.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Nu bishaan dhugnuuf kaffaluu qabna turre; qoraan illee bittaa qofaan arganna.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Warri nu ariʼan koomee keenya bira jiru; nu dadhabneerra; boqonnaas hin qabnu.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Nu buddeena gaʼaa argachuuf jennee warra Gibxittii fi warra Asooritti harka kennine;
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Abbootiin keenya cubbuu hojjetanii darban; nu immoo adabbii isaanii baanne.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Garbootatu nu bulcha; namni harka isaaniitii bilisa nu baasu tokko iyyuu hin jiru.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Sababii goraadee gammoojjii jiruutiin lubbuu keenya balaaf saaxillee buddeena arganna.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Gogaan keenya sababii beelaatiin akkuma badaa ibiddaa hoʼa.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Xiyoon keessatti dubartoonni, magaalaawwan Yihuudaa keessattis dubarran qulqulluun humnaan gudeedaman.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
Ilmaan moototaa harka isaaniitiin fannifamaniiru; maanguddoonni ulfina hin arganne.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Gaʼeessonni akka midhaan daakan dirqisiifaman; ijoolleen dhiiraa muka baachuun gatantaran.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Maanguddoonni karra magaalaa duraa deemaniiru; dargaggoonnis weedduu isaanii dhiisaniiru.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Gammachuun garaa keenya keessaa badeera; shuubbisuun keenyas booʼichatti geeddarameera.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Gonfoon mataa keenya irraa buʼeera. Nuuf wayyoo; nu cubbuu hojjenneerraatii!
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
Sababii waan kanaatiif onneen keenya ni gaggabe; sababii waan kanaatiif immoo iji keenya dadhabe;
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
Tulluun Xiyoon kan onee hafe sun lafa waangoonni irra burraaqan taʼeeraatii.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Yaa Waaqayyo, ati bara baraan bulchi; teessoon kees dhalootaa gara dhalootaatti itti fufa.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
Ati maaliif guutumaan guutuutti nu irraanfatta? Maaliif bara dheeraas nu dhiifta?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Yaa Waaqayyo, akka nu deebinuuf ofitti nu deebisi; bara keenya illee akkuma duriitti haaromsi.
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
Ati yoo guutumaan guutuutti nu gatuu baatte, yoo akka malees nutti dheekkamuu baatte waan kana godhi.

< Lamentacje 5 >