Lamentacje 5

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Tiahio, ry Iehovà, i nifetsak’ ama’ay zay; vazohò vaho oniño ty fisalara’ay!

2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

Natolotse amo ambahinio ty lova’ay, amo rene-taneo o akiba’aio.

3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Bode zahay henaneo, toe bode rae; remavoiñe o rene’aio.

4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

Tsy mete tsy vilie’ay ty rano hinome’ay; kaloeñe o hatae avori’aio.

5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Ampisoañeñe o hatò’aio; màmake zahay tsy maharendre-pitofàñe.

6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Fa nanolo-pitàñe amy Mitsraime zahay naho amy Asore, hitakara’ay mofo mahàtsake.

7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Nandilatse o roae’aio; tsy eo ka iereo; zahay avao ty mivave o hakeo’eo.

8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Fehe’ o ondevoo, fe tsy eo ty hamotsots’anay am-pità’ iareo.

9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

Mampamoe’ aiñe ty ahazoa’ay haneñe, amy fibara an-dratraratray.

10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Mahamainte ty holi’ay hoe toñake I kerè matrovokey.

11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Vahorañe e Tsione ao o rakemba’aio, naho amo rova’ Iehodào o somondrara’aio.

12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

Aradorado am-pità’e o roandriañeo; tsy iasiañe ty lahara’ o androanavio.

13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

Azitse handisañe ty ajalahy naho midaleandaleañe o jolingao te mijiny hatae.

14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

Napo’ o androanavio ty lalam-bey, nado o ajalahio ty bekobeko.

15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

Nijihetse ty hafalean’ arofo’ay; nifotetse ho fandalàñe o tsinja’aio.

16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

Po-tsabaka zahay; feh’ohatse fa niota!

17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Izay ty mahasiloke o tro’aio, zay ty mahalopelope o fihaino’aio;

18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

toe i Vohi-Tsione mangoakoakey; mitingañ’ ao o farasio.

19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

Fa Ihe ry Iehovà, nainai’e tsy modo ty fifehea’o; pak’amo tariratse fara-mandimbeo ty fiambesa’o.

20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Akore t’ie naforintse’o? Amoea’o andro maro hao zahay?

21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

Ampolio ama’o, ry Iehovà, hibodaña’ay; vaò manahake o andro taoloo o andro’aio—

22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?

Fa naitoa’o zafezanake, naho loho niviñera’o.