< Lamentacje 5 >

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
recordare Domine quid acciderit nobis intuere et respice obprobrium nostrum
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
hereditas nostra versa est ad alienos domus nostrae ad extraneos
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
pupilli facti sumus absque patre matres nostrae quasi viduae
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
aquam nostram pecunia bibimus ligna nostra pretio conparavimus
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
cervicibus minabamur lassis non dabatur requies
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Aegypto dedimus manum et Assyriis ut saturaremur pane
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
patres nostri peccaverunt et non sunt et nos iniquitates eorum portavimus
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
servi dominati sunt nostri non fuit qui redimeret de manu eorum
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
in animabus nostris adferebamus panem nobis a facie gladii in deserto
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
pellis nostra quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
mulieres in Sion humiliaverunt virgines in civitatibus Iuda
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
principes manu suspensi sunt facies senum non erubuerunt
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
adulescentibus inpudice abusi sunt et pueri in ligno corruerunt
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
senes de portis defecerunt iuvenes de choro psallentium
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
defecit gaudium cordis nostri versus est in luctu chorus noster
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
cecidit corona capitis nostri vae nobis quia peccavimus
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
propterea maestum factum est cor nostrum ideo contenebrati sunt oculi nostri
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
propter montem Sion quia disperiit vulpes ambulaverunt in eo
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
tu autem Domine in aeternum permanebis solium tuum in generatione et generatione
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
quare in perpetuum oblivisceris nostri derelinques nos in longitudinem dierum
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
converte nos Domine ad te et convertemur innova dies nostros sicut a principio
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
sed proiciens reppulisti nos iratus es contra nos vehementer

< Lamentacje 5 >