Lamentacje 5

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Gedenke, Jehovah, wie es mit uns war, blicke und siehe unsere Schmach.

2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

Unser Erbe ist Fremden zugewendet, unsere Häuser den Ausländern.

3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Waisen sind wir und ohne Vater, unsere Mütter sind wie Witwen.

4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

Für Silber trinken wir unser Wasser. Um einen Kaufpreis kommt uns unser Holz.

5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Auf unseren Nacken wird uns nachgesetzt, wir werden ermüdet, man läßt uns keine Ruhe.

6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Ägypten gaben wir die Hand, Aschur, um Brotes satt zu werden.

7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Gesündigt haben unsere Väter und sind nicht mehr, ihre Missetaten sind uns aufgebürdet.

8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Über uns herrschen Knechte. Niemand reißt uns los aus ihrer Hand.

9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

Mit unserer Seele holen wir unser Brot herein vor dem Schwert der Wüste.

10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Unsere Haut wird erhitzt wie der Ofen von des Hungers Gluten.

11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Sie haben Weiber in Zijon geschwächt, Jungfrauen in Jehudahs Städten.

12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

Oberste wurden von ihrer Hand gehenkt, der Alten Angesichte wurden nicht geehrt.

13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

Jünglinge nahmen sie zur Mühle fort und Junge strauchelten unter dem Holze.

14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

Die Ältesten haben vom Tore aufgehört, die Jünglinge vom Saitenspiel.

15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

Unseres Herzens Freude feiert, in Trauer ist der Reigentanz verwandelt.

16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

Gefallen ist die Krone unseres Hauptes. Wehe uns nun, daß wir gesündigt haben!

17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Darum siecht unser Herz. Darum sind unsere Augen finster geworden

18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

Ob dem Berg Zijon, der so wüste liegt, daß Füchse darüber gehen.

19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

Du, Jehovah, bleibst ewiglich, Dein Thron zu Geschlecht und Geschlecht.

20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Warum hast Du für immerdar uns vergessen, für der Tage Länge uns verlassen?

21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

Bringe uns zu Dir zurück, Jehovah, und wir kehren zurück. Erneuere unsere Tage, wie vor Zeiten.

22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?

Denn solltest Du uns gänzlich verschmäht haben, so gar sehr über uns entrüstet sein?