Lamentacje 5

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Songe, Éternel, à ce qui nous arrive! regarde et vois notre opprobre!

2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

Notre héritage est dévolu à des étrangers, nos maisons à des inconnus.

3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Nous sommes orphelins, sans père; et nos mères sont comme des veuves.

4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

C'est à prix d'argent que nous buvons notre eau, contre un paiement que nous obtenons notre bois.

5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

C'est portant le joug sur nos têtes que nous sommes chassés; nous sommes épuisés, nous n'avons aucun répit.

6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

C'est à l'Egypte que nous tendons la main, à l'Assyrie, pour avoir du pain à rassasiement.

7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Nos pères ont péché; ils ne sont plus; c'est nous qui pâtissons de leurs crimes.

8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Des esclaves nous gouvernent, personne ne nous arrache de leurs mains.

9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

Au péril de nos vies nous affrontons l'épée du désert pour nous procurer notre pain.

10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Notre peau s'enflamme comme une fournaise aux feux de la faim.

11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Dans Sion ils déshonorent les femmes, les vierges dans les villes de Juda.

12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

De leurs mains ils pendent les princes, la personne des Anciens n'est pas respectée.

13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

De jeunes hommes ont à porter les meules, et des enfants chancellent sous [des fardeaux] de bois.

14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

Les Anciens ont abandonné la Porte, et les jeunes gens leurs lyres.

15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

La joie de nos cœurs a cessé, le deuil a remplacé nos danses.

16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

La couronne est tombée de nos têtes; ah! malheureux que nous sommes d'avoir péché!

17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

C'est là ce qui rend nos cœurs malades, c'est là ce qui assombrit nos regards;

18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

c'est le ravage de la montagne de Sion que parcourent maintenant les renards.

19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

Pour toi, Éternel, tu règnes éternellement, ton trône demeure pour tous les âges.

20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Pourquoi nous oublies-tu à toujours, nous délaisses-tu si longtemps?

21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

Convertis-nous à toi, Éternel, et nous serons convertis; rends-nous des jours nouveaux, tels que ceux d'autrefois!

22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?

Est-ce donc que tu nous as entièrement rejetés, que ta colère contre nous est si extrême?