Lamentacje 5

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

O, Yehowa, ɖo ŋku nu si dzɔ ɖe mía dzi la dzi, ɖo ŋku anyi eye nàkpɔ míaƒe ŋukpe ɖa.

2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

Wotsɔ míaƒe domenyinu, na amedzrowo eye wotsɔ míaƒe aƒewo na du bubu me tɔwo.

3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Míezu tsyɔ̃eviwo kple tɔmanɔsitɔwo eye mía nɔwo zu ahosiwo.

4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

Ɖe míedzea tsi hafi nona eye ɖe míeƒlea míawo ŋutɔ ƒe nake.

5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Ame siwo ti mía yome la gogo, ɖeɖi te mía ŋu, ke gbɔɖeme meli o.

6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Míetsɔ mía ɖokui dzra na Egipte kple Asiria be míakpɔ abolo aɖu.

7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Mía fofowo wɔ nu vɔ̃ eye womegale agbe o gake woƒe tohehe va mía dzi.

8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Kluviwo ɖu amegã ɖe mía dzi eye ame aɖeke meli axɔ mí le woƒe asi me o.

9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

Míetsɔ míaƒe agbe ɖo anyi hafi kpɔa abolo ɖuna, le yi si le gbegbe la ta.

10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Míaƒe ŋutilã xɔ dzo abe kpodzo ene eye asrã lé mí le dɔwuame ta.

11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Wogblẽ Zion nyɔnuwo kple ɖetugbi manyaŋutsuwo le Yuda duwo me.

12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

Wobla dumegãwo tsɔ ku ati eye womede bubu ame tsitsiwo ŋu o.

13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

Ɖekakpuiwo le te tum atraɖii, eye ŋutsuviwo le ŋeŋem le nakegba te.

14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

Ame tsitsiwo vɔ le agbonu eye ɖekakpuiwo ƒe hadzidzi nu tso.

15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

Dzidzɔ vavã dzo le míaƒe dziwo me eye míaƒe ɣeɖuɖu trɔ zu nuxaxa.

16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

Fiakuku ge le ta na mí. Baba na mí elabena míewɔ nu vɔ̃!

17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Le esia ta míaƒe dziwo le nu xam, le nu siawo ta míaƒe ŋkuwo dzi tsyɔ,

18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

Elabena Zion to tsi ƒuƒlu eye amegaxiwo koe le fefem le afi ma.

19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

O, Yehowa, èle fia ɖum tegbee, wò fiazikpui li ke tso dzidzime yi dzidzime.

20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Nu ka ta nèŋlɔa mí be ɣe sia ɣi? Nu ka ta nègblẽ mi ɖi eteƒe didi alea?

21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

O Yehowa, trɔ mí ɖe ɖokuiwò ŋu be míate ŋu atrɔ agbɔ, wɔ míaƒe ŋkekewo yeye abe le blema ene.

22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?

Ne menye ɖe nègbe mí keŋkeŋ, eye nèdo dziku ɖe mía ŋu wu ale si dze hã o.