Lamentacje 5

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.

2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.

3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.

4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.

5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.

6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.

7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.

8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.

9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.

10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.

11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.

12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.

13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.

14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.

15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.

16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.

17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,

18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.

19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.

20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?

21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

Obrať nás, ó Hospodine, k sobě, a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.

22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?

Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?