Lamentacje 5
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
BOEIPA aw poek lamtah kaimih taengkah aka thoeng te paelki laeh. Paelki lamtah kaimih sokah kokhahnah he hmu lah.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Kaimih kah rho te hlanglak taengla, ka im te kholong taengla pawk coeng.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Cadah la ka om uh tih nuhmai bangla ka manu napa a om moenih.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Kamamih tui ha tangka neh ka ok uh tih kamamih kah thing ha a phu daengah ha pawk.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Ka rhawn ah n'hloem uh vaengah ka kohnue uh pawt bangla kaimih he n'duem sak pawh.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Buh ka cung uh ham khaw Egypt neh Assyria taengah kut ka duen uh.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
A pa rhoek khaw tholh uh tih kaimih taengah a om voel moenih. Tedae kaimih loh amih kathaesainah te ka phueih uh.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Sal rhoekkaimih soah n'taemrhai uh tih amih kut lamkah aka bawt om pawh.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Khosoek cunghang hmai ah ka hinglu nen ni ka buh ka dang uh.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Khokha rhamling hmai ah ka vin khaw hmaiulh bangla tloo coeng.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Zion kah huta rhoek neh Judah khopuei kah oila rhoek khaw a tholh puei uh.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
Amih kut neh mangpa rhoek a kuiok sak tih patong rhoek kah maelhmai khaw hiin uh pawh.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Tongpang rhoek loh phaklung a phueih uh tih camoe rhoek te thingpum dongah paloe uh.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Vongka lamkah patong rhoek neh, tongpang rhoek khaw a rhotoeng lamloh kangkuen uh.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Kaimih lungbuei kah omthennah he kangkuen coeng tih kaimih kah lamnah khaw nguekcoinah la poeh.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Kamih lu kah rhuisam khaw yulh coeng. Anunae ka tholh uh khaw kaimih ham coeng ni.
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
Te dongah ko kaimih lungbuei he pumthim hainak la coeng. He dongah kaimih kah maelhmai khaw hmuep.
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
Zion tlang aka pong te a soah maetang ni a pongpa coeng.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
BOEIPA namah tah kumhal duela na om tih, na ngolkhoel khaw cadilcahma phoeikah cadilcahma duela cak.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
Balae tih a yoeyah la kaimih nan hnilh? Kaimih nan hnoo khaw khohnin loh sen.
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
BOEIPA aw kaimih he namah taengah m'mael sak laeh. Ka mael uh van daengah ni hlamat kah bangla kaimih kah khohnin thai neh ka mael uh eh.
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
Kaimih taengah a nah la na thintoek tih kaimih he nan hnawt nan hnawt mai.
