Lamentacje 3

1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

Nga pa sie su pula tari kalyeiyuk sin God.

2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

El pwenyu ac sap nga in som nu yen lohsr matoltol.

3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

El sringilyu na sringilyu ke sringsring na upa.

4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

El kanteya monuk ac kinet keik oan mangelik, ac el koteya sri keik.

5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

El kuhlusyuyak ke mwe keok ac fosrnga lulap.

6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

El patokyula in muta in acn na lohsrlosr ac foulin ma misa oan we.

7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

El kapriyuwi ke sein; nga sie mwet kapir su wangin finsrak la in kaingla.

8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

Nga wowoyak nu lucng in suk kasru, tusruktu God El tia lungse porongeyu.

9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

Nga tukulkul ke nga fahsr, ac pot eot uh kosreyula yen nukewa nga for nu we.

10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

El kasrikiyu oana soko bear; el sroma nu fuk oana soko lion.

11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

El ukweyuyak liki inkanek uh, seseya monuk nu ke ip srisrik, na El som likiyu.

12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

El amakinya mwe pisr natul ah, ac oru tuh in nga pa El akola in pisrik uh.

13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

El pusrukma sukan pisr natul, na liksreni tilyang nu in monuk.

14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

Mwet uh isrunyu len nufon se; nga mwe tafunkas nu selos nukewa.

15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

Mwe keok upa mukena pa El ase tuh in mwe mongo nak ac ma nimuk.

16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

El ilya mutuk infohk uh, ac kotalik wihsik fin eot uh.

17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

Nga tila esam lah mea kalmen misla ku engan uh.

18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

Tiana loes pacl lula ke moul luk; wanginla finsrak luk in LEUM GOD.

19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

Nunak luk ke waiok luk ac ke wangin acn in muta luk uh, oana sie pwasin na mwen.

20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

Nga tia tui in nunku kac, ac ngunik toasrlana.

21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

Tusruktu finsrak luk sifilpa foloko ke nga esamak ma se inge:

22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

Lungse kawil ac pakoten lun LEUM GOD uh tiana wanginla;

23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

Aksasuyeyuk ke lotutang nukewa, ac arulana oaru oana takak lun faht uh ke len nukewa.

24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

LEUM GOD mukena pa oasr yuruk uh; ke ma inge El na pa mwe finsrak luk.

25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

LEUM GOD El wo nu sin mwet nukewa su lulalfongi in El.

26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

Ke ma inge, wo tuh kut in mongfisrasr in tupan molela lal —

27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

Oayapa wo kut in akpahye kut in mongfisrasr ke pacl kut fusr uh.

28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

In pacl kut keok uh, kut enenu in mukena muta misla ac muteng.

29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

Kut enenu in pasrla nwe ten ac eiskutyang nu sel, tuh sahp srakna oasr finsrak.

30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

Finne puopo ac akkolukyeyuk kut, enenu kut in mislana.

31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;

Leum El pakoten ac El fah tia siskutlana nwe tok.

32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

Sahp El ac akasorye kut, tusruktu lungse lal nu sesr pwayena ac ku na.

33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

El tia insewowo in oru kut in asor ku waiok.

34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

Leum El etu pacl ngunasr akkeokyeyuk in presin uh;

35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

El etu ke pacl ma mwet uh tia ase suwohs lasr ma El oakiya nu sesr.

36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

Ke pacl ma nununku suwohs uh tia orek, El etu.

37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

Ma lungse lun Leum mukena pa orek pacl nukewa.

38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

Ma wo ac ma koluk kewana ac orekla fal nu ke sap lal.

39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

Efu ku kut in torkaskas ke kalyeiyuk kut ke ma koluk lasr?

40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

Lela kut in tuni ouiyen orekma lasr ac folokla nu yurin LEUM GOD.

41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

Lela kut in ikasla insiasr nu sin God inkusrao, ac pre ac fahk,

42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

“Kut orekma koluk ac lain kom, O LEUM GOD, ac kom tiana nunak munas nu sesr.

43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

“Kom ukwe kut ac unikuti; kasrkusrak lom tuh kosrala pakoten lom,

44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

Ke sie pukunyeng su arulana matoltol, oru pre lasr tia ku in sasla nu yurum.

45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

Kom orekut oana acn in sisi kutkut lun faclu.

46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

“Angonyuk kut ac aksruksrukiyuk kut sin mwet lokoalok lasr nukewa.

47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

Ma lasr nukewa kunausyukla ac sikiyukla; kut muta in sensen ac sangeng.

48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

Sroninmutuk soror oana soko infacl ke sripen kunausyukla mwet luk.

49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

“Sroninmutuk ac fah kahkkakla ac tia tui

50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

Nwe ke LEUM GOD El ngeti inkusrao me ac liye kut.

51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

Insiuk arulana asor ke nga liye ma sikyak nu sin mutan in siti uh.

52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

“Srifusryuki nga oana sie won sin mwet lokoalok, su wanginna sripa lalos in srungayu.

53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

Nga moul na ac elos sisyuyang nu in luf se, ac kaliya mutun luf uh ke sie eot lulap.

54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

Kof uh mutawauk in afinyula, ac nga nunku mu misa apkuranme.

55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

“Nga wowoyak nu sum, O LEUM GOD, liki kapin luf sac me,

56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

Ac ke nga kwafe sum in lohng tung luk, kom porongeyu.

57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

Kom topukyu ac fahk nu sik nga in tia sangeng.

58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

“O Leum, kom tuku in loangeyu, ac kom molela moul luk.

59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

Oru nununku lom an in wo nu sik; kom etu ma sufal ma orek lainyu inge.

60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Kom etu luman srunga lun mwet lokoalok luk nu sik, ac pwapa koluk elos oru in lainyu.

61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

“Kom lohng ke elos fahk kas in purakak lainyu, O LEUM GOD; kom etu pwapa koluk nukewa lalos.

62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

Elos kaskas keik ac oru akoo koluk lalos len nufon.

63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

Elos isrunyu ke lotutang lac nwe ke fongeni.

64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

“O LEUM GOD, kalyaelos ke ma elos oru inge.

65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

Oru sie selnga na upa nu faclos, ac oru nunkalos in arulana fosrngala.

66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

Sokolosyak ac sukelosla liki fin faclu.”