< Lamentacje 3 >

1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
Mwen se moun ki te wè afliksyon akoz baton kòlè Li a.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Li te mennen mwen, e te fè m mache nan tenèb, pa nan limyè.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
Anverite, li te vire men L kont mwen plizyè fwa, tout jounen an.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
Li te fè chè m ak po m vin epwize sòti sou mwen, Li te kase zo m yo.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Li te jennen mwen e te antoure m ak ametim ak difikilte.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
Nan kote ki fènwa, li te fè m abite, tankou sila ki fin mouri lontan yo.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Li te antoure m anndan pou m pa ka sòti. Li te fè chenn mwen an byen lou.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Menm lè m kriye e rele sekou, Li fèmen lapriyè m deyò.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Li te bloke wout mwen yo ak wòch taye. Li te fè chemen mwen yo vin kwochi.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Li pou mwen tankou yon lous ki kouche ap tann, tankou yon lyon nan kote an kachèt.
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
Li te detounen tout chemen mwen yo e Li te chire mwen an mòso; Li te fè m vin dezole nèt.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Li te koube banza Li, e Li te chwazi m kon pwen final pou flèch Li.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
Li te fè flèch nan fouwo L yo antre nan ren mwen.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
Mwen te vin yon rizib pou tout pèp mwen an, chante giyonnen yo sonnen tout lajounen.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
Li te plen mwen ak anmetim. Li te fè m sou ak dlo absent.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
Li te kase dan m ak gravye. Li fè m kache nan pousyè.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
Nanm mwen p ap jwenn lapè ankò. Bonè vin bliye pou mwen.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
Konsa mwen di: “Fòs mwen fin peri, ansanm ak espwa m ki sòti nan SENYÈ a.”
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Sonje soufrans mwen ak mizè mwen an; dlo absent ak anmetim ki nan kè m nan.
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
Anverite, nanm mwen sonje yo. Li vin koube anndan mwen.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Men sa mwen sonje nan tèt mwen; pou sa, mwen gen espwa.
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
Lamou dous SENYÈ a, anvèrite, p ap janm sispann, paske mizerikòd Li p ap janm manke.
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
Yo renouvle chak maten. Gran se fidelite Ou.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
“SENYÈ a se pòsyon mwen.” Se sa nanm mwen di m. Konsa, mwen mete espwa m nan Li.
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
SENYÈ a montre dousè Li a sila ki tann Li yo, a moun ki chache Li a.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
Se bon pou yon nonm gen espwa, e tann byen trankil pou sali SENYÈ a.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
Se bon pou yon nonm pote jouk la nan jenès li.
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
Kite li chita apa pou kont li, e rete an silans, akoz Li te poze sa sou li.
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
Kite li mete bouch li nan pousyè, si se konsa, pou l ka gen espwa.
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
Kite li lonje machwè li, bay sila k ap frape l la. Kite li ranpli ak repwòch.
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Paske se pa pou tout tan ke Senyè a ap rejte.
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
Paske malgre se gwo doulè ke Li fè rive; alò, Li va gen mizerikòd selon gran lanmou dous Li a.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Paske se pa ak kè kontan ke Li aflije, oswa pou atriste fis a lòm yo.
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
Pou kraze anba pye, tout prizonye nan mond la,
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
pou retire jistis sou yon nonm nan prezans a Pi Wo a,
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
pou fè yon nonm tò nan pwosè legal pa li, sou bagay sa yo, Senyè a p ap dakò.
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
Se kilès li ye ki pale, e sa vin rive, amwenske Senyè a te pase lòd la?
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
Èske sa ki bon ak sa ki mal pa soti nan bouch a Pi Wo a?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Poukisa yon nonm vivan dwe plenyen, yon nonmta plenyen lè l resevwa pinisyon pou pwòp peche l yo?
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
Annou egzamine e sonde wout nou yo pou nou retounen kote SENYÈ a.
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Annou leve kè nou ak men nou vè Bondye nan syèl la;
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
Nou te peche e nou te fè rebèl; Ou pa t padone.
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
Ou te kouvri nou ak kòlè e te kouri dèyè nou. Ou te touye. Ou pa t gen pitye menm.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
Ou te kouvri tèt Ou ak yon nwaj lakolè, pou okenn lapriyè pa ka pase ladann.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
Ou fè nou kon poupou bèt ak fatra ki rejte nan mitan lòt nasyon yo.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
Tout lènmi nou yo te ouvri bouch yo laj kont nou.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
Sezisman ak pyèj tonbe sou nou, ravaj ak destriksyon.
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
Zye m koule nèt ak flèv dlo akoz destriksyon a fi a pèp mwen an.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
Zye m koule san sès, san rete menm pou yon ti moman,
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
jiskaske SENYÈ a gade anba soti nan wotè syèl la pou wè.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
Zye m pote doulè rive nan nanm mwen, akoz tout fi nan vil mwen.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Lènmi m yo san koz te fè lachas dèyè m tankou zwazo. Se lènmi m san koz.
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
Yo te fè m rete an silans nan twou fòs la e te poze yon wòch sou mwen.
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
Dlo yo te koule depase tèt mwen. Mwen te di: “Mwen fin koupe retire nèt”!
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
Mwen te rele non Ou, O SENYÈ, depi nan twou fòs pi ba a.
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
Ou te tande vwa m: pa kache zòrèy W de lapriyè mwen pou sekou, ak kriyè mwen an.
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
Ou te vin rapwoche lè m te rele Ou a. Ou te di: “Pa pè!”
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
O Senyè, Ou te plede ka pou nanm mwen an. Ou te rachte lavi mwen.
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
O SENYÈ, Ou te wè jan m oprime. Jije ka m nan.
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Ou te wè tout vanjans pa yo; tout manèv yo kont mwen.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Ou te tande repwòch yo, O SENYÈ, tout manèv yo kont mwen.
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
Lèv a sila k ap atake m yo ak konplo yo kont mwen tout lajounen.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Gade jan yo chita ak jan yo leve; se mwen ki sijè chan giyonnen yo a.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
Ou va rekonpanse yo, O SENYÈ, selon zèv men yo.
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
Ou va bay yo yon kè ki di; madichon pa yo va sou yo.
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
Ou va kouri dèyè yo nan kòlè Ou e detwi yo soti anba syèl SENYÈ a!

< Lamentacje 3 >