Lamentacje 3

1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.

2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.

3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

Certes c’est contre moi qu’il a tout le jour tourné et retourné sa main.

4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

Il a fait vieillir ma chair et ma peau; il a brisé mes os.

5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de peine.

6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

Il m’a fait habiter dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts depuis longtemps.

7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

Il a fait une clôture autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes chaînes.

8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

Même quand je crie et que j’élève ma voix, il ferme l’accès à ma prière.

9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

Il a barré mes chemins avec des pierres de taille; il a bouleversé mes sentiers.

10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

Il a été pour moi un ours aux embûches, un lion dans les lieux cachés.

11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

Il a fait dévier mes chemins et m’a déchiré; il m’a rendu désolé.

12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

Il a bandé son arc, et m’a placé comme un but pour la flèche.

13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

Il a fait entrer dans mes reins les flèches de son carquois.

14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

Je suis la risée de tout mon peuple, leur chanson tout le jour.

15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

Il m’a rassasié d’amertumes, il m’a abreuvé d’absinthe.

16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

Il m’a brisé les dents avec du gravier; il m’a couvert de cendre.

17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

Et tu as rejeté mon âme loin de la paix, j’ai oublié le bonheur;

18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

et j’ai dit: Ma confiance est périe, et mon espérance en l’Éternel.

19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

Souviens-toi de mon affliction, et de mon bannissement, de l’absinthe et du fiel.

20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

Mon âme s’en souvient sans cesse, et elle est abattue au-dedans de moi. –

21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

Je rappelle ceci à mon cœur, c’est pourquoi j’ai espérance:

22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

Ce sont les bontés de l’Éternel que nous ne sommes pas consumés, car ses compassions ne cessent pas;

23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

elles sont nouvelles chaque matin; grande est ta fidélité!

24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

L’Éternel est ma portion, dit mon âme; c’est pourquoi j’espérerai en lui.

25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

L’Éternel est bon pour ceux qui s’attendent à lui, pour l’âme qui le cherche.

26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

C’est une chose bonne qu’on attende, et dans le silence, le salut de l’Éternel.

27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

Il est bon à l’homme de porter le joug dans sa jeunesse:

28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

Il est assis solitaire, et se tait, parce qu’il l’a pris sur lui;

29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

il met sa bouche dans la poussière: peut-être y aura-t-il quelque espoir.

30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

Il présente la joue à celui qui le frappe, il est rassasié d’opprobres.

31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;

Car le Seigneur ne rejette pas pour toujours;

32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

mais, s’il afflige, il a aussi compassion, selon la grandeur de ses bontés;

33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.

34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

Qu’on écrase sous les pieds tous les prisonniers de la terre,

35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

qu’on fasse fléchir le droit d’un homme devant la face du Très-haut,

36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

qu’on fasse tort à un homme dans sa cause, le Seigneur ne le voit-il point?

37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

Qui est-ce qui dit une chose, et elle arrive, quand le Seigneur ne l’a point commandée?

38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

N’est-ce pas de la bouche du Très-haut que viennent les maux et les biens?

39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

Pourquoi un homme vivant se plaindrait-il, un homme, à cause de la peine de ses péchés?

40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

Recherchons nos voies, et scrutons-les, et retournons jusqu’à l’Éternel.

41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

Élevons nos cœurs avec nos mains vers Dieu dans les cieux.

42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

Nous avons désobéi et nous avons été rebelles; tu n’as pas pardonné.

43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

Tu t’es enveloppé de colère et tu nous as poursuivis; tu as tué, tu n’as point épargné.

44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

Tu t’es enveloppé d’un nuage, de manière à ce que la prière ne passe point.

45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

Tu nous as faits la balayure et le rebut au milieu des peuples.

46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

Tous nos ennemis ont ouvert la bouche sur nous.

47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

La frayeur et la fosse sont venues sur nous, la destruction et la ruine.

48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

Des ruisseaux d’eaux coulent de mes yeux à cause de la ruine de la fille de mon peuple.

49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

Mon œil se fond en eau, il ne cesse pas et n’a point de relâche,

50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie des cieux.

51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.

52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

Ceux qui sont mes ennemis sans cause m’ont donné la chasse comme à l’oiseau.

53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

Ils m’ont ôté la vie dans une fosse, et ont jeté des pierres sur moi.

54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

Les eaux ont coulé par-dessus ma tête; j’ai dit: Je suis retranché!

55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

J’ai invoqué ton nom, ô Éternel! de la fosse des abîmes.

56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

Tu as entendu ma voix; ne cache point ton oreille à mon soupir, à mon cri.

57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

Tu t’es approché au jour où je t’ai invoqué; tu as dit: Ne crains pas.

58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

Seigneur, tu as pris en main la cause de mon âme, tu as racheté ma vie.

59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

Tu as vu, Éternel, le tort qu’on me fait; juge ma cause.

60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Tu as vu toute leur vengeance, toutes leurs machinations contre moi.

61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Tu as entendu leurs outrages, ô Éternel! toutes leurs machinations contre moi,

62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

les lèvres de ceux qui s’élèvent contre moi, et ce qu’ils se proposent contre moi tout le jour.

63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

Regarde quand ils s’asseyent et quand ils se lèvent: je suis leur chanson.

64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

Rends-leur une récompense, ô Éternel! selon l’ouvrage de leurs mains.

65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

Donne-leur un cœur cuirassé; ta malédiction soit sur eux!

66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

Poursuis-les dans ta colère et détruis-les de dessous les cieux de l’Éternel.