Księga Sędziów 13

1 Potem znowu synowie Izraelscy czynili złe przed oczyma Pańskiemi, i podał je Pan w ręce Filistynów przez czterdzieści lat.

Israel kaminawk loe Angraeng mikhnukah kahoih ai hmuen to sak o let bae; to pongah Angraeng mah nihcae to saning quipalito thung Philistin kaminawk ban ah paek.

2 Tedy był mąż niektóry z Saraa, z pokolenia Dan, imieniem Manue, a żona jego była niepłodną, i nie rodziła.

Dan acaeng, Zorah vangpui kami, Manoah, tiah ahmin kaom kami maeto oh; anih ih zu loe, caa kaak, caa sah thai ai.

3 I ukazał się Anioł Pański onej niewieście, a rzekł do niej: Otoś teraz niepłodną, aniś rodziła; ale poczniesz i porodzisz syna.

Angraeng ih van kami to a zu khaeah angphong moe, anih khaeah, Khenah, vaihi nang loe caa na kaak, caa na sah ai; toe zokpomh ueloe, capa maeto na sah tih.

4 Przetoż się teraz strzeż, abyś nie piła wina, i napoju mocnego, i abyś nie jadła nic nieczystego;

To pongah vaihi hoi kamtong misurtui hoi paqui thai koi hmuen tidoeh nae hmah; ciimcai ai caaknaek doeh caa hmah.

5 Bo oto poczniesz i porodzisz syna, a brzytwa nie postoi na głowie jego, bo Nazarejczykiem Bożym będzie to dziecię zaraz z żywota; a on pocznie wybawiać Izraela z ręki Filistynów.

Khenah, zok na pomh ueloe, capa maeto na sah tih; anih lu ih sam to aat pae hmah; nawkta loe Nazari kami ah om ueloe, zok thung hoi Sithaw han pahoe ih kami ah om tih; anih mah Israel kaminawk Philistin kaminawk ih ban thung hoiah pahlonghaih tok to sah amtong tih, tiah a naa.

6 Tedy przyszła niewiasta, i powiedziała to mężowi swemu, mówiąc: Mąż Boży przyszedł do mnie, którego oblicze było jako oblicze Anioła Bożego, bardzo straszne, i nie pytałam go, skąd był, ani mi imienia swego oznajmił.

To pacoengah nongpata loe sava khaeah caeh moe, Sithaw kami maeto kai khaeah angzoh; anih loe Sithaw ih van kami baktiah oh, a krang loe zitthoh parai; naa bang hoiah maw nang zoh, tiah ka dueng ai moe, angmah ih ahmin doeh na thui ai.

7 Tylko mi rzekł: Oto, poczniesz i porodzisz syna; przetoż teraz nie pij wina, ani napoju mocnego, ani jedz co nieczystego; bo Nazarejczykiem Bożym będzie to dziecię zaraz z żywota aż do dnia śmierci swojej.

Toe anih mah kai khaeah, Zok na pomh ueloe, ca nongpa maeto na sah tih, vaihi hoi kamtong misurtui nae hmah lai ah, paqui thai koi hmuen to nae hmah loe, ciimcai ai tidoeh caa hmah; nawkta loe zok thung hoi kamtong a duek khoek to Sithaw ih Nazari kami ah om tih, tiah ang thuih, tiah a naa.

8 Tedy się modlił Manue Panu, mówiąc: Proszę Panie mój, mąż Boży, któregoś posłał, niech przyjdzie proszę znowu do nas, a nauczy nas, co czynić mamy z dziecięciem, które się narodzi?

To naah Manoah mah Sithaw khaeah lawkthuih; Aw ka Angraeng, nang patoeh ih Sithaw kami to angzosak let loe, tapen han koi nawkta to kawbangmaw ka khetzawn han, tito na patuk nasoe, tiah a naa.

9 I wysłuchał Bóg głos Manuego; bo przyszedł Anioł Boży znowu do niewiasty onej, gdy siedziała na polu; ale Manue, mąż jej, nie był z nią.

Manoah lawkthuihaih to Sithaw mah tahngaih pae; nongpata loe lawk ah oh naah, Sithaw ih van kami anih khaeah angzoh pae let; to naah a sava Manoah loe anih khaeah om ai.

10 Tedy kwapiąc się ona niewiasta, bieżała, i opowiedziała mężowi swemu, i rzekła mu: Oto mi się ukazał mąż on, który był przyszedł przedtem do mnie.

Nongpata loe a sava khaeah karangah cawnh moe, Khenah, canghniah kai khae angzo kami to, vaihi hae ah angzoh let, tiah a naa.

11 A wstawszy Manue szedł za żoną swoją; a przyszedłszy do onego męża, rzekł mu: Tyżeś jest ten mąż, któryś mówił z żoną moją? A on rzekł: Jam jest.

Manoah loe angthawk moe, a zu hnukah bang; to kami khae phak naah, Ka zu khae lokthuikung loe nang maw? tiah a naa. To naah anih mah, Ue kai ni, tiah a naa.

12 I rzekł Manue: Niech się teraz spełni słowo twoje; ale cóż będzie za obyczaj dziecięcia, i co za sprawa jego?

Manoah mah, Na thuih ih lok akoep naah, nawkta loe kawbangmaw om ueloe, kawbangmaw ka khetzawn han loe? tiah a naa.

13 I odpowiedział Anioł Pański Manuemu: Wszystkiego, com powiedział żonie twojej, niech się strzeże.

Angraeng ih van kami mah, Manoah khaeah, Nongpata khae ka thuih pae ih loknawk baktiah anih mah khenzawn nasoe.

14 Żadnej rzeczy, która pochodzi z winnej macicy, niechaj nie je; także wina ani napoju mocnego, niech nie pije, ani żadnej rzeczy nieczystej niech nie je, a com jej kolwiek przykazał, tego niech przestrzega.

Misur takha thung hoi tacawt tidoeh caa mak ai ueloe, misurkung hoi tacawt tih hmuen doeh caa mak ai; misurtui hoi paquih thai koi hmuen tidoeh nae mak ai ueloe, ciimcai ai hmuen tidoeh caa mak ai; ka paek ih loknawk boih nongpata mah pazui nasoe, tiah a naa.

15 Tedy rzekł Manue do Anioła Pańskiego: Daj się proszę zatrzymać, a nagotujemy przed cię koźlątko z stada.

Manoah mah Angraeng ih van kami khaeah, Nang han maeh caa maeto bop pacoeng ai kakroek to, hae ah om raeh, tiah a naa.

16 Ale Anioł Pański odpowiedział Manuemu: Choćbyś mię zatrzymał, nie będę jadł chleba twego; ale jeźli będziesz chciał sprawić całopalenie, ofiarujże je Panu; bo nie wiedział Manue, żeby on był Anioł Pański.

Angraeng ih van kami mah, Kai nang kang khruek cadoeh, nang ih buh to ka caa mak ai; toe hmai angbawnhaih sak na koeh nahaeloe, Angraeng khaeah sah ah, tiah a naa. Manoah mah anih loe Angraeng ih van kami ni, tiah panoek ai.

17 Tedy rzekł Manue do Anioła Pańskiego: Cóż za imię twoje? abyśmy, gdy się spełni słowo twoje, uczcili cię.

To pacoengah Manoah mah Angraeng ih van kami khaeah, Na thuih ih lok akoep naah na hmin pakoeh hanah, na hmin loe mi aa? tiah a dueng.

18 Któremu odpowiedział Anioł Pański: Przeczże pytasz o imię moje, które jest dziwne?

Anih mah tih hanah ka hmin nang dueng loe? Ka hmin loe dawnrai koiah oh, tiah a naa.

19 Wziął tedy Manue koźlę z stada, i ofiarę śniedną, i ofiarował to na opoce Panu, i uczynił cud, a Manue i żona jego patrzyli na to.

To pacoengah Manoah mah maeh caa to lak moe, canghum hoi nawnto angbawnhaih to thlung nuiah Angraeng khaeah paek; Manoah hoi a zu mah khet hoi li naah, van kami mah dawnrai hmuen to sak.

20 A gdy wstępował płomień z ołtarza ku niebu, tedy wstąpił Anioł Pański w płomieniu ołtarzowym, a Manue, i żona jego widząc to, upadli na twarze swe na ziemię.

Hmaicam thung hoiah van bangah hmai angqong tahang naah, Angraeng ih van kami loe hmaicam hmai kangqong pongah van ah dawh tahang; Manoah hoi a zu mah hnuk hoi naah, long ah mikhmai akuep hoi.

21 A potem nie ukazał się więcej Anioł Pański Manuemu, ani żonie jego; i poznał Manue, że to był Anioł Pański.

Manoah hoi a zu khaeah van kami to amtueng let ai boeh. To pacoengah loe Manoah mah Anih loe Angraeng ih van kami ni, tiah panoek.

22 I rzekł Manue do żony swojej: Koniecznie pomrzemy, bośmy Boga widzieli.

To naah Manoah mah a zu khaeah, Sithaw a hnuk hoi boeh pongah, a dueh hoi tangtang tih boeh, tiah a naa.

23 Któremu odpowiedziała żona jego: Gdyby nas chciał Pan zabić, nie przyjąłby z rąk naszych całopalenia, i ofiary śniednej, aniby nam był okazał tego wszystkiego, aniby nam na ten czas był objawił takowych rzeczy.

Toe a zu mah anih khaeah, Angraeng mah aihnik hum han koeh nahaeloe, a paek hoi ih hmai angbawnhaih hoi canghum angbawnhaih to talawk mak ai, hae hmuennawk boih doeh patuek mak ai, to baktih loknawk doeh vaihi thuem ah na thui mak ai, tiah a naa.

24 Porodziła tedy ona niewiasta syna, i nazwała imię jego Samson; i rosło dziecię, a błogosławił mu Pan.

Nongpata mah capa maeto tapen, anih ih ahmin to Samson, tiah a sak; anih loe qoeng tahang moe, Angraeng mah tahamhoihaih paek.

25 I począł go Duch Pański umacniać w obozie Dan między Saraa i między Estaol.

Zorah hoi Eshtaol vangpui salak, Dan kaminawk ataihaih ahmuen ah oh naah, Angraeng ih Muithla mah anih khaeah toksak amtong.