Jozuego 14

1 A toć jest, co dziedzictwem wzięli synowie Izraelscy w ziemi Chananejskiej, a co prawem dziedzicznem oddali im w osiadłość Eleazar kapłan i Jozue, syn Nunów, i przedniejsi z ojców z pokolenia synów Izraelskich.

Voici les héritages que les enfants d'Israël reçurent dans le pays de Canaan, et que le sacrificateur Éléazar, Josué, fils de Nun, et les chefs de famille des tribus des enfants d'Israël leur distribuèrent,

2 Losem dzieląc dziedzictwo ich, jako był rozkazał Pan przez Mojżesza, dziewięciorgu pokoleniu i połowie pokolenia.

selon le sort de leur héritage, comme Yahvé l'avait ordonné par Moïse, pour les neuf tribus et pour la demi-tribu.

3 Albowiem Mojżesz był oddał dziedzictwo dwom pokoleniom i połowie pokolenia za Jordanem; ale Lewitom nie dał był dziedzictwa między nimi.

Moïse avait en effet donné l'héritage des deux tribus et de la demi-tribu au-delà du Jourdain, mais il n'avait pas donné d'héritage aux Lévites parmi eux.

4 Bo było synów Józefowych dwa pokolenia, Manasesowe i Efraimowe; ani dali działu Lewitom w ziemi, oprócz miast ku mieszkaniu, z przedmieściami ich dla bydła ich i dla trzód ich.

Car les fils de Joseph formaient deux tribus, Manassé et Ephraïm. Ils ne donnèrent aucune part aux Lévites dans le pays, si ce n'est des villes pour y habiter, avec leurs pâturages pour leur bétail et pour leurs biens.

5 Jako rozkazał Pan Mojżeszowi, tak uczynili synowie Izraelscy, i podzielili ziemię.

Les enfants d'Israël firent ce que l'Éternel avait ordonné à Moïse, et ils partagèrent le pays.

6 Tedy przyszli synowie Judowi do Jozuego w Galgal; i rzekł do niego Kaleb, syn Jefuna Kenezejskiego: Ty wiesz, co mówił Pan do Mojżesza, męża Bożego, o mnie i o tobie w Kades Barnie.

Et les fils de Juda s'approchèrent de Josué à Guilgal. Caleb, fils de Jephunné, le Kenizien, lui dit: « Tu sais ce que Yahvé a dit à Moïse, homme de Dieu, à mon sujet et au tien, à Kadesh Barnea.

7 Czterdzieści mi lat było, gdy mnie słał Mojżesz, sługa Pański, z Kades Barny ku przeszpiegowaniu ziemi, i odniosłem mu tę rzecz, jako było w sercu mojem.

J'avais quarante ans lorsque Moïse, serviteur de Yahvé, m'envoya de Kadès-Barnéa pour explorer le pays. Je lui rapportai la parole telle qu'elle était dans mon cœur.

8 Lecz bracia moi, którzy chodzili ze mną, skazili serce ludowi; alem ja przecię szedł statecznie za Panem, Bogiem moim.

Cependant, mes frères qui étaient montés avec moi faisaient fondre le cœur du peuple; mais moi, je suivais entièrement Yahvé, mon Dieu.

9 I przysiągł Mojżesz dnia onego, mówiąc: Zaiste ziemia, którą deptała noga twoja, przyjdzie tobie w dziedzictwo, i synom twoim aż na wieki, przeto żeś statecznie chodził za Panem, Bogiem moim.

Ce jour-là, Moïse jura en disant: « Le pays où tu as marché sera ton héritage et celui de tes enfants à perpétuité, parce que tu as entièrement suivi Yahvé mon Dieu.

10 A teraz oto przedłużył żywota mego Pan, jako powiedział; już są czterdzieści i pięć lat od onego czasu, jako to mówił Pan do Mojżesza, a jako chodzili Izraelczycy po puszczy; a teraz oto ja dziś mam osiemdziesiąt i pięć lat:

« Voici que Yahvé m'a gardé en vie, comme il l'a dit, ces quarante-cinq années, depuis que Yahvé a adressé cette parole à Moïse, pendant qu'Israël marchait dans le désert. Et voici que j'ai aujourd'hui quatre-vingt-cinq ans.

11 A jeszcze i dziś takiem duży, jakom był w on czas, gdy mię wysłał Mojżesz; a jako moc moja była na on czas, taka jest moc moja i teraz ku bojowaniu, i ku wychodzeniu i przychodzeniu.

Et pourtant, je suis aussi fort aujourd'hui que je l'étais au jour où Moïse m'a envoyé. Comme j'étais fort alors, je suis aussi fort maintenant pour la guerre, pour sortir et pour entrer.

12 A tak teraz daj mi tę górę, o której powiedział Pan dnia onego; boś ty słyszał dnia onego, iż tam są Enakitowie, i miasta wielki a obronne; będzieli Pan ze mną, wypędzę je, jako mi obiecał Pan.

Maintenant, donne-moi cette montagne dont Yahvé a parlé en ce jour-là, car tu as appris en ce jour-là qu'il y avait là des Anakim et des villes grandes et fortes. Peut-être que Yahvé sera avec moi et que je les chasserai, comme Yahvé l'a dit. »

13 I błogosławił mu Jozue, a dał Hebron Kalebowi, synowi Jefunowemu, w dziedzictwo.

Josué le bénit, et il donna Hébron en héritage à Caleb, fils de Jephunné.

14 A tak dostał się Hebron Kalebowi, synowi Jefuna Kenezejskiego, w dziedzictwo aż do dnia tego, przeto że statecznie chodził za Panem, Bogiem Izraelskim.

C'est pourquoi Hébron est devenu l'héritage de Caleb, fils de Jephunné, le Kenizien, jusqu'à ce jour, parce qu'il a suivi de tout cœur l'Éternel, le Dieu d'Israël.

15 A zwano przedtem Hebron miasto Arba, który Arba był człowiekiem wielkim między Enakity; i uspokoiła się ziemia od wojen

Or le nom d'Hébron était auparavant Kiriath Arba, d'après le grand homme des Anakim. Et le pays se reposa de la guerre.