< Jonasza 2 >

1 I modlił się Jonasz Panu, Bogu swemu, we wnętrznościach onej ryby,
Youna e menabo hagomo ganodini esala. E da ea Hina Godema sia: ne gadoi.
2 I rzekł: Wołałem z ucisku swego do Pana, a ozwał mi się; z głębokości grobu wołałem, a wysłuchałeś głos mój. (Sheol h7585)
E amane sia: i, “Hina Gode! Na da se bagadedafa nababeba: le, Dima wele sia: ne gadoi. Amola Dia na sia: ne gadobe amo nabalu, dabe i. Na da soge wadela: i ganodini esalu, amo da dunu bogogia: su soge diala, amola na Dia fidima: ne di. Amola na dibi amo di nabi dagoi. (Sheol h7585)
3 Boś mię wrzucił w głębokość w pośrodek morza, i rzeka ogarnęła mię; wszystkie nawałności twoje i powodzi twoje zwaliły się na mię.
Dia na hano lugududafaga ha: digi amola da hano gafului amoea na huluane dedebosa.
4 Jużem był rzekł: Wygnanym jest od oczów twoich, wszakże jeszcze będę patrzał na kościół twój święty.
Na agoane dawa: i, Dia da na fisi dagoi, amola na da Dia hadigi Debolo diasu noga: idafa bu hamedafa ba: mu dawa: i galu.
5 Ogarnęły mię wody aż do duszy, przepaść mię ogarnęła, rogożem obwiniona była głowa moja.
Hano misini na dedeboi, amola hano wayabo misini na da: i huluanedafa dedeboi amola hano gadula: me da na da: i busa: gi amola huluane lala: gili dedeboi dagoi.
6 Zstąpiłem aż do spodku gór, ziemia się zaworami swemi zawarła nademną na wieki; tyś jednak wywiódł z dołu żywot mój, o Panie, Boże mój!
Na amo hano haguduga goumi, dabua gadonini dala gududafa doaga: i, amo soge amoea, na masunu gogolele, logo ga: si dialu. Be amomane Hina Gode Bagade, Di da na Godedafa, Dia na bu laiba: le. Amola, luguduga lale, na esaleawane bu walesi.
7 Gdy ustawała we mnie dusza moja, wspomniałem na Pana; modlitwa moja przyszła do ciebie, do świętego kościoła twego.
Hina Gode! Na dawa: loba, na da bogomu gadenei agoai ba: i. Be amomane, na Dima dafawane dawa: i. Amola na Hina Gode, Dima sia: ne gadoiba: le, Di da Dia hadigi Debolo Diasu ganodini nabi.
8 Którzy pilnują marności nikczemnych, pozbawiają się miłosierdzia Bożego;
Dunu fifi asi gala amo da loboga hahamoi ogogosu ‘gode’ma sia: ne gadosa, amo ilia da Dima fa: no bobogesu hou yolesi dagoi.
9 Ale ja z głosem dziękczynienia ofiarować ci będę, com ślubował, spełnię; od Pana jest obfite wybawienie.
Be na da Dima hahawane gesami hea: su hamomu. Na Dima gobele salasu hou hamomu, amola ni ilegele sia: i defele hamomu. Be gaga: su houdafa da Dima fawane maha, na Hina Gode!”
10 I rozkazał Pan onej rybie, a wyrzuciła Jonasza na brzeg.
Amanoba Hina Gode da menaboma isoma: ne sia: beba: le, menabo da Youna e boso da: iya, isole ligisi.

< Jonasza 2 >