Jana 8
1 A Jezus poszedł na górę Oliwną.
Cehlai Jesu taw Olive tlang na ce kai hy.
2 Potem zasię raniuczko przyszedł do kościoła, a lud wszystek zszedł się do niego; i siadłszy uczył je.
A khawngawi khaw a dai awh bawkim lut hy. Cawh thlang boeih a venna cun law bai usaw, ngawi nawh cekkhqi ce cawngpyi khqi hy.
3 I przywiedli do niego nauczeni w Piśmie i Faryzeusze niewiastę na cudzołóstwie zastaną, a postawiwszy ją w pośrodku,
Cawh caqeekungkhqi ingkaw Farasikhqi ing nu pynoet a samphaih huiawh tu unawh law pyi uhy. Thlangkhqi haiawh nu ce dyih sak unawh,
4 Rzekli mu: Nauczycielu! tę niewiastę zastano na samem uczynku cudzołóstwa;
Jesu a venawh, “Cawngpyikung, vawhkaw nu ve a samphaih huiawh tu unyng.
5 A w zakonie nam Mojżesz przykazał takie kamionować; a ty co mówisz?
Mosi a anaa awi ingtaw vemyih a nu ve lung ing thlak mat aham ni a awm hy. Nang ingtaw ikawmyihna nak poek?” tina uhy.
6 A to mówili kusząc go, aby go mogli oskarżyć. A Jezus schyliwszy się na dół, pisał palcem na ziemi.
Ce awidoetnaak ve amah thawlh amik puknaak thai aham cainaak ta unawh a mi doet ni. Cehlai Jesu ing koep nawh a kut ply ing dek awh ca qee hy.
7 A gdy się go nie przestawali pytać, podniósł się, rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech na nią pierwszy kamieniem rzuci.
Cekkhqi ing ami doet khing awh tho nawh a mingmih a venawh, “Nangmih ak khuiawh amak thawlh khawi qoe ing vawhkaw nu ve lung ing thlak ma seh,” tinak khqi hy.
8 A zasię schyliwszy na dół, pisał na ziemi.
Cekcoengawh nung koep tlaih nawh dek awh ca qee tlaih bai hy.
9 A gdy oni usłyszeli, będąc od sumienia przekonani, jeden za drugim wychodzili, począwszy od starszych aż do ostatecznych, iż tylko sam Jezus został, a ona niewiasta w pośrodku stojąca.
Ce ak awi ce aming zaak awh a hqamca awhkawng kqan nawh pynoet coeng pynoet cen bet bet uhy, a huna taw Jesu ingkaw cawh ak dyi nu doeng ce taang hy nih.
10 A podniósłszy się Jezus i żadnego nie widząc, tylko onę niewiastę, rzekł jej: Niewiasto! gdzież są oni, co na cię skarżyli? Żaden cię nie potępił?
Jesu ing dyi nawh nu a venawh, “Nu, hana nu ami ceh boeih? U ingawm amni thawlh sak nawh nu?” tina hy.
11 A ona niewiasta rzekła: Żaden, Panie! A Jezus jej rzekł: Ani ja ciebie potępiam; idźże, a już więcej nie grzesz.
Nu ing, “Bawipa, u ingawm amni thawlh sak hy,” tina hy. Cawh Jesu ing, “Cawhtaw kai ingawm amni thawlh sak lawt nyng. Cet nawhtaw thawlhnaak koeh sai voel moe,” tina hy.
12 Zasię im rzekł Jezus, mówiąc: Jam jest światłość świata; kto mię naśladuje, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.
Thlangkhqi venawh Jesu ing awi kqawn pek tlaih hy, “Kai taw khawmdek vangnaak na awm nyng. U awm ka hu awh ak law taw ityk awh awm thannaak ak khuiawh am cet kaw, cehlai hqingnaak ce ta kaw,” tinak khqi hy.
13 I rzekli mu tedy Faryzeuszowie: Ty sam o sobie świadczysz, a świadectwo twoje nie jest prawdziwe.
Farasikhqi ing, “Nang ing namah ingkaw namah ni dyihthing na na awm hy; nang dyihpyinaak ve am thym hy,” tina uhy.
14 Odpowiedział Jezus i rzekł im: Chociaż ja świadczę sam o sobie, jednak prawdziwe jest świadectwo moje; bo wiem, skądem przyszedł i dokąd idę; lecz wy nie wiecie, skądem przyszedł i dokąd idę.
Jesu ing cekkhqi ak awi ce vemyihna hlat khqi hy, “Kamah ingkaw kamah dyih qu pyi nyng seiawm, kang dyih qu pyinaak ve thym hy; kai taw hana kawng ka law nawh hana ka ceh hly tice sim nyng; cehlai nangmih ingtaw ka lawnaak ingkaw ka cehnaak hly am sim uhy ti.
15 Wy według ciała sądzicie; ale ja nikogo nie sądzę.
Nangmih ing thlanghqing pumsa ing awideng uhyk ti; cehlai kai ingtaw u awm awi am deng nyng.
16 A choćbym i ja sądził, sąd mój jest prawdziwy; bom nie jest sam, ale ja i który mię posłał, Ojciec.
Awideng bai nyng seiawm, kamah doengna am ka awm awh kak awi tlypnaak ve thym hy. Kai anik tyikung Pa ingqawi kai taw dyi haih nyng.
17 W zakonie waszym napisane jest: Iż dwojga ludzi świadectwo prawdziwe jest.
Na mimah a anaa awi awh thlang pakhih ing a sim pyi awhtaw cawhkaw a simpyinaak ce thym hy tina awm hy.
18 Jam jest, który sam o sobie świadczę; świadczy o mnie i ten, który mię posłał, Ojciec.
Kai ing kamah ce dyih qu pyi nyng; kai anik tyikung ak chang simpyikung taw Pa ni,” tinak khqi hy.
19 Tedy mu rzekli: Gdzież jest ten twój Ojciec? Odpowiedział Jezus: Ani mnie znacie, ani Ojca mego; byście mnie znali, i Ojca byście mego znali.
Cawh cekkhqi ing doet uhy, “Na pa ce hana nu a awm?” tina uhy. Jesu ing, “Nangmih ing kai amni sim u tiksaw ka Pa awm am sim utyk ti. Kai mah nami ni sim mantaw, ka Pa awm sim hly hlai uhyk ti,” tinak khqi hy.
20 Te słowa mówił Jezus w skarbnicy, ucząc w kościele, a żaden go nie pojmał; bo jeszcze była nie przyszła godzina jego.
Bawkim awh tangka amik channaak bawm a venawh a cawngpyi khqi awh ve ak awi ve kqawn pek khqi hy. A tym a pha hlan dawngawh u ingawm am tu hy.
21 Rzekł im tedy zasię Jezus: Ja idę, i będziecie mię szukać, a w grzechu waszym pomrzecie; gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie.
Jesu ing a mingmih a venawh awi kqawn pek khqi tlaih bai hy, “Kai taw cet hly hawh nyng, nangmih ing kai ce ni sui kawm uk ti, cehlai nami thawlhnaak awh ce thi kawm uk ti. Kai ka cehnaak awh nangmih am law thai kawm uk ti,” tinak khqi hy.
22 Mówili tedy Żydowie: Alboż się sam zabije, że mówi: Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie?
Cedawngawh Judahkhqi ce doet qu uhy, “Amah ingkaw amah him qu vang tinawh hy voei aw? Cawh aw, ‘Kai ka cehnaak awh nangmih am law thai kawm uk ti,’ a ti hy voei?” ti uhy.
23 I rzekł do nich: Wyście z niskości, a jam z wysokości; wyście z tego świata, a jam zasię nie jest z tego świata.
Cehlai anih ing, “Ningmih taw ak kai nakawng ni nami law hy, kai taw khan benna kawng law nyng. Nangmih taw ve khawmdek a koena awm uhyk ti; kai taw ve khawmdek a koe na am awm nyng.
24 Przetomci wam powiedział, iż pomrzecie w grzechach waszych; bo jeźli nie wierzycie, żem ja jest, pomrzecie w grzechach waszych.
Nami thawhlhnaak awh nangmih taw thi kawm uk ti, tice nik kqawn pek khqi hawh nyng; kai ve anih hawh ni, tinawh kak khypyi ve am namik cangnaak awhtaw nami thawlhnaak awh ce thi tang tang kawm uk ti,” tinak khqi hy.
25 Tedy mu rzekli: Któżeś ty jest? I rzekł im Jezus: To, co wam z początku powiadam.
Cekkhqi ing, “Nang ve a u nu?” tina uhy. Jesu ing, “Nik kqawn pek khqi khing hawh nyng kaw.
26 Wieleć mam o was mówić i sądzić; ale ten, który mię posłał, jest prawdziwy, a ja, com od niego słyszał, to mówię na świecie.
Nangmih awi ka ni dengnaak khqi awh ve awi khawzah kqawn ham ta nyng. Cehlai kai anik tyikung taw ypawm hy, anih a ven awhkaw, kang zaak ce ni khawmdek a venawh kak kqawm,” tinak khqi hy.
27 Ale nie zrozumieli, że im o Ojcu mówił.
A Pa akawng ak kqawn peekkhqi ce a mingmih ing am zasim uhy.
28 Przetoż im rzekł Jezus: Gdy wywyższycie Syna człowieczego, tedy poznacie, żem ja jest, a sam od siebie nic nie uczynię, ale jako mię nauczył Ojciec mój, tak mówię.
Cedawngawh Jesu ing, “Nangmih ing Thlanghqing Capa ce nami tai awh, kai ve anih hawh ni, tice sim kawm u tiksaw, kamah poek awh ik-oeih am sai nyng saw Pa ing ani cawngpyi amyihna ni awi kak kqawn, tice sim kawm uk ti.
29 A ten, który mię posłał, ze mną jest; nie zostawił mię samego Ojciec; bo co mu się podoba, to ja zawsze czynię.
Kai a nik tyikung ce kai ak khuiawh awm hy; kamah doeng amni cehta hy, anih ak kawngaih ce ni kai ing ka sai poepa,” tinak khqi hy.
30 To gdy on mówił, wiele ich weń uwierzyło.
Ve ak awikhqi ak kqawn awh thlang khawzah ing ak khanawh cangnaak ta uhy.
31 Tedy mówił Jezus do tych Żydów, co mu uwierzyli: Jeźli wy zostaniecie w słowie mojem, prawdziwie uczniami moimi będziecie;
Amah ak cangnaak Judahkhqi venawh Jesu ing, “Ka cawngpyinaak ve namim tu awhtaw, nangmih taw kai a hubat tang tang na awm uhyk ti.
32 Poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi.
Cawhtaw awitak ce sim kawm uk ti, Awitak ing nangmih ce ni loet sak khqi kaw,” tinak khqi hy.
33 I odpowiedzieli mu: Myśmy nasienie Abrahamowe, a nigdyśmy nie służyli nikomu; jakoż ty mówisz: Iż wolnymi będziecie.
A mingmih ing, “Kaimih ve Abraham a cadil na awm unyng saw, u a tamnaa na awm am awm khawi unyng. Ikawmyihna nang ing loet kawm uk ti, na ti?” tina uhy.
34 Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, iż wszelki, kto czyni grzech, sługą jest grzechu.
Jesu ing, “Awitak ka nik kqawn peek khqi, u awm thawlhnaak ak sai taw thawlhnaak a tamnaa na awm hy.
Tamnaa ing ipkhui awh am awm poe thai hy, cehlai capa taw ang qui na ipkhui awh awm hy. (aiōn g165)
36 A przetoż jeźli was Syn wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie.
Cedawngawh Capa ing nangmih ce ani loet sak khqi awhtaw, loet tang tang kawm uk ti.
37 Wiem, żeście nasienie Abrahamowe; lecz szukacie, abyście mię zabili, iż mowa moja nie ma u was miejsca.
Nangmih Abraham a cadil na awm uhyk ti tice sim nyng. Cehlai nangmih ak khuiawh kak awi ama awm dawngawh, nangmih ing kai ce him aham ni ngaih uhyk ti,” tinak khqi hy.
38 Ja com widział u Ojca mego, powiadam, a wy też to, coście widzieli u ojca waszego, czynicie.
Kai ing ka Pa haiawh ka huh ce nangmih a venawh kqawn law nyng, nangmih ingawm nami pa a venawh kaw naming zaak ce ni nami sai lawt hy,” tinak khqi hy.
39 Odpowiedzieli mu i rzekli: Ojciec nasz jest Abraham. Rzekł im Jezus: Byście byli synami Abrahamowymi, czynilibyście uczynki Abrahamowe.
Cekkhqi ing, “Abraham taw kaimih a Pa ni,” tina uhy. Jesu ing, “Abraham a ca khqi na nami awm awhtaw, Abraham ing a sai ce nami sai aham awm hlai ti maw.
40 Ale teraz szukacie, byście mię zabili, człowieka tego, którym wam prawdę mówił, którąm słyszał od Boga; tego Abraham nie czynił.
Kai ing Khawsa venawh kaw kang zaak awitak ce nangmih a venawh kqawn law hlai nyng, nangmih ingtaw kai ve him ahamni teng uhyk ti. Abraham ingtaw cemyih ik-oeih ce am sai hy.
41 Wy czynicie uczynki ojca waszego. Rzekli mu tedy: My z nierządu nie jesteśmy spłodzeni, jednegoż Ojca mamy, Boga.
Nangmih ingtaw nami pakhqi ing ami sai ceni nami sai hy,” tinak khqi hy. Cekkhqi ing, “Kaimih ve caquk caqaikhqi amni. Pynoet doeng kami taak cetaw Khawsa amah ni,” tina uhy.
42 Tedy im rzekł Jezus: Być był Bóg Ojcem waszym, tedy byście mię miłowali, gdyżem ja od Boga wyszedł i przyszedłem, anim sam od siebie przyszedł, ale mię on posłał.
Jesu ing a mingmih a venawh, “Khawsa ce nangmih a Pa na a awm mantaw, kai ve ni lungna hly hlai uhyk ti, kai taw Khawsa venna kawng law nyng saw tuh vawh awm nyng. Kai kamah poek awh am law nyng; anih ing ni ani tyih hy.
43 Przeczże tej powieści mojej nie pojmujecie? przeto, iż nie możecie słuchać mowy mojej.
Ikawtih kak awi ve nangmih a venawh ama caih hy voei? Kak kqawn ve am naming zaak thai dawngawh ni.
44 Wyście z ojca dyjabła i pożądliwości ojca waszego czynić chcecie; onci był mężobójcą od początku i w prawdzie nie został, bo w nim prawdy nie masz: gdy mówi kłamstwo, z swego własnego mówi, iż jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
Nangmih ve nami pa qaai ak thlangkhqi ni. Cedawngawh nami pa ak kawngaih ce sai aham ngaih uhyk ti. Anih ce ak cykca awhkawng thlang ak him na awm nawh amah awh awitak ce ama awm dawngawh awitak ce am tuhy. Qaai awi ak kqawn awh, amah ingkaw amah ni ak kqawn qu kqoeng hy, qaai awi ak kqawn thlang na awm nawh qaai awi ak kqawn thlangkhqi a pa na awm lawt hy.
45 A ja, że prawdę mówię, nie wierzycie mi.
Cehlai awitak ka nik kqawn peek khqi dawngawh, nangmih ing amnik cangna uhyk ti!
46 Któż mię z was obwini z grzechu? Jeźliż prawdę mówię, przeczże wy mi nie wierzycie?
Nangmih ak khuiawh u ing nu kai a thawlhnaak am tu law thai? Awitak ka nik kqawn peek khqi taw, Ikawtih am nami nik cangnaak?
47 Ktoć z Boga jest, słów Bożych słucha; dlatego wy nie słuchacie, że z Boga nie jesteście.
U awm Khawsa ak thlang ingtaw Khawsa ak awi ce za hy. Khawsa koe na am nami awm dawngawh ni ak awi awm am naming zaak thai hy,” tinak khqi hy.
48 Odpowiedzieli tedy Żydowie i rzekli mu: Izali my nie dobrze mówimy, żeś ty jest Samarytanin i dyjabelstwo masz?
Judahkhqi ing, “Nang ve Samari thlang qaai ak ta ni, ka mi tive thym hy my?” tina uhy.
49 Odpowiedział Jezus: Jać dyjabelstwa nie mam, ale czczę Ojca mego; a wyście mię nie uczcili.
Jesu ing, “Qaai am ta nyng, kai ing ka Pa ni ka zoeksang, cehlai nangmih ing amni zoeksang uhyk ti.
50 Jać nie szukam chwały mojej; jest ten, który szuka i sądzi.
Kamah a zoeksangnaak am sui nyng; ce ak sui thlang pynoet awm hy, anih cetaw awi ak dengkung na awm hy.
51 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźli kto słowa moje zachowywać będzie, śmierci nie ogląda na wieki. (aiōn g165)
Awitak ka nik kqawn peek khqi, u ingawm kak awi ve a khoem awhtaw, ityk awh awm anih ce am thi voel kaw,” tina hy. (aiōn g165)
52 Tedy mu rzekli Żydowie: Terażeśmy poznali, że dyjabelstwo masz, Abraham umarł i prorocy, a ty powiadasz: Jeźli kto słowa moje zachowywać będzie, śmierci nie skosztuje na wieki; (aiōn g165)
Cawh Judahkhqi ing, “Tuh qaai ta hyk ti tice ni sim hawh unyng! Abraham ce thi hawh hy, cemyih lawt na tawnghakhqi awm thi hawh uhy, cehlai nang ingtaw, 'U awm kai ak awi ak khoem taw thihnaak am tan kaw,' ti hyk ti. (aiōn g165)
53 Izaś ty nie większy nad ojca naszego Abrahama, który umarł? i prorocy pomarli; kimże się ty wżdy czynisz?
Nang ve kaimih a Pa Abraham anglakawh na bau khqoet nawh nu? Anih ce thi hawh hy, cemyih lawt na tawnghakhqi awm thi hawh uhy. Namah ingkaw namah ve ikaw na nu nang ngaih qu?” tina uhy.
54 Odpowiedział Jezus: Jeźli się ja sam chwalę, chwała moja nic nie jest. Jestci Ojciec mój, który mię chwali, o którym wy powiadacie, że jest Bogiem waszym.
Jesu ing, “Kamah ingkaw kamah ka zoeksang qu awhtaw, ka zoeksang qunaak ve kawna awm am awm kaw. Ka pa, nangmih ing nami Khawsa na nami taak ce, anih ing ni kai ve ani zoeksang hy.
55 Lecz go nie znacie, a ja go znam; i jeźlibym rzekł, że go nie znam, byłbym podobnym wam, kłamcą; ale go znam i słowa jego zachowuję.
Nangmih ing anih ce am sim hlai uhyk ti, kai ingtaw sim nyng. Am sim nyng ka ti mantaw kai awm nangmih amyihna a qaai ak kqawn na awm nyng, cehlai anih ce kai ing sim nyng saw, ak awi ce khoem nyng.
56 Abraham, ojciec wasz, z radością żądał, aby oglądał dzień mój, i oglądał i radował się.
Nangmih a pa Abraham ing kai a khawnghi ve huh aham anak poek nawh ana zeel hy; hu nawh ak kaw zeel hy,” tinak khqi hy.
57 Tedy rzekli Żydowie do niego: Pięćdziesiąt lat jeszcze nie masz, a Abrahamaś widział?
Judahkhqi ing, “Kum hakip za na law hlanawh, Abraham hu nyng e!” tina uhy.
58 Rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Pierwej niż Abraham był, jam jest.
Jesu ing, “Awitak ka nik kqawn peek khqi, Abraham a thang hlanawh kai awm hawh nyng,” tinak khqi hy.
59 Porwali tedy kamienie, aby nań ciskali; lecz Jezus schronił się, i wyszedł z kościoła, przechodząc przez pośrodek ich, i tak uszedł.
Cawh, a mingmih ing khawng aham lung cung uhy, cehlai Jesu ing thuk taak khqi hy, bawkim kawngma awhkawng cekkhqi ce ak changna cehtaak khqi hy.
