Hioba 9
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
E GIOBBE rispose e disse:
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
Veramente io so ch'[egli è] così; E come si giustificherebbe l'uomo appo Iddio?
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
Se [Iddio] vuol litigar con lui, Egli non gli potrà rispondere d'infra mille [articoli] ad un solo.
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
[Egli è] savio di cuore, e potente di forza; Chi si è [mai] indurato contro a lui, ed è prosperato?
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
[Contro a lui], che spianta i monti, Senza che si possa sapere come egli li abbia rivolti sottosopra nella sua ira;
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
Che crolla la terra, [e la smuove] dal luogo suo; E [da cui] le colonne di essa sono scosse;
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
Che parla al sole, ed esso non si leva; Che tiene suggellate le stelle;
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
Che distende tutto solo i cieli, E calca le sommità del mare;
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
Che ha fatto i [segni del] Carro, dell'Orione, delle Gallinelle, E quelli [che sono in] fondo all'Austro;
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
Che fa cose tanto grandi, che non si possono investigare; E tante cose maravigliose che non si possono annoverare.
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
Ecco, egli passerà davanti a me, ed io nol vedrò; Ripasserà, ed io non lo scorgerò.
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
Ecco, egli rapirà, [e] chi gli farà far restituzione? Chi gli dirà: Che fai?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
Iddio non raffrena l'ira sua; Sotto lui sono atterrati i bravi campioni.
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
Quanto meno gli risponderei io, Ed userei parole scelte contro a lui?
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
Io, che quantunque fossi giusto, non risponderei, [Anzi] chiederei grazia al mio Giudice.
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
Se io grido, ed egli mi risponde, Pur non potrò credere ch'egli abbia ascoltata la mia voce;
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
Conciossiachè egli mi abbia conquiso con un turbo, E mi abbia date di molte battiture senza cagione.
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
Egli non mi permette pur di respirare; Perciocchè egli mi sazia di amaritudini.
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
Se si tratta di forza, ecco, [egli è] potente; Se di giudicio, chi mi citerà?
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
Benchè io sia giusto, la mia bocca mi condannerà; [Quantunque] io [sia] intiero, ella mi dichiarerà perverso.
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
[Benchè] io [sia] intiero, io non riconoscerò me stesso; Io avrò a sdegno la vita mia.
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
Egli [è] tutt'uno; perciò ho detto: Egli distrugge ugualmente l'[uomo] intiero e l'empio.
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
Se [è] un flagello, egli uccide in un momento; [Ma] egli si beffa della prova degl'innocenti.
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
La terra è data in mano all'empio, [Il qual] copre la faccia de' giudici di essa. Ora, se [Iddio] non [fa questo], chi [è] egli [dunque?]
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
Ma i miei giorni sono stati più leggieri che un corriero; Son fuggiti via, non hanno goduto il bene;
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
Son trascorsi come saette, Come un'aquila che vola frettolosa al pasto.
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
Se io dico: Io dimenticherò il mio lamento, Io lascerò il mio cruccio, e mi rinforzerò;
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
Io sono spaventato di tutti i miei tormenti, Io so che tu non mi reputerai innocente.
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
Io sarò reo; Perchè adunque mi affaticherei in vano?
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
Quando io mi fossi lavato con acque di neve, E nettatomi le mani col sapone;
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
Allora pure tu mi tufferesti in una fossa, E i miei vestimenti mi avrebbero in abbominio.
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
Perciocchè egli non [è] un uomo, come [son] io, [perchè] io gli risponda, [E perchè] noi veniamo insieme a giudicio.
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
Ei non v'è niuno che possa dar sentenza fra noi, [Che] possa metter la mano sopra amendue noi.
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
[Ma] rimuova egli pur la sua verga d'addosso a me, E non mi conturbi il suo spavento.
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
[Allora] io parlerò, e non avrò paura di lui; Perciocchè in questo stato io non [sono] in me stesso.
