Hioba 9

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Felelt Jób és mondta:

2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

Valóban tudom, hogy így van; miképpen is igazulhat Istennel szemben a halandó?

3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

Ha kíván pörölni vele, nem felel neki egyre sem ezer közül.

4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

Szívre bölcs, erőre hatalmas! Ki keményítette meg magát ellene és sértetlen maradt?

5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

A ki hegyeket mozdít el, s nem is tudják, a melyeket felforgatott haragjában;

6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

a ki megreszketteti a földet a helyéről, hogy oszlopai megrendülnek;

7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

a ki szól a napnak s nem ragyog fel, s a csillagokra pecsétet tesz;

8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

kiterjeszti az eget egymagában s lépdel a tenger magaslatain;

9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

teremti a gönczölszekerét, az óriont s a fiastyúkot meg a Délnek kamaráit;

10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

a ki nagyokat tesz kikutathatatlanúl, csodásokat, úgy hogy számuk sincsen:

11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

lám, elvonul mellettem s nem látom, elhalad s nem veszem észre;

12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

ha kit elragad, ki utasítaná vissza, ki szólna hozzá mit mívelsz?

13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

Isten nem fordítja el haragját, alatta legörnyedtek Ráháb segítői;

14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

hát még hogy felelnék én neki, választanám szavaimat vele szemben!

15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

A ki, ha igazam volna, nem felelnék, az én bírámhoz könyörögnék.

16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

Ha szólítanám s felelne nekem, nem hinném, hogy figyel szavamra.

17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

A ki viharban rám rohan, hogy sebeimet sokasítsa ok nélkül.

18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

Nem enged lélegzetet vennem, hanem jóllakat keserűségekkel.

19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

Ha erőn fordul meg: íme a hatalmas, és ha ítéleten: ki idéz meg engem?

20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

Ha igazam volna, szájam ítélne el engem; gáncstalan vagyok, fonákká tesz engem.

21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

Gáncstalan vagyok, nem ismerem lelkemet, megvetem életemet!

22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

Egyre megy; azért azt mondom: Gáncstalant és gonoszt semmisít ő meg.

23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

Ha hirtelen öl az ostor, az ártatlanok elcsüggedésén gúnyolódik.

24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

Az ország gonoszok kezébe adatott; bíráinak arczát eltakarja, ha ő nem, ugyan kicsoda?

25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

Napjaim pedig gyorsabbak voltak a futárnál, eliramodtak, nem láttak jót.

26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

Tovavonultak akár gyékényhajók, mint sas lecsap az étkére.

27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

Ha azt mondtam, hadd felejtem el panaszomat, hagyom abba bánatos arczomat s hadd derülök fel:

28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

megfélemedtem mind a fájdalmaimtól, tudtam, hogy nem fogsz engem ártatlannak mondani.

29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

Nekem bűnösnek kell lennem – minek fáradozzam hát hiába?

30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

Ha megmosakodnám hóvízben s lúggal tisztítanám kezeimet:

31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

akkor a verembe mártanál engem, hogy megutálnának ruháim.

32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

Mert nem ember ő mint én, bogy felelhetnék neki, hogy együtt mehetnénk be ítéletre.

33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

Nem létezik, ki közöttünk dönt, ki rá tenné kezét mindkettőnkre.

34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Távolítsa el rólam vesszejét, s rettentése ne ijesszen engem:

35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

majd beszélnék s nem félnék tőle, mert nem olyan vagyok én magamban.