Hioba 9
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Then responded Job, and said—
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
Of a truth, I know that so it is, But how can a mortal be just with GOD?
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
If he choose to contend with him, he cannot answer him, one of a thousand:
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
Wise in heart, and alert in vigour, What man hath hardened himself against him, and prospered!
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
Who removeth mountains, unawares, Who overturneth them in his anger;
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
Who shaketh the earth, out of its place, and, the pillars thereof, shudder;
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
Who commandeth the sun, and it breaketh not forth, and, about the stars, he putteth a seal;
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
Who spreadeth out fire heavens, by himself alone! and marcheth along, on the heights of the sea;
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
Who made the Bear, the Giant and the Cluster, and the chambers of the south;
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
Who doeth great things, past finding out, and marvels, beyond number.
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
Lo! he cometh upon me, yet can I not see him, Yea he passeth on, yet can I not discern him.
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
Lo! he snatcheth away, who can bring it back? Who shall say unto him, What wouldst thou do?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
As for GOD, if he withdraw not his anger, under him, will have submitted themselves—the proud helpers.
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
How much less that, I, should answer him, should choose my words with him?
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
Whom, though I were righteous, yet would I not answer, to be absolved, I would make supplication.
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
Though I had called, and he had answered me, I could not believe, that he would lend an ear to my voice.
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
For, with a tempest, would he fall upon me, and would multiply my wounds without need;
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
He would not suffer me to recover my breath, for he would surfeit me with bitter things.
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
If it regardeth vigour, bold is he! If justice, who could summon him?
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
If I should justify myself, mine own mouth, would condemn me, —I blameless? then had it shewn me perverse.
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
I blameless? I should not know my own soul, I should despise my own life!
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
One thing, there is, for which cause, I have said it, The blameless and the lawless, he bringeth to an end.
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
If, a scourge, slay suddenly, at the despair of innocent ones, he mocketh.
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
The earth, hath been given into the hand of a lawless one, The faces of her judges, he covereth, If not, then who is it?
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
My days, therefore, are swifter than a runner, They have fled, they have seen no good.
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
They have passed away with boats of paper-reed, like a vulture [which] rusheth upon food.
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
If I say, I will forget my complaint, I will lay aside my sad countenance, and brighten up,
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
I am afraid of all my pains, I know, that thou wilt not pronounce me innocent.
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
I, shall be held guilty, —Wherefore then, in vain, should I toil?
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
Though I bathe myself in snow water, and cleanse, in cleanness itself, my hands,
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
Then, in a ditch, wouldst thou plunge me, and mine own clothes should abhor me:
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
For he is not a man like myself, whom I might answer, nor could we come together into judgment:
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
There is not, between us, a mediator, who might lay his hand upon us both.
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
Let him take from off me his rod, and, his terror, let it not startle me:
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
I could speak, and not be afraid of him, although, not so, am, I, in myself!
