Hioba 9
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Then Job answered and said,
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
I know it is so of a truth: but how should man be just with God?
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
He is wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and hath prospered?
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
Which removeth the mountains, and they know not: which overturneth them in his anger.
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
Which shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
Which commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
Which alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
Which maketh Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
Which doeth great things past finding out; yea, and wonders without number.
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
Lo, he goeth by me, and I see him not: he passeth on also, but I perceive him not.
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
Behold, he taketh away, who can hinder him? who will say unto him, What doest thou?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
If God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
How much less shall I answer him, and choose out my words to reason with him?
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
Whom, though I were righteous, yet would I not answer, but I would make supplication to my judge.
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
If I had called, and he had answered me; yet would I not believe that he had hearkened unto my voice.
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
He will not suffer me to take my breath, but filleth me with bitterness.
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
If I speak of strength, lo, he is strong: and if of judgment, who shall set me a time to plead?
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
If I justify myself, mine own mouth shall condemn me: if I say, I am perfect, it shall also prove me perverse.
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
Though I were perfect, yet would I not know my soul: I would despise my life.
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
This is one thing, therefore I said it, He destroyeth the perfect and the wicked.
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
If the scourge slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of the judges thereof; if not, where, and who is he?
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
They are passed away as the swift ships: as the eagle that hasteth to the prey.
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort myself:
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
If I be wicked, why then labour I in vain?
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
Yet shalt thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
For he is not a man, as I am, that I should answer him, and we should come together in judgment.
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
Neither is there any daysman betwixt us, that might lay his hand upon us both.
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me:
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
Then would I speak, and not fear him; but it is not so with me.
