Hioba 8

1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:

Bildaad Shuhaahichi akkana jedhee deebise:

2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?

“Ati hamma yoomiitti waan akkasii dubbatta? Dubbiin kee bubbee jabaa dha.

3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?

Waaqni murtii qajeelaa jalʼisaa ree? Waaqni Waan Hunda Dandaʼu waan qajeelaa jalʼisaa?

4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.

Yommuu ijoolleen kee cubbuu isatti hojjetanitti, inni adabbii cubbuu isaaniitti dabarsee isaan kenne.

5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

Ati garuu yoo Waaqa barbaadatte, Waaqa Waan Hunda Dandaʼu yoo waammatte,

6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.

yoo ati qulqulluu fi qajeelaa taate, inni waaʼee keetiif ammuma kaʼa; jireenya qajeelummaa kees siif deebisa.

7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.

Jalqabni kee xinnaa taʼu illee, dhumni kee baayʼee guddaa taʼa.

8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.

“Dhaloota darbe gaafadhu; waan abbootiin isaanii qoratanii bira gaʼanis hubadhu;

9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)

nu waan kaleessa dhalanneef waa tokko illee hin beeknuutii; baroonni keenyas lafa irratti akkuma gaaddidduu ti.

10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.

Isaan si hin barsiisanii? Sittis hin himanii? Dubbii garaa isaanii keessa jirus hin dubbatanii?

11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?

Dhallaadduun lafa caffee hin taʼinitti guddataa? Shambaqqoonis bishaan malee lalisaa?

12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.

Isaan utuma guddachaa jiranuu, utuu hin muramin, biqiltuuwwan kaan dura dafanii gogu.

13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

Dhumni warra Waaqa irraanfataniis akkasuma taʼa; abdiin warra Waaqa hin beeknees ni bada.

14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.

Abdiin isaa akkuma salphaatti cita; ofitti amanachuun isaas manʼee sariitii ti.

15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.

Inni manʼee isaatti irkata; manʼeen sun garuu hin dhaabatu; itti maxxanas; manʼeen sun garuu dandaʼee isa hin baatu.

16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.

Inni akka biqiltuu aduu keessatti bishaan obaafamee lalisuutti, dameewwan isaa lafa biqiltuu irra diriirfatuu ti.

17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.

Hidda isaa tuullaa dhagaatti marata; kattaa gidduus iddoo jiraatu ni barbaaddata.

18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.

Yommuu inni iddoo isaatii badutti garuu, iddoon sun, ‘Ani si argee hin beeku’ jedhee isa gana.

19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.

Kunis dhuma jireenya isaa ti; biqiltuuwwan biraas lafaa ni biqilu.

20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

“Waaqni nama hirʼina hin qabne hin gatu; yookaan harka jalʼootaa hin jabeessu.

21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.

Inni afaan kee kolfaan, arraba kee immoo ililleedhaan ni guuta.

22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.

Warri si jibban salphina uffatu. Dunkaanni jalʼootaas siʼachi hin jiraatu.”