Hioba 8

1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:

respondens autem Baldad Suites dixit

2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?

usquequo loqueris talia et spiritus multiplex sermones oris tui

3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?

numquid Deus subplantat iudicium et Omnipotens subvertit quod iustum est

4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.

etiam si filii tui peccaverunt ei et dimisit eos in manu iniquitatis suae

5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus

6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.

si mundus et rectus incesseris statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae

7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.

in tantum ut priora tua fuerint parva et novissima tua multiplicentur nimis

8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.

interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam

9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)

hesterni quippe sumus et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram

10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.

et ipsi docebunt te loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia

11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?

numquid vivere potest scirpus absque humore aut crescet carectum sine aqua

12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.

cum adhuc sit in flore nec carpatur manu ante omnes herbas arescit

13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

sic viae omnium qui obliviscuntur Deum et spes hypocritae peribit

14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.

non ei placebit vecordia sua et sicut tela aranearum fiducia eius

15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.

innitetur super domum suam et non stabit fulciet eam et non consurget

16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.

humectus videtur antequam veniat sol et in horto suo germen eius egreditur

17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.

super acervum petrarum radices eius densabuntur et inter lapides commorabitur

18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.

si absorbuerit eum de loco suo negabit eum et dicet non novi te

19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.

haec est enim laetitia viae eius ut rursum de terra alii germinentur

20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis

21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.

donec impleatur risu os tuum et labia tua iubilo

22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.

qui oderunt te induentur confusione et tabernaculum impiorum non subsistet