Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Y respondió Job y dijo:

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

¡Oh, si pesasen al justo mi queja y mi tormento, y se alzasen igualmente en balanza!

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

Porque mi tormento pesaría más que la arena del mar; y por tanto mis palabras son cortadas.

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, cuyo veneno bebe mi espíritu; y terrores de Dios me combaten.

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

¿Acaso gime el asno montés junto a la hierba? ¿Muge el buey junto a su pasto?

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

¿Por ventura se comerá lo desabrido sin sal? ¿O habrá gusto en la clara del huevo?

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

Las cosas que mi alma no quería tocar antes, ahora por los dolores son mi comida.

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

¡Quién me diese que viniese mi petición, y que Dios me diese lo que espero;

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

y que quisiera Dios quebrantarme; y que soltase su mano, y me despedazase!

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

Y en esto crecería aún consolación, si me asase con dolor sin haber misericordia; no que haya contradicho las palabras santas.

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

¿Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida?

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

¿Es mi fortaleza la de las piedras? O mi carne, ¿es de acero?

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

¿No me ayudo cuanto puedo, y con todo eso el poder me falta del todo?

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

El atribulado es consolado de su compañero; pero se ha abandonado el temor del Omnipotente.

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Mis hermanos me han mentido como arroyo; se pasaron como las riberas impetuosas,

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

que están escondidas por la helada, y encubiertas con nieve.

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

Que al tiempo del calor son deshechas, y en calentándose, desaparecen de su lugar;

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

apártanse de las sendas de su camino, suben en vano y se pierden.

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

Las miraron los caminantes de Temán, los caminantes de Saba esperaron en ellas;

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

pero fueron avergonzados por su esperanza; porque vinieron hasta ellas, y se hallaron confusos.

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

Ahora ciertamente vosotros sois como ellas; que habéis visto el tormento, y teméis.

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

¿Os he dicho yo: Traedme, y pagad por mí de vuestra hacienda;

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

y libradme de la mano del angustiador, y redimidme del poder de los violentos?

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

Enseñadme, y yo callaré; y hacedme entender en qué he errado.

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el argumento de vosotros?

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

¿No estáis pensando las palabras para reprender, y echáis al viento palabras perdidas?

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

También os arrojáis sobre el huérfano, y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

Ahora pues, si queréis, mirad en mí, y ved si mentiré delante de vosotros.

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

Tornad ahora, y no haya iniquidad; volved aún a mirar por mi justicia en esto.

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

Si hay iniquidad en mi lengua; o si mi paladar no discierne los tormentos.