Hioba 6

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

respondens autem Iob dixit

2 O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

utinam adpenderentur peccata mea quibus iram merui et calamitas quam patior in statera

3 Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

quasi harena maris haec gravior appareret unde et verba mea dolore sunt plena

4 Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

quia sagittae Domini in me sunt quarum indignatio ebibit spiritum meum et terrores Domini militant contra me

5 Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

numquid rugiet onager cum habuerit herbam aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit

6 Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

aut poterit comedi insulsum quod non est sale conditum aut potest aliquis gustare quod gustatum adfert mortem

7 Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

quae prius tangere nolebat anima mea nunc prae angustia cibi mei sunt

8 Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

quis det ut veniat petitio mea et quod expecto tribuat mihi Deus

9 Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

et qui coepit ipse me conterat solvat manum suam et succidat me

10 Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

et haec mihi sit consolatio ut adfligens me dolore non parcat nec contradicam sermonibus Sancti

11 Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

quae est enim fortitudo mea ut sustineam aut quis finis meus ut patienter agam

12 Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

nec fortitudo lapidum fortitudo mea nec caro mea aerea est

13 Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

ecce non est auxilium mihi in me et necessarii quoque mei recesserunt a me

14 Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

qui tollit ab amico suo misericordiam timorem Domini derelinquit

15 Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

fratres mei praeterierunt me sicut torrens qui raptim transit in convallibus

16 Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

qui timent pruinam inruet super eos nix

17 Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

tempore quo fuerint dissipati peribunt et ut incaluerit solventur de loco suo

18 Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

involutae sunt semitae gressuum eorum ambulabunt in vacuum et peribunt

19 Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

considerate semitas Theman itinera Saba et expectate paulisper

20 Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

confusi sunt quia speravi venerunt quoque usque ad me et pudore cooperti sunt

21 Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

nunc venistis et modo videntes plagam meam timetis

22 Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

numquid dixi adferte mihi et de substantia vestra donate mihi

23 I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

vel liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me

24 Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

docete me et ego tacebo et si quid forte ignoravi instruite me

25 O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

quare detraxistis sermonibus veritatis cum e vobis nullus sit qui possit arguere

26 Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

ad increpandum tantum eloquia concinnatis et in ventum verba profertis

27 I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

super pupillum inruitis et subvertere nitimini amicum vestrum

28 Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

verumtamen quod coepistis explete praebete aurem et videte an mentiar

29 Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

respondete obsecro absque contentione et loquentes id quod iustum est iudicate

30 A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

et non invenietis in lingua mea iniquitatem nec in faucibus meis stultitia personabit