Hioba 41

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

Léwiatanni qarmaq bilen tartalamsen? Uning tilini arghamcha bilen [baghlap] basalamsen?

2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

Uning burnigha qomush chülükni kirgüzelemsen? Uning éngikini tömür neyze bilen téshelemsen?

3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

U sanga arqa-arqidin iltija qilamdu? Yaki sanga yawashliq bilen söz qilamdu?

4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

U sen bilen ehde tüzüp, Shuning bilen sen uni menggü malay süpitide qobul qilalamsen?

5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

Sen uni qushqachni oynatqandek oynitamsen? Dédekliringning huzuri üchün uni baghlap qoyamsen?

6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

Tijaretchiler uning üstide sodilishamdu? Uni sodigerlerge bölüshtürüp béremdu?

7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

Sen uning pütkül térisige atarneyzini sanjiyalamsen? Uning béshigha changgak bilen sanjiyalamsen?!

8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

Qolungni uninggha birla tegküzgendin kéyin, Bu jengni eslep ikkinchi undaq qilghuchi bolmaysen!

9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

Mana, «[uni boysundurimen]» dégen herqandaq ümid bihudiliktur; Hetta uni bir körüpla, ümidsizlinip yerge qarap qalidu emesmu?

10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

Uning jénigha tégishke pétinalaydighan héchkim yoqtur; Undaqta Méning aldimda turmaqchi bolghan kimdur?

11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

Asman astidiki hemme nerse Méning tursa, Méning aldimgha kim kélip «manga tégishlikini bergine» dep baqqan iken, Men uninggha qayturushqa tégishlikmu?

12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

[Léwiatanning] ezaliri, Uning zor küchi, Uning tüzülüshining güzelliki toghruluq, Men süküt qilip turalmaymen.

13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

Kim uning sawutluq tonini salduruwételisun? Kim uning qosh éngiki ichige kiriwalalisun?

14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

Kim uning yüz derwazilirini achalalisun? Uning chishliri etrapida wehime yatidu.

15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

Qasiraqlirining sepliri uning pexridur, Ular bir-birige ching chaplashturulghanki,

16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

Bir-birige shamal kirmes yéqin turidu.

17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

Ularning herbiri öz hemrahlirigha chaplashqandur; Bir-birige zich yépishturulghan, héch ayrilmastur.

18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

Uning chüshkürüshliridin nur chaqnaydu, Uning közliri seherdiki qapaqtektur.

19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

Uning aghzidin otlar chiqip turidu; Ot uchqunliri sekrep chiqidu.

20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

Qomush gülxan’gha qoyghan qaynawatqan qazandin chiqqan hordek, Uning burun töshükidin tütün chiqip turidu;

21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

Uning nepisi kömürlerni tutashturidu, Uning aghzidin bir yalqun chiqidu.

22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

Boynida zor küch yatidu, Wehime uning aldida sekriship oynaydu.

23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

Uning etliri qat-qat birleshtürülüp ching turidu; Üstidiki [qasiraqliri] yépishturulup, midirlimay turidu.

24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

Uning yüriki beeyni tashtek mustehkem turidu, Hetta tügmenning asti téshidek mezmut turidu.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

U ornidin qozghalsa, palwanlarmu qorqup qalidu; Uning tolghinip shawqunlishidin alaqzade bolup kétidu.

26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

Birsi qilichni uninggha tegküzsimu, héch ünümi yoq; Neyze, atarneyze we yaki changgaq bolsimu beribir ünümsizdur.

27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

U tömürni samandek, Misni por yaghachtek chaghlaydu.

28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

Oqya bolsa uni qorqitip qachquzalmaydu; Salgha tashliri uning aldida paxalgha aylinidu.

29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

Toqmaqlarmu paxaldek héchnéme hésablanmaydu; U neyze-sheshberning tenglinishige qarap külüp qoyidu.

30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

Uning asti qismi bolsa ötkür sapal parchiliridur; U lay üstige chong tirna bilen tatilighandek iz qalduridu.

31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

U déngiz-okyanlarni qazandek qaynitiwétidu; U déngizni qazandiki melhemdek waraqshitidu;

32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

U mangsa mangghan yoli parqiraydu; Adem [buzhghunlarni körüp] chongqur déngizni ap’aq chachliq boway dep oylap qalidu.

33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

Yer yüzide uning tengdishi yoqtur, U héch qorqmas yaritilghan.

34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

U büyüklerning herqandiqigha [jür’et bilen] nezer sélip, qorqmaydu; U barliq meghrur haywanlarning padishahidur».