Hioba 41

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

क्या तू मगर कोशिस्त से बाहर निकाल सकता है या रस्सी से उसकी ज़बान को दबा सकता है?

2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

क्या तू उसकी नाक में रस्सी डाल सकता है? या उसका जबड़ा मेख़ से छेद सकता है?

3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

क्या वह तेरी बहुत मिन्नत समाजत करेगा? या तुझ से मीठी मीठी बातें कहेगा?

4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

क्या वह तेरे साथ 'अहद बांधेगा, कि तू उसे हमेशा के लिए नौकर बना ले?

5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

क्या तू उससे ऐसे खेलेगा जैसे परिन्दे से? या क्या तू उसे अपनी लड़कियों के लिए बाँध देगा?

6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

क्या लोग उसकी तिजारत करेंगे? क्या वह उसे सौदागरों में तक़सीम करेंगे?

7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

क्या तू उसकी खाल को भालों से, या उसके सिर को माहीगीर के तरसूलों से भर सकता है?

8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

तू अपना हाथ उस पर धरे, तो लड़ाई को याद रख्खेगा और फिर ऐसा न करेगा।

9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

देख, उसके बारे में उम्मीद बेफ़ायदा है। क्या कोई उसे देखते ही गिर न पड़ेगा?

10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

कोई ऐसा तुन्दख़ू नहीं जो उसे छेड़ने की हिम्मत न करे। फिर वह कौन है जो मेरे सामने खड़ा होसके?

11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

किस ने मुझे पहले कुछ दिया है कि मैं उसे अदा करूँ? जो कुछ सारे आसमान के नीचे है वह मेरा है।

12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

न मैं उसके 'आज़ा के बारे में ख़ामोश रहूँगा न उसकी ताक़त और ख़ूबसूरत डील डोल के बारे में।

13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

उसके ऊपर का लिबास कौन उतार सकता है? उसके जबड़ों के बीच कौन आएगा?

14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

उसके मुँह के किवाड़ों को कौन खोल सकता है? उसके दाँतों का दायरा दहशत नाक है।

15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

उसकी ढालें उसका फ़ख़्र हैं; जो जैसा सख़्त मुहर से पैवस्ता की गई हैं।

16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

वह एक दूसरी से ऐसी जुड़ी हुई हैं, कि उनके बीच हवा भी नहीं आ सकती।

17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

वह एक दूसरी से एक साथ पैवस्ता हैं; वह आपस में ऐसी जुड़ी हैं कि जुदा नहीं हो सकतीं।

18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

उसकी छींकें नूर अफ़्शानी करती हैं उसकी आँखें सुबह के पपोटों की तरह हैं।

19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

उसके मुँह से जलती मश'अलें निकलती हैं, और आग की चिंगारियाँ उड़ती हैं।

20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

उसके नथनों से धुवाँ निकलता है, जैसे खौलती देग और सुलगते सरकंडे से।

21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

उसका साँस से कोयलों को दहका देता है, और उसके मुँह से शो'ले निकलते हैं।

22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

ताक़त उसकी गर्दन में बसती है, और दहशत उसके आगे आगे चलती “है।

23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

उसके गोश्त की तहें आपस में जुड़ी हुई हैं; वह उस पर ख़ूब जुड़ी हैं और हट नहीं सकतीं।

24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

उसका दिल पत्थर की तरह मज़बूत है, बल्कि चक्की के निचले पाट की तरह।

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

जब ख़ुदा उठ खड़ा होता है, तो ज़बरदस्त लोग डर जाते हैं, और घबराकर ख़ौफ़ज़दा हो जाते हैं।

26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

अगर कोई उस पर तलवार चलाए, तो उससे कुछ नहीं बनता: न भाले, न तीर, न बरछी से।

27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

वह लोहे को भूसा समझता है, और पीतल को गली हुई लकड़ी।

28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

तीर उसे भगा नहीं सकता, फ़लाख़न के पत्थर उस पर तिनके से हैं।

29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

लाठियाँ जैसे तिनके हैं, वह बर्छी के चलने पर हँसता है।

30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

उसके नीचे के हिस्से तेज़ ठीकरों की तरह हैं; वह कीचड़ पर जैसे हेंगा फेरता है।

31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

वह गहराव को देग की तरह खौलाता, और समुन्दर को मरहम की तरह बना देता है।

32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

वह अपने पीछे चमकीला निशान छोड़ जाता है; गहराव गोया सफ़ेद नज़र आने लगता है।

33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

ज़मीन पर उसका नज़ीर नहीं, जो ऐसा बेख़ौफ़ पैदा हुआ हो।

34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

वह हर ऊँची चीज़ को देखता है, और सब मग़रूरों का बादशाह है।”