Hioba 41

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

¿Puedes tú sacar con un anzuelo el cocodrilo, atar con una cuerda su lengua?

2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

¿Pondrás una soga en su nariz, y perforarás con garfio su quijada?

3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

¿Se acercará a ti con palabras sumisas o te hablará con lisonjas?

4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

¿Hará un pacto contigo para que lo tomes como esclavo perpetuo?

5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

¿Jugarás con él como con un pájaro? ¿Lo atarás para entretener a tus niñas?

6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

¿Los comerciantes harán negocio por él? ¿Lo cortarán en trozos entre los mercaderes?

7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

¿Podrás abrirle el cuero con lancetas, o su cabeza con arpones?

8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

Pon tu mano sobre él. Recuerda la batalla con él. No lo volverás a hacer.

9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

Ciertamente la esperanza de esta pelea queda frustrada. Un hombre desfallece con solo verlo.

10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

Nadie se atreve a despertarlo. ¿Entonces quién puede estar en pie delante de Mí?

11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

¿Quién me dio primero a Mí, para que Yo le restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío.

12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

No guardaré silencio acerca de sus miembros, ni de su gran fuerza ni de su excelente figura.

13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

¿Quién levanta la primera capa de su envoltura y penetra a través de su doble coraza?

14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

¿Quién abre la parte posterior de su boca rodeada de dientes espantosos?

15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

Sus fuertes escamas son su orgullo, cerradas entre sí como firme sello,

16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

tan unidas la una con la otra que ni el aire pasa entre ellas.

17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

Están soldadas, cada una a su vecina, trabadas entre sí, no se pueden separar.

18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

Su estornudo lanza destellos de luz. Sus ojos son como los párpados de la aurora.

19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

De la parte posterior de su boca salen llamaradas y se escapan centellas de fuego.

20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

De sus fosas nasales sale vapor como el de una olla que hierve al fuego.

21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

Su aliento enciende los carbones. Salen llamaradas de las partes posteriores de su boca.

22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

En su nuca se asienta la fuerza. Ante él cunde el terror.

23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

Los pliegues de su carne son compactos. Están firmes en él y no se mueven.

24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

Su corazón es duro como la piedra, como la piedra inferior de un molino.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

Cuando se levanta, tiemblan los valientes, y por el quebrantamiento, retroceden.

26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

La espada no lo alcanza, ni la lanza, ni la lanceta, ni la flecha, ni la lanza arrojadiza.

27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

Para él el hierro es como pasto, y el bronce, madera carcomida.

28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

No lo ahuyentan las flechas. Las piedras de la honda le son como rastrojo.

29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

Los garrotes le son como hojarasca. Se burla del brillo del arma arrojadiza.

30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

Por debajo tiene conchas puntiagudas, se extiende como un trillo sobre el lodo.

31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

Hace lo profundo del mar hervir como una olla. Lo convierte como una olla de ungüento.

32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

Detrás de él brilla una estela de agua como barba encanecida.

33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

Nada hay semejante a él sobre la tierra. Fue hecho exento de temor.

34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

Menosprecia todo lo elevado. Es rey de todos los hijos del orgullo.