Hioba 41

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

“¿Puedes sacar al Leviatán con un anzuelo? o presionar su lengua con una cuerda?

2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

¿Puedes poner una cuerda en su nariz, o atravesar su mandíbula con un gancho?

3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

Te hará muchas peticiones, ¿o te hablará con palabras suaves?

4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

Hará un pacto con vosotros, para que lo tomes por siervo para siempre?

5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

¿Jugarás con él como con un pájaro? ¿O lo atarás para tus chicas?

6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

¿Los comerciantes harán un trueque por él? ¿Lo repartirán entre los comerciantes?

7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

Puede llenar su piel con hierros de púas, o su cabeza con lanzas de pescado?

8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

Pon tu mano sobre él. Recuerda la batalla, y no lo hagas más.

9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

He aquí que la esperanza de él es vana. ¿No se abatirá uno incluso al verlo?

10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

Nadie es tan feroz que se atreva a agitarlo. ¿Quién es, pues, el que puede presentarse ante mí?

11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

¿Quién me ha dado primero, para que yo le pague? Todo bajo el cielo es mío.

12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

“No guardaré silencio sobre sus miembros, ni su poderosa fuerza, ni su buena contextura.

13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

¿Quién puede despojarse de su prenda exterior? ¿Quién se acercará a sus fauces?

14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

¿Quién puede abrir las puertas de su rostro? Alrededor de sus dientes está el terror.

15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

Las fuertes escamas son su orgullo, encerrados juntos con un cierre hermético.

16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

Uno está tan cerca de otro, que ningún aire pueda interponerse entre ellos.

17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

Están unidos entre sí. Se pegan entre sí, de modo que no se pueden separar.

18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

Su estornudo hace brillar la luz. Sus ojos son como los párpados de la mañana.

19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

De su boca salen antorchas ardientes. Saltan chispas de fuego.

20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

De sus fosas nasales sale un humo, como de una olla hirviendo sobre un fuego de cañas.

21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

Su aliento enciende las brasas. Una llama sale de su boca.

22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

Hay fuerza en su cuello. El terror baila ante él.

23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

Las escamas de su carne están unidas. Son firmes con él. No se pueden mover.

24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

Su corazón es firme como una piedra, sí, firme como la piedra de molino inferior.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

Cuando se levanta, los poderosos tienen miedo. Se retiran ante su paliza.

26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

Si uno lo ataca con la espada, no puede prevalecer; ni la lanza, ni el dardo, ni el asta puntiaguda.

27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

Cuenta el hierro como paja, y el bronce como la madera podrida.

28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

La flecha no puede hacerle huir. Las piedras de la honda son como la paja para él.

29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

Los palos se cuentan como rastrojos. Se ríe de las prisas de la jabalina.

30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

Sus partes inferiores son como alfareros afilados, dejando un rastro en el barro como un trineo.

31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

Hace que lo profundo hierva como una olla. Hace que el mar sea como un bote de pomada.

32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

Hace brillar un camino tras él. Se diría que el profundo tiene el pelo blanco.

33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

En la tierra no hay nada igual, que se hace sin miedo.

34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

Él ve todo lo que es alto. Es el rey de todos los hijos de la soberbia”.