< Hioba 41 >

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
תמשך לויתן בחכה ובחבל תשקיע לשנו׃
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
התשים אגמון באפו ובחוח תקוב לחיו׃
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
הירבה אליך תחנונים אם ידבר אליך רכות׃
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
היכרת ברית עמך תקחנו לעבד עולם׃
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
התשחק בו כצפור ותקשרנו לנערותיך׃
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
יכרו עליו חברים יחצוהו בין כנענים׃
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
התמלא בשכות עורו ובצלצל דגים ראשו׃
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
שים עליו כפך זכר מלחמה אל תוסף׃
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
הן תחלתו נכזבה הגם אל מראיו יטל׃
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
לא אכזר כי יעורנו ומי הוא לפני יתיצב׃
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
מי הקדימני ואשלם תחת כל השמים לי הוא׃
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
לא אחריש בדיו ודבר גבורות וחין ערכו׃
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
מי גלה פני לבושו בכפל רסנו מי יבוא׃
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
דלתי פניו מי פתח סביבות שניו אימה׃
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
גאוה אפיקי מגנים סגור חותם צר׃
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
אחד באחד יגשו ורוח לא יבוא ביניהם׃
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
איש באחיהו ידבקו יתלכדו ולא יתפרדו׃
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
עטישתיו תהל אור ועיניו כעפעפי שחר׃
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
מפיו לפידים יהלכו כידודי אש יתמלטו׃
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
מנחיריו יצא עשן כדוד נפוח ואגמן׃
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
נפשו גחלים תלהט ולהב מפיו יצא׃
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
בצוארו ילין עז ולפניו תדוץ דאבה׃
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
מפלי בשרו דבקו יצוק עליו בל ימוט׃
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
לבו יצוק כמו אבן ויצוק כפלח תחתית׃
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
משתו יגורו אלים משברים יתחטאו׃
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
משיגהו חרב בלי תקום חנית מסע ושריה׃
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
יחשב לתבן ברזל לעץ רקבון נחושה׃
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
לא יבריחנו בן קשת לקש נהפכו לו אבני קלע׃
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
כקש נחשבו תותח וישחק לרעש כידון׃
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
תחתיו חדודי חרש ירפד חרוץ עלי טיט׃
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
ירתיח כסיר מצולה ים ישים כמרקחה׃
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
אחריו יאיר נתיב יחשב תהום לשיבה׃
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
אין על עפר משלו העשו לבלי חת׃
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
את כל גבה יראה הוא מלך על כל בני שחץ׃

< Hioba 41 >