Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
“Ko za ka iya kama dodon ruwa da ƙugiyar kamar kifi ko kuma ka daure harshenta da igiya?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Za ka iya sa igiya a cikin hancinta ko kuma ka huda muƙamuƙanta da ƙugiya?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Za tă ci gaba da roƙonka ka yi mata jinƙai? Ko za tă yi maka magana a hankali?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Za tă yi yarjejjeniya da kai don ka ɗauke ta tă zama baiwa gare ka dukan kwanakin ranta?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Za ka yi wasa da ita kamar yadda za ka yi da tsuntsu? Ko za ka daure ta da tsirkiya domin bayinka mata?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
’Yan kasuwa za su saye ta ko za su raba ta a tsakaninsu?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Ko za ka iya huda fatarta da kibiya ka kuma huda kansa da māsu?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
In ka ɗora hannunka sau ɗaya a kanta za ka tuna da yaƙin da ba za ka sāke yi ba!
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Duk ƙoƙarin kama ta banza ne; ganin ta kawai abin tsoro ne.
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Ba wanda ya isa yă tsokane ta. Wane ne kuma ya isa yă yi tsayayya da ni?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Wane ne yake bi na bashi da dole in biya? Duk abin da yake ƙarƙashin sama nawa ne.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
“Ba zan daina magana game da gaɓoɓinta ba ƙarfinta da kuma kyan kamanninta ba.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Wa zai iya tuɓe mata mayafinta? Wa zai iya shiga tsakanin ɓawonta.
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Wa zai iya buɗe ƙofofin bakinta? Haƙoranta ma abin tsoro ne?
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
An rufe bayanta da jerin garkuwoyi aka manne su sosai.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
Suna kurkusa da juna yadda da ƙyar iska take iya wucewa tsakani.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
An haɗa su da juna sun mannu da juna kuma ba za a iya raba su ba.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Numfashinta yana fitar da wuta; idanunta kamar hasken zuwan safe.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
Wuta tana fitowa daga bakinta; tartsatsin wuta suna fitowa,
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Hayaƙi yana fitowa daga hancinta kamar daga tukunya mai tafasa a kan wutar itace.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Numfashinta yana sa garwashi yă kama wuta, harshen wuta yana fita daga bakinta.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
Akwai ƙarfi a cikin wuyanta; razana tana wucewa a gabanta.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Namanta yana da kauri a manne da juna; naman yana da tauri ba ya matsawa.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Ƙirjinta yana da ƙarfi kamar dutse, da ƙarfi kamar dutsen niƙa.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Sa’ad da ta tashi, manya suna tsorata; suna ja da baya.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
Takobi ba ta iya yankanta, kibiya ko māshi ba sa iya huda ta.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
Ƙarfe kamar kara ne a wurinta tagulla kuma kamar ruɓaɓɓen katako ne a wurinta.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
Māsu ba su sa ta tă gudu; jifar majajjawa kamar na ciyawa ne gare ta.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Kulki a gare ta kamar ciyawa ne, tana dariyar wucewar māshi.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Cikinta yana rufe a ɓawo masu ƙarfi, tana kabtar ƙasa in tana tafiya.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
Tana sa zurfin kogi yă tafasa kamar tukunya, ta kuma sa teku yă zama kamar tukunyar man shafawa.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
A bayanta ya bar haske kamar zurfin ruwan da yana kumfa.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Ba wani abu kamar ta a duniya, halitta marar tsoro.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
Tana rena duk masu girman kai. Ita take mulki kan duk masu girman kai.”
