Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
« Pouvez-vous faire sortir un Léviathan avec un hameçon, ou presser sa langue avec une corde?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Pouvez-vous mettre une corde dans son nez, ou lui transpercer la mâchoire avec un crochet?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Il vous adressera de nombreuses requêtes, ou vous dira-t-il des mots doux?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Il conclura une alliance avec vous, pour que vous le preniez comme serviteur pour toujours?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Allez-vous jouer avec lui comme avec un oiseau? Ou allez-vous le lier pour vos filles?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
Les commerçants le troqueront-ils? Le partageront-ils avec les marchands?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Pouvez-vous remplir sa peau de fers barbelés, ou sa tête avec des lances à poisson?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Pose ta main sur lui. Souvenez-vous de la bataille, et ne le faites plus.
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Voici, l'espérance de celui-ci est vaine. Ne sera-t-on pas abattu à sa vue?
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
Nul n'est assez féroce pour oser l'agiter. Qui donc est celui qui peut se tenir devant moi?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Qui m'a donné le premier, pour que je lui rende la pareille? Tout ce qui est sous les cieux est à moi.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
« Je ne garderai pas le silence sur ses membres, ni sa force puissante, ni sa belle charpente.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Qui peut se dépouiller de son vêtement de dessus? Qui s'approchera de ses mâchoires?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Qui peut ouvrir les portes de son visage? Autour de ses dents, c'est la terreur.
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
Des balances solides sont sa fierté, fermés ensemble par un sceau étanche.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
L'un est si proche de l'autre, qu'aucun air ne puisse s'interposer entre eux.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
Ils sont unis l'un à l'autre. Ils se collent ensemble, pour qu'on ne puisse pas les séparer.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
Ses éternuements font jaillir la lumière. Ses yeux sont comme les paupières du matin.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
De sa bouche sortent des torches enflammées. Des étincelles de feu jaillissent.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
Une fumée sort de ses narines, comme d'une marmite en ébullition sur un feu de roseaux.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
Son souffle allume des charbons. Une flamme sort de sa bouche.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
Il a de la force dans le cou. La terreur danse devant lui.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
Les lambeaux de sa chair se rejoignent. Ils sont fermes à son égard. Ils ne peuvent pas être déplacés.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
Son cœur est ferme comme une pierre, oui, ferme comme la meule inférieure.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Quand il se lève, les puissants ont peur. Ils battent en retraite devant sa raclée.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
Si on l'attaque avec l'épée, elle ne peut prévaloir; ni la lance, ni le dard, ni la tige pointue.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
Il considère le fer comme de la paille, et le bronze comme du bois pourri.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
La flèche ne peut pas le faire fuir. Les pierres de fronde sont comme de la paille pour lui.
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Les massues sont comptées comme du chaume. Il rit de la précipitation du javelot.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Ses dessous sont comme des tessons aigus, laissant une trace dans la boue comme un traîneau de battage.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
Il fait bouillir les profondeurs comme une marmite. Il rend la mer comme un pot de pommade.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
Il fait briller un chemin après lui. On pourrait croire que le profond a des cheveux blancs.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Sur terre, il n'y a pas d'égal à lui, qui est fait sans crainte.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
Il voit tout ce qui est élevé. Il est le roi de tous les fils de l'orgueil. »
