Hioba 41
1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
Canst thou draw forth the crocodile with a hook, Or press down his tongue with a cord?
2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
Canst thou put a rope into his nose, Or pierce his cheek with a hook?
3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
Will he make many entreaties to thee? Will he speak soft words to thee?
4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
Will he make a covenant with thee? Canst thou take him for a servant for ever?
5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
Canst thou play with him, as with a bird? Or canst thou bind him for thy maidens?
6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
Do men in company lay snares for him? Do they divide him among the merchants?
7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
Canst thou fill his skirt with barbed irons, Or his head with fish-spears?
8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
Do but lay thy hand upon him, —Thou wilt no more think of battle!
9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
Behold, his hope is vain! Is he not cast down at the very sight of him?
10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
None is so fierce that he dare stir him up; Who then is he that can stand before me?
11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
Who hath done me a favor, that I must repay him? Whatever is under the whole heaven is mine.
12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
I will not be silent concerning his limbs, And his strength, and the beauty of his armor.
13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
Who can uncover the surface of his garment? Who will approach his jaws?
14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
Who will open the doors of his face? The rows of his teeth are terrible!
15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
His glory is his strong shields, United with each other, as with a close seal.
16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
They are joined one to another, So that no air can come between them.
17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
They cleave fast to each other, They hold together, and cannot be separated.
18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
His sneezing sendeth forth light, And his eyes are like the eyelashes of the morning.
19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
Out of his mouth go flames, And sparks of fire leap forth.
20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
From his nostrils issueth smoke, as from a heated pot, or caldron.
21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
His breath kindleth coals, And flames issue from his mouth.
22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
In his neck dwelleth strength, And terror danceth before him.
23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
The flakes of his flesh cleave fast together; They are firm upon him, and cannot be moved.
24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
His heart is solid like a stone; Yea, solid like the nether millstone.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
When he riseth up, the mighty are afraid; Yea, they lose themselves for terror.
26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
The sword of him that assaileth him doth not stand, The spear, the dart, nor the habergeon.
27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
He regardeth iron as straw, And brass as rotten wood.
28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
The arrow cannot make him flee; Sling-stones to him become stubble;
29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
Clubs are accounted by him as straw; He laugheth at the shaking of the spear.
30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
Under him are sharp potsherds; He spreadeth out a thrashing-sledge upon the mire.
31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
He maketh the deep to boil like a caldron; He maketh the sea like a pot of ointment.
32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
Behind him he leaveth a shining path; One would think the deep to be hoary.
33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
Upon the earth there is not his master; He is made without fear.
34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
He looketh down upon all that is high; He is king over all the sons of pride.
