Hioba 41

1 Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

2 Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

3 Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

4 Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

5 Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

6 Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

7 Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

8 Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

9 Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

10 Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

11 Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

12 Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

13 Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

14 Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

15 Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

16 Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

17 Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

18 Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

19 Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

20 Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

21 Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

22 W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

23 Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

24 Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

26 Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

27 Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

28 Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

29 Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

30 Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

31 Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

32 Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

33 Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

34 Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore”.