Hioba 40

1 A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł:

Et adiecit Dominus, et locutus est ad Iob:

2 Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie.

Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.

3 Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:

Respondens autem Iob Domino, dixit:

4 Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje.

Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.

5 Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.

Unum locutus sum, quod utinam non dixissem: et alterum, quibus ultra non addam.

6 Nadto odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

Respondens autem Dominus Iob de turbine, dixit:

7 Przepasz teraz jako mąż biodra swe: będę cię pytał, a ty mi daj sprawę;

Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te: et indica mihi.

8 Izali wniwecz obrócisz sąd mój? a obwinisz mię, abyś się sam usprawiedliwił?

Numquid irritum facies iudicium meum: et condemnabis me, ut te iustificeris?

9 Izali masz ramię jako Bóg? a głosem zagrzmisz jako on?

Et si habes brachium sicut Deus, et si voce simili tonas?

10 Ozdóbże się teraz zacnością i dostojnością, a w chwałę i w ochędóstwo oblecz się.

Circumda tibi decorem, et in sublime erigere, et esto gloriosus, et speciosis induere vestibus.

11 Rozpostrzyj popędliwość gniewu twego, a patrz na każdego pysznego, i poniż go.

Disperge superbos in furore tuo, et respiciens omnem arrogantem humilia.

12 Spojrzyjże na każdego hardego a skróć go, a zetrzyj niepobożnych na miejscu ich.

Respice cunctos superbos, et confunde eos, et contere impios in loco suo.

13 Zakryj ich pospołu w prochu, a oblicza ich zawiąż w skrytości.

Absconde eos in pulvere simul, et facies eorum demerge in foveam:

14 Tedyć i Ja przyznam, że cię może zachować prawica twoja.

Et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua.

15 Oto teraz słoń, któregom uczynił jako i ciebie, trawę je jako wół.

Ecce, Behemoth, quem feci tecum, fœnum quasi bos comedet:

16 Oto teraz moc jego jest w biodrach jego, a siła jego w pępku brzucha jego.

Fortitudo eius in lumbis eius, et virtus illius in umbilico ventris eius.

17 Rusza ogonem swoim, jako chce, choć jest jako drzewo cedrowe; żyły łona jego są powikłane jako latorośli.

Stringit caudam suam quasi cedrum, nervi testiculorum eius perplexi sunt.

18 Kości jego jako trąby miedziane; gnaty jego jako drąg żelazny.

Ossa eius velut fistulæ æris, cartilago illius quasi laminæ ferreæ.

19 On jest przedniejszym z uczynków Bożych; który go uczynił, sam nań natrzeć może mieczem swoim.

Ipse est principium viarum Dei, qui fecit eum, applicabit gladium eius.

20 Jemuć pastwę góry przynoszą, a wszystek zwierz polny tam igra.

Huic montes herbas ferunt: omnes bestiæ agri ludent ibi.

21 Pod cienistem drzewem lega w skrytościach trzciny i błota.

Sub umbra dormit in secreto calami, et in locis humentibus.

22 Okrywają go drzewa cieniste cieniem swoim, a ogarniają go wierzby nad potokami.

Protegunt umbræ umbram eius, circumdabunt eum salices torrentis.

23 Oto zatrzymuje strumień, że się nie spieszy; tuszy sobie, iż Jordan wypije gębą swoją.

Ecce, absorbebit fluvium, et non mirabitur: et habet fiduciam quod influat Iordanis in os eius.

24 Azali go kto przed oczyma jego ułapi? albo powrozy przeciągnie przez nozdrze jego?

In oculis eius quasi hamo capiet eum, et in sudibus perforabit nares eius.